Know 28

Zodra Liam wat kleding van mij aan heeft lopen we naar beneden. 'Goedemorgen' roep ik vrolijk als we de keuken binnenkomen. 'Goedemorgen' glimlacht mijn moeder. 'Zijn dat niet jouw kleren?' vraagt ze bij het zien van de kleding die Liam aan heeft. 'Hij heeft geen anderen' zeg ik simpel en ik ga zitten. 'Ga zitten' glimlach ik naar Liam. Hij knikt en gaat zitten. Ik pak wat brood en begin het te smeren. Liam volgt mijn voorbeeld en al snel zijn we klaar om naar school te gaan. Ik stap op mijn fiets en Liam staat daar een beetje hulpeloos. 'Heb je geen fiets?' vraag ik hem verbaasd. Hij schudt zijn hoofd en ik klop op mijn bagagedrager als teken dat hij moet gaan zitten. Hij gaat zitten en ik fiets weg. Na een minuut of tien komen we aan op school en ik stal mijn fiets. Liam loopt vast door naar binnen en ik volg hem nog geen vijf minuten later. Als ik binnenkom weet ik gewoon dat er iets niet goed is. Op mijn hoede loop ik door en ik zie nog net Zayn en zijn bende lachend weg lopen. Ik loop voorzichtig verder. Ik kijk om het hoekje en schrik me dood. Daar ligt Liam, met een bloed neus, naar adem te happen. Ik ren op hem af. Als hij mij ziet wil hij opstaan maar zakt meteen weer door zijn benen. Ze hebben hem stevig te pakken gehad...