Chapter Six.

Ik bekeek mezelf in de spiegel. Ik snap het nog steeds niet, wat gebeurt er allemaal met me ? Normaal gesproken zou ik zoiets wel weer vergeten maar nu denk ik er constant over.. Die droom, het leek zo echt! Misschien word ik wel gek en stel ik me aan ?
Misschien haalt diegene die mij die mail stuurde wel een grapje met me uit ?
Maar waarom zou iemand een grapje maken over zo'n serieus onderwerp? Dan ben je toch gek in je hoofd?
Tientallen vragen spookten rond in mijn hoofd en ik kon geen van allen beantwoorden. Hoe zou je er nou achter kunnen komen of iemand tegen je liegt, terwijl jij die persoon eigenlijk helemaal niet goed kent? Ik bedoel ik kan niet in haar ogen kijken en zien of ze me voor het lijntje houd.. Stop Lottie Stop! Je maakt jezelf alleen maar gek! Ik bukte mijn hoofd en nam een slokje water uit de kraan. Het koude water voelde goed in mijn ruwe droge keel, ik vraag me af hoe het komt dat mijn keel zomaar uit het niets zo aanvoelt.
Langzaam draaide ik het knopje van de kraan om en liep ik terug naar mijn bed, waar ik me zuchten op liet neervallen.
Dit is echt niets voor mij, ik kan mezelf niet eens helpen laat staan dat ik een ander nu kan helpen!
Ik voelde in mijn hoofd een licht gebonk, fijn dat kan er ook nog wel weer bij ; hoofdpijn. Ik gaf m'n hoofd zachtjes een massage terwijl ik nadacht,
waar maak ik mij nou eigenlijk zo druk om? Ik bedoel het is niet dat ze me beste vriendin is of zo?
Ergens diep van binnen wist ik dat die gedachte gemeen was, super gemeen. Ik heb mezelf beloofd om haar te helpen, ondanks het feit dat ik haar niet goed ken , ga ik haar helpen. Langzaam ging de deur van mijn slaapkamer open en een slaperige hoofd van Harry kwam tevoorschijn.
'Nog steeds wakker?' vroeg hij met een slaperige stem. Ik schudde mijn hoofd van niet 'Heb ik je wakker gemaakt?' vroeg ik zachtjes. Harry glimlachte ,'Ja misschien een beetje' zei hij met een schorre stem. Ik bloosde 'Sorry ik uuh,, ik zal zachter doen' Harry bekeek mij van top tot teen en liep toen naar binnen.
'Lottie wat is er met je? Ik kan duidelijk zien dat er iets met je is' hij keek me in de ogen aan. Snel wendde ik mijn blik af en keek naar de grond. 'Lottie je kan me alles vertellen he?' Ik knikte langzaam en keek hem weer aan 'er is niks aan de hand , echt waar' Hij keek me ongelovig aan en stond toen op 'Oké maar als er wel iets is weet je me te vinden?' Ik knikte en hij liep langzaam de kamer weer uit. Ik moest zachtjes giechelen toen ik zag dat hij een spongebob boxeshort droeg. Ik deed mijn licht weer en en sloot mijn ogen , wachtend tot ik in slaap zou vallen
b]