Direction 32.

Mijn ogen werden groot toen ik zag wie er in de deuropening stond.
‘Harry!’ juichen we allemaal in koor. Zayn en Liam renden meteen op hem af en begroeten hem. Ik wou heus wel nar Harry toe gaan, maar ik zat nog altijd op de grond en wist niet goed hoe ik zonder dat het pijn deed naar Harry moest komen dus bleef ik maar zitten in de hoop dat Harry naar mij toe zou komen. Toen Harry uit de deur kwam zag ik dat zijn arm in het gips zat en hij had twee krukken onder zijn armen.
‘Wat heb je?’ vroeg Zayn.
‘Arm gebroken, een verstuikte enkel en nog wat waar de dokter me een drankje voor had gegeven’ legde Harry uit.
‘Harry!’ begon Louis uit eindelijk maar te schreeuwen. Nu waren we eindelijk weer compleet en hoefden we niet meer te vechten voor ons leven. Althans nu even niet.

De avond viel en Liam had een vuurtje gemaakt om ons warm te houden.
‘Hé jongens kijk wat ik nou weer heb terug gevonden!’ schreeuwde Louis uit het bos. Hij kwam hinkelend de groep binnen met iets zwarts onder zijn arm.
‘De Ipad?!’ vroeg ik verbaasd. Louis knikte even. Hij gaf de kruken terug aan Harry en ging zitten. Nieuwsgierig kwam kroop ik korter bij en keek over zijn schouder mee. Liam begon weer wat te mompelen en Zayn gaf hem snel de schrijfblok en de pen.
‘Liam vraagt om te kijken naar de plattegrond’ las Zayn voor. Louis begon wat te tikken en de plattegrond verscheen in beeld. Nog voordat we de plattegrond goed konden bekijken werd het beeld zwart en daarna wit. Ik kon een schreeuw niet onder drukken.
‘Wat gebeurd daar allemaal?’ vroeg Harry die aan de andere kant zat van het vuur. Omdat niemand antwoord gaf en gespannen naar het beeldscherm staarden kroop Harry korter bij en keek nu ook mee. Opeens verscheen Hennie in het beeld. Haat en angst hing in de lucht.
‘Goedenavond allemaal’ begon Hennie weer haar toespraak.
‘Zoals jullie hadden kunnen zien hadden The Carrots gewonnen tegen The Spoons. Vanavond kunnen jullie genieten van de wedstrijd tussen The Kings aaaaand The Spies. Deze keer moeten de spelers zich verkleden als hun naam. Na hun verkleed spel moeten ze op deze boomstam gaan balanceren. Natuurlijk niet dit alleen, anders zou het nogal saai worden. Vinden jullie niet? Daarom heb ik bedacht om iedere speler een stok te geven waarmee ze de andere speler in het water kunnen duwen. Trouwens in het water zitten piranha's dus daar wil je liever niet in belanden. Ik wens de spelers veel geluk en veel plezier. LET THE GAME BEGIN!’ schreeuwde Hennie blij.
‘Afschuwelijk’ klaagde Zayn. ‘Hoe kan dat mens er zoveel plezier in hebben om mensen te vermoorden’ ik schudde mijn hoofd van afkeur. Het spel begon en het werd weer stil. Wat we toen nog niet wisten was dat deze avond nog meer voor ons in petto had.