68.

Elena Johnson

Vandaag was mijn zwangerschapsverlof ingegaan. Het was misschien wat vroeg, maar mijn baas had het zelf voorgesteld. En wie was ik op daar tegenin te gaan. Ik zat in een joggingbroek en een trui van Louis op de bank met Tommie op mijn schoot. Louis was vanmorgen vroeg al vertrokken op voor hun opkomende wereldtour te gaan oefenen. Ik keek er nu al heel erg tegenop om een halfjaar zonder Louis te moeten. Daarnaast zou hij de eerste belangrijke maanden van ons kindje missen. Louis had me beloofd dat hij een oplossing zou vinden. Ik hoopte maar dat het hem lukte. Ik nam nog een slok van mijn thee en keek naar de televisie. Niall en Zayn gingen nu op 21 maart trouwen, nadat ik had moeten beloven dat ik het niet erg vond. Ze hadden een prachtig landhuis afgehuurd, en ik keek er nu al naar uit. Ik zou binnenkort samen met Lauren en Lissa gaan shoppen voor jurken. Ik moest een speciale jurk hebben, want ik was bruidsmeisje. De jongens hadden een week verlof in hun tour kunnen plannen, waardoor Niall en Zayn op huwelijksreis konden en Louis weer een weekje bij mij kon zijn. Ondertussen zat ik ook nog een beetje met Harry in mijn maag. Ik moest eigenlijk ergens een meisje voor hem vinden. Had ik maar een tweelingzus... Natuurlijk ontmoette ze elke dag fans, waar ongetwijfeld leuke meisjes tussen zaten, maar die woonden vaak ver weg, al dan niet in een ander land. Ik moest een meisje in Londen vinden. Ik veegde een pluk haar achter mijn oor en schoof het Harry dilemma aan de kant. Mijn volgende dilemma was wat ik aan Niall en Zayn moest geven op hun bruiloft. Ik had zal zitten denken om samen met Louis op te treden. Zelf een liedje te schrijven en dat op te voeren. Ik ging met mijn hand naar de hangertjes aan mijn kettinkje. Het klavertje vier van Niall werkte wel, want ook al was ik veel moeilijke dingen tegengekomen de afgelopen jaren, het was altijd weer goed gekomen. Toch vond ik een ketting niet echt iets voor Niall of Zayn. Iets voor in hun huis dan? Maar hun huis hing al vol met foto en ik had totaal niet het gevoel dat er iets miste. Een waardebon voor een jaar gratis Nando's? Nee, dat was iets voor zijn verjaardag, niet voor hun bruiloft. Ik liet me achterover in de kussen zakken en zuchtte diep. Wat gaf je deze twee jongens? Ik zou het er vanavond nog wel even met Louis over hebben. Ik zette Tommie op de grond neer en stond op om mijn lege kop thee op te ruimen. Bedachtzaam leunde ik tegen het aanrecht aan en staarde naar buiten. Buiten regende het pijpenstelen. Tommie kwam naar me toe lopen en kwispelde vrolijk met zijn staart. Ik zuchtte diep. Hij had gelijk. Het was tijd voor zijn wandeling. Ik liep snel naar mijn slaapkamer waar ik mijn joggingbroek voor een normale spijkerbroek ruilde en mijn regenlaarzen aantrok. Ik pakte een paraplu en de riem en nadat ik mijn jas had aangetrokken riep ik Tommie bij me. Samen verlieten we het apartement, om een halfuur later doorweekt terug te komen.