Hoofdstuk 10

Nadat ik uitgelachen was keek ik ze even aan. ‘Tien punten per persoon voor Griffoendor, omdat jullie me zo hebben laten lachen.’ Het gevolg daarvan was een high-five. ‘Goed zijn er verder nog vragen?’ Fred stak zijn hand op. ‘Fred Wemel of George?’ ‘Fred.’ ‘Oké wat wil je vragen?’ ‘Hoe oud bent u?’ ‘tweeëndertig.’ ‘Hobby’s?’ Was dat een standaard vraag of zo? ‘Ik speel piano, heb vroeger gezongen en pest graag professor Sneep al mag ik dat eigenlijk niet zeggen als docent.’ ‘Ik mag u wel! Heeft u een man, vriend, vriendin, vrouw, huisdier weet ik het?’ ‘Nee ik ben vrijgezel, maar heb wel een uil.’ ‘Hoe heet hij/zij?’ ‘Bij Merlijn’s baard is dit een vragen vuur of zo?’ ‘Ja maar u heeft nog steeds geen antwoord gegeven.’ ‘Ze heet Xiomara.’ ‘Hoe heeft u dat bedacht?’ ‘Ik heb geen idee. Was dat je laatste vraag?’ ‘Nee wilt u, uw uil laten zien?’ ‘Goed dan gaan we daarna nog wat doen, als dat kan.’ Ik opende het raam en zong een aantal tonen. Ik stak mijn arm uit voor mijn uil en ze landde netjes op mijn arm. ‘Blij meneer Wemel?’ ‘Ja professor Price.’ ‘Mooi ik zie dat de bel over vijf minuten gaat. Ik wil dat jullie als huiswerk van hoofdstuk één, paragraaf één doorlezen. Daar gaan we het de volgende les over hebben. Nou en nu wegwezen.’ Ik glimlachte en langzaam stroomde het lokaal leeg. Na mijn lessen liep ik naar mijn kamer, om me even om te kleden. Ik trok een simpele zwarte spijkerbroek aan en een oversized t-shirt die steeds van mijn schouders valt. Fluitend haal ik een borstel door mijn haar, om het dan vast te binden in een simpele staart. Tevreden keek ik naar mijn spiegelbeeld. Ik wierp een blik op de klok. Genoeg tijd om nog even langs Remus te gaan. Ik deed mijn deur op slot en begaf me naar het kantoor van Remus. Ik klopte op zijn deur, maar er werd niet geantwoord. Ik zuchtte even, draaide me om en liep naar zijn lokaal. Ik klopte dit keer niet en zwaaide de deur, die dit keer wel open was, open. Hij zat aan zijn bureau en sprak met Mafidus. Verstoord keek hij even op. ‘Oh sorry,’ mompelde ik. ‘Ik wacht wel even.’ Haastig sloot ik de deur weer en liet mezelf tegen de muur op de grond zakken. Als Remus eenmaal in gesprek was kon dat wel even duren. Verveeld speelde ik met mijn toverstok en probeerde een patronus op te roepen. Vroeger had ik het gekund, maar na de dood van Lily, Sofie, Ariana en James. De gevangenschap van Sirius. Remus die ik nooit meer sprak, mijn ongeluk. Ik was er niet meer tot in staat geweest. ‘Expexto Patronum!’ Ik staarde verbaast naar de Feniks die uit mijn toverstok schoot. Mijn dier transformatie was altijd een leeuw geweest. Mijn patronus ook. Zou mijn transformatie ook veranderd zijn? Ik besloot het vanavond uit te proberen en het er met Remus over te hebben. De deur vloog open en Malfidus stapte naar buiten. ‘Hallo professor Price,’ zei hij ijzig. Hij vond me niet zo aardig. ‘Hallo Malfidus,’ begroette ik hem vrolijk terug. Ik sprong soepel op en stapte het kantoor van Remus binnen. ‘Hoi Rem.’ ‘Hoi Jo.’ ‘Wat heb je met Malfidus gedaan? Hij leek niet bepaald vrolijk.’ ‘Niks hoor,’ zei hij met een onschuldig gezicht. ‘Remus Lupos ik weet dat je wat gedaan hebt! Vertel op! Heb ik ook nog wat te lachen.’ ‘Uhm, nou ja.. Hij was ook bij mij niet aan het opletten. Ik heb hem een soort van ook strafwerk gegeven.’ Ik grijns breed. ‘Maar Rem hij is vanavond om zeven uur al bij mij.’ ‘Nou hij is om zes uur bij mij, kunnen we het mooi overlaten lopen.’ ‘Kom ik wel bij jou zetten. Hebben wij ook lol, maar even een ander onderwerp.’ ‘Waar wil je het overhebben.’ ‘Kan je patronus veranderen?’ ‘Dat kan ja.’ ‘Maar hoe zit dat dan?’ ‘Als er bijvoorbeeld dingen veranderen in je leven. Je karakter, of er zijn bepaalde dingen gebeurt. Dan kan een patronus zich daar aan aanpassen.’ ‘Dus stel. Je patronus veranderd van een leeuw naar een feniks. Waar zou dat dan aan kunnen liggen?’ ‘De leeuw staat bekend als een vechter en de leider van een roedel. Hij staat erom bekend dat hij moed heeft en niet snel zal opgeven. De feniks staat bekend als een nieuw begin. Die van zijn mooie vorm weer opnieuw zal moeten beginnen, maar ook dat hij moed heeft en een vurig innerlijk. De feniks komt eigenlijk niet voor als patronus, alleen die van Albus is zo. Maar wacht jou patronus en transformatie was toch een leeuw?’ Ik knikte. ‘Als je patronus veranderd, veranderd je faunatenvorm dan ook?’ ‘Dat is mogelijk.’ ‘Want Remus. Mijn patronus is veranderd in een feniks.’ ‘Hoe weet je dat?’ Fluistert Remus. ‘Je was er toch niet meer toe in staat?’ ‘Ik probeerde het net en.. En.. Hij was er op eens, maar het was geen leeuw zoals vroeger.’ ‘Ik denk dat het een goed plan is naar Albus te gaan. Hij weet hier wel raad mee.’ ‘Goed dan,’ fluisterde ik. Remus stond op en trok me aan mijn arm mee richting het kantoor van Albus.