WOI herdacht.

Voordat ik afscheid ga nemen van mijn profielfoto en ter even van de Wapenstilstand, wil ik graag nog even de gelegenheid onder ogen brengen waarvoor ik deze profielfoto heb genomen. Het is dit jaar precies honderd jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog is uitgebroken. Zeker België staat hierbij stil -in tegenstelling tot Nederland- omdat Nederland ten eerste neutraal was in de Eerste Wereldoorlog en ten tweede omdat het grootste deel van België een slagveld was.
Vorig jaar hebben we tijdens de lessen Engels gedichten behandeld uit de Eerste Wereldoorlog van onder andere Siegfried Sassoon en Wilfred Owen. Het zijn niet de eerste Engelse gedichten die mij raakten -Shakespeare kon er ook wat van!-, maar het zijn toch wel gedichten die mooi een beeld geven uit die periode. Neem nu het gedicht “Suicide in the Trenches” van Siegfried Sassoon waarin een jonge jongen wordt beschreven die vrolijk was, totdat hij naar het front ging. Hij pleegde daar zelfmoord en niemand sprak meer over hem. Daarna verteld Sassoon dat mensen niet blij moeten zijn om naar het front te gaan, maar moeten bidden dat ze nooit te weten komen wat daar werkelijk gebeurt. De andere dichter was Wilfred Owen. Zijn gedichten zijn niet zo simpel als die van Sassoon, maar ze geven wel een “mooie” beschrijving van de sfeer tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Daarnaast ben ik momenteel bezig in het boek “In Europa” van Geert Mak. In dit boek wordt de hele geschiedenis van de twintigste eeuw onderzocht door een rondreis door Europa. Toevallig ben ik momenteel in de periode van de Eerste Wereldoorlog. Geert Mak zet de Eerste Wereldoorlog met minder sfeer dan Sassoon of Owen neer, maar hij beschrijft de gebeurtenissen vanuit een objectief punt. Wanneer soldaten niet geraakt werden, of vergast, kregen ze mankementen door de kou en de vocht in de loopgraven of kregen ze een psychische ziekte. Ze werden niet behandeld als mensen, maar als poppetjes. Er zijn een hele reeks ziektes, lichamelijk en geestelijk, die zijn ontstaan in de Eerste Wereldoorlog. Dit is ook te zien in de film Regeneration, waarin Siegfried Sassoon en Wilfred Owen samen in een mentaal hospitaal zitten door een psychische stoornis, opgelopen tijdens de oorlog.
En ja, de Tweede Wereldoorlog was een vreselijke oorlog waarin een heel aantal burgers zijn vermoord, maar de Eerste Wereldoorlog was de eerste oorlog die globaal plaats vond, met materialen en leiders die niet klaar waren voor een globale oorlog. Toen ik met mijn vader en zusje de tentoonstelling in Luik bezocht over deze oorlog, kwam ik er mentaal misselijk uit. Deze soldaten verdienen ons respect. Wat er in die loopgraven gebeurd is, is onmenselijk.
Van de andere kant, de plastische chirurgie heeft een grote ontwikkeling gemaakt in deze periode door alle verminkte mensen en het had velden met klaprozen tot gevolg.
Dit weegt anders niet op tegen het leed en de pijn. Ik ben van mening dat complete wereldvrede niet gezond is, maar zoveel pijn en leed wens ik niemand toe. Ik hoop dat wereldleiders over de héle wereld zich tot hart nemen en leren van deze vreselijke tijd.

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen