De ontdekking

“Uhm, Tom. Waar is het toilet?” vraag ik na een tijdje. “De gang door, derde deur rechts.” “Oké, bedankt.” Op weg naar het toilet valt m’n oog op een grote kast wat verder in de gang. Snel doe ik m’n behoefte, was m’n handen en ga terug naar de gang. Weer valt m’n oog op de kast en nieuwsgierig als ik ben ga ik kijken. Achter de glazen staan allemaal trofeeën. Van wedstrijden en ook, ‘Is dat nu… Is dat nu een MTV Music award?’ vraag ik me af. “Tom?” roep ik door de gang. “Ja, wat is er?” “Zie ik het nu verkeerd of hebben jullie een MTV award laten namaken? En een Bambi en een VMA award? God, wie heeft dat allemaal voor jullie gemaakt! Dat is strafbaar volgens mij!” ik hoor een zacht gegniffel en daarna voetstappen. “Je hebt ze dus gezien.” “Wat wil je, je kan niet naast die kast kijken.” Hij kijkt me lachend aan en gaat doet de glazen deur open. Hij neemt de Mtv-award en houd hem voor me. “Kan je lezen wat erop staat?” “Hij is voor… Tokio Hotel. En die ook al.” Zeg ik als ik naar de rest kijk. “Fan van die band ofzo?” vraag ik aan Tom. Z’n grijns wordt nog groter en hij zegt “Neen, de gitarist.” “Ja maak dat een ander wijs! Niet met mij ze!” “Geloof je me niet?” “Alsof ik zomaar een wereldberoemde gitarist tegenkom in mijn krantenwinkel en bevriend met hem geraak. Ik ben dan wel een vrouw, zo geschift ben ik niet hoor.” “Ken je de groep?” “Van naam en van horen. Is ‘Monsoon’ niet van hen. En daarna ‘Automatic’ of zo iets.” “Klopt, en de Duitse versies heten ‘Durch den Monsun’ en ‘Automatisch’.” “En toch geloof ik je niet.” Hij zet de award terug op z’n plaats en neemt me mee naar de woonkamer waar Bill en Simone ons zitten opwachten. Beiden met een grijns op hun gezicht. ‘Wat is er hier gaande?’ “Bill zet jij de laatste DVD eens even op?” Ik ga bij de rest op de bank zitten en wacht tot de DVD speelt. Er komt een voormuziekje en ik hoor steeds iets van ‘Humanoid’. “Wat is ‘Humanoid’?” ze lachen alleen maar en zeggen “Wacht even, je zal het wel zien.” Opeens komt er veel gekrijs en verschiet ik. Als ik merk dat Tom het gezien heeft wordt ik stilletjes rood. Dus concentreer ik me snel op de TV en nog voor ik echt goed gekeken heb zie ik Tom en Bill samen met nog twee anderen optreden voor een volle zaal met overal gillende meiden. M’n mond valt open en verbaasd kijk ik ernaar. “Ik zit hier gewoon bij de bekendste tweeling van de wereld en ik weet dat niet! Wat ben ik een koe!” “Wel een leuke koe.” Zegt de tweeling te samen. “En jij!” ik draai me tot Tom. “Jij zegt dat niet gewoon even!” “Eerst dacht ik dat je het wist. Je keek altijd zo naar me bij Rita.” “Hoe zou jij zijn als er een jonge met een zonnebril en kap IN de winkel staat. Dat wekt nieuwsgierigheid op hoor!” “Je weet het nu toch.” Zegt hij. “Ja maar ik had het liever uit je mond gehoord dan zo te ontdekken.” Zeg ik eerlijk en met een klein stemmetje. Hij geeft me een knuffel. “Als ik het je direct had gezegd dan had je me anders bekeken, ik ben er zeker van. En wat we nu hebben is opgebouwd uit Tom en Fay, niet Tom Kaulitz en Fay.” Voor het eerst kijk ik in zijn ogen. “Je hebt gelijk, het is beter zo. Maar Ooh mijn God! Ik ben gewoon bevriend met een van de meest begeerde jongens op deze aarde.” “Zeg maar man, die jongen klinkt zo klein.” Met z’n allen lachen we. “Dus je kende mij helemaal niet?” zegt Bill. “Alleen van naam en natuurlijk weet ik wel een beetje over al die hysterie rond jullie maar ik heb denk ik nog nooit een clip gezien. Zo heel veel TV kijk ik niet, ik luister meer radio.” “Dan zullen we eens een logeerpartijtje doen en je alles leren wat je moet kennen over Tokio Hotel.” “Nu voel ik me net een meisje van 15 die half ontvoerd wordt door haar nieuwe vriendinnen om van alles te weten te komen over hun favoriete band en hoe geweldig die jongens niet zijn.” Weer klinkt er gelach alom. ‘Wat ben ik blij met hen. Of het nu beroemdheden zijn of niet.’ “We zullen je niet ontvoeren, maar wel veel aanleren. Je moet toch iets weten over mij.” Zegt Tom. “Ik weet je… voornaam.” Zeg ik met een engelengezicht. “Tom Kaulitz, aangenaam.” Zegt hij en steekt z’n hand uit. Beleefd schut ik deze en stel mezelf voor. “Fay Diets, aangename kennismaking.”

Laat iets weten AUB