060

Terwijl ik dit hoofdstuk schrijf ben ik Zimmer 483 Live in Europe aan het kijken....Oh sweet memories *zucht eens diep en krijgt daarna een enorme glimlach op het gezicht* Een beter begin van het weekend kan ik me gewoon niet wensen. Maar er zit ook een hele verdrietige kant aan want hierdoor besef ik wel dat ik ze vreselijk mis! Ik kan dan ook echt niet wachten op een nieuw album en vooral de tour. Jullie zullen vast wel snappen wat ik bedoel. Het moment dat je, je bij elkaar gespaarde kaartje eindelijk in je handen hebt. Een week voor het concert al niet meer kunt slapen en 2 dagen voor het concert al voor het concerthal gaat bivakeren met je vrienden. Eindelijk gaan dan de deuren open en ren je, je rot naar voren (Jahaaa ik had een plaatsje vooraan bij Tom ) om vervolgens de tijd van je leven te hebben. Aan het einde van het concert voel je, je zwaar beroerd omdat het alweer voorbij is en die nacht dat je thuis bent kun je alleen nog maar naar de foto's kijken die je gemaakt heb en de volgende morgen (of dezelfde avond nog) kun je het alleen maar over hen hebben. (Mijn moeder werd he-le-maal gek van me!) Wir wollen Tokio Hotel! Wir wollen Tokio Hotel! WIR WOLLEN TOKIO HOTEL!!!!!!!!