``189``

Ik hang een beetje tegen Sam aan. Dean had het op zich genomen om naar de volgende stad te rijden ook al hadden we geen jacht. Sam kalmeerde me altijd al. Hij was groot en warm. Ik nestel me wat verder tegen Sam en zucht zachtjes. Ik hoor Dean wat verschuiven en vermoet dat hij om keek. Mijn gedachten waren sins Dean had vertelt dat hij nog maar even te leven had zo verwarrend dat ik momenten zoals dit met bijde handen aan greep. Gewoon zitten en niet denken. ‘Chriss!’ Sam schiet omhoog, stoot zijn hoofd tegen het dak van de Impala en ik val achter hem langs. Luid vloekend houd Sam zijn hoofd vast en schiet Dean van de weg af. ‘Sammy ben je oke?’ ik kom overeind en leg mijn hand op zijn schouder. ‘Sam praat met ons, wat is er?’ Sam kijkt Dean aan die zich had omgedraait en Sam bij zijn schouders had gegrepen. ‘er is iets met Chris’ ik trek mijn wenkbrauw verbaast op. Chris? Wie is Chris? Aan Dean’s gezicht te zien heeft hij ook geen idee wat er aan de hand is. ‘Sam wat is er met Chris?’ vraag ik zachtjes. Sam haalt diep adem en gaat wat meer naar achter zitten. Ik grijp de kans gelijk aan en trek zijn hoofd naar mijn borst zodat hij zich veilig zou voelen. Ik strijk zacht over zijn hoofd. Dean kijkt even naar mij en ik knik naar hem. hij draait zich om en begint weer te rijden. ‘Sam, wie is Chris?’ Sam sluit zijn ogen en trekt me iets dichter tegen zich aan. ik strijk liefkozend over zijn hoofd. ‘iemand die ik toen ik klein was leerde kennen’ zachtjes knik ik. Als ik zo naar Sam keek leek hij gelijk stukke jonger. Soms vergat ik dat Sam 2 jaar jonger was dan ik. ‘waar droomde je over?’ Sam opent zijn ogen en kijkt me even aan. zijn ogen staan angstig en ik pak zijn hoofd in mijn handen. ‘het is oke’ hij knikt en haalt diep adem. ‘Chris zei dat er in de buurt een huis is dat wordt geteisterd door een poltergeist. Ik weet dat hij een jager is net als wij, maar hij heeft hulp nodig met dit’ even glimlach ik naar hem. ‘dan gaan we er heen’