Schrijven is kunst

Niet iedereen ziet schrijven als een kunst, maar het behoort wel tot kunst. Net zoals schilderen, tekenen, fotografie, beeldhouwen, films, theater, muziek, dans, zang . Spelen met woorden, zinnen vormen, nieuwe werelden creëren door middel van zwarte inkt op wit papier. Je moet het maar kunnen. Schrijven is een kunst waarin men zich goed kan uitdrukken. Waar men zijn of haar emoties onder woorden kan brengen. Niets voor niets zeggen ze wel eens: 'Je moet het van je afschrijven.' Iets op papier zetten kan echt helpen. Schrijven vind ik een van de mooiste kunstvormen die er bestaat. Enkel en alleen al omdat je via boeken zoveel nieuwe werelden ontdekt, als het ware de verbeelding van de schrijver kunt verkennen. Het mooie aan boeken is ook dat iedereen er een eigen einde aan kan breien. Geen enkel boek heeft een compleet gesloten einde. Of toch geen die ik heb gelezen. Een mooie spreuk die ik ooit tegenkwam is de volgende: 'Een schrijver start een boek, een lezer maakt het af.' En dat is ook zo. De schrijver kan nog zoveel bedoelingen hebben met zijn einde, een lezer kan er altijd iets anders in zien. Lezers kunnen zelfs hele nieuwe verhalen creëren met de personages en de werelden die in het boek beschreven staan. Fanfictie. Het meest duidelijke voorbeeld dat lezers inderdaad boeken kunnen afmaken, of eerder anders kunnen gaan schrijven. Dat lezers in staat zijn om dingen te creëren waarvan de schrijver nooit de intentie had ze te creëren. De verbeelding van een schrijver kan de verbeelding van een andere schrijver doen ontluiken. En dat vind ik zo mooi aan de schrijverskunst. Natuurlijk is dat in andere kunstvormen ook zo, maar toch.

Sinds de filmindustrie op gang is gekomen zijn er echter minder mensen die lezen, waarom zou je nog lezen als je gewoon een film kan zien? Wat mensen soms echter niet snappen is dat er in een boek altijd zoveel meer wordt verteld dan in een verfilming van een boek. Woorden kunnen soms meer zeggen dan beelden. Films kunnen details misschien wel echt maken, maar daardoor halen ze ook je verbeelding weg. Als je een boek leest vorm je een eigen beeld van de personages, plaatsen, ... in je hoofd. En als men het dan verfilmt dan strookt dat niet altijd met wat je in je hoofd had. Dat vind ik jammer.

Ik hou van films en series, ik ben zelfs verslaafd aan verschillende series, maar toch wordt ik nog altijd aangetrokken tot boeken. Omdat ze mijn verbeelding net iets meer kunnen doen ontluiken dan series. Natuurlijk kun je bij series ook een ander einde verzinnen, een spin-off schrijven of dergelijke maar persoonlijk vind ik het toch altijd iets anders. Spelen met woorden vind ik magischer dan spelen met beelden. Met woorden een beeld vormen is moeilijker dan het gewoon tonen. Als je in staat bent om met woorden iets te beschrijven op zo'n manier dat de lezer de plaats in zijn hoofd kan vormen, dan ben je pas een echt goede schrijver. En op zo'n momenten bewijst de schrijverskunst dat ze niet altijd beelden nodig heeft om te laten zien wat ze bedoelt. Dat woorden genoeg zijn.

Persoonlijk vind ik dat prachtig.

• 1
• 2

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen