Voor het eerst in jaren staat Tinder weer op mijn telefoon. Ik had er eigenlijk geen zin in, maar een vriend van me zat er zoveel over te praten dat ik maar gewoon toegaf en het ook downloadde. Tinder is niet mijn ding. Ik weet dat ik die jongens nooit ga ontmoeten en mis zelfs de sociale vaardigheden om 'hoi' terug te zeggen. Bovendien geloof ik nog steeds dat mijn droomprins ergens buiten op een wit paard rond hobbelt en dat we elkaar zullen ontmoeten tijdens het boodschappen doen. Ja, ik ben zo'n type.
Maar hier zijn we dan. Tinder en ik, ik en Tinder. Nu al geen match.

'Deze jongen heeft geen biografie geschreven,' zeg ik afkeurend.
'Dat maakt toch niet uit? Het gaat om de foto's,' zegt de Tinder verslaafde vriend. Maar ik laat me nooit zo leiden door het uiterlijk, dus iedereen die niets over zichzelf heeft opgeschreven, gaat automatisch naar links.
'Deze zit vol met spellingfouten en hij gebruikt geen interpunctie.'
'Nogmaals: het gaat om de foto's.'
'En deze jongen zegt dat sushi zijn leven is. Ik hou niet van vis!'
'Foto's.'
'Dit is een kattenmens, maar ik wil een hond dus een toekomst zit er niet in.'
'Kijk. Naar. De. Foto's.'
'Nog eentje met sushi. Wat heeft iedereen toch met sushi?'
'F. O. T. O. 'S.'
'Deze jongen zegt dat als je van muntthee houdt, je niet zijn type bent. Wat is er mis met muntthee?'
'Kijk nou verdomme naar die fo-'
'Oh, ik heb jou gevonden!'
'Echt? Met jou erbij heb ik al drie matches!'
'Sorry, je bent al naar links.'
'Ik vind je echt een heel naar persoon.'

Zo gaat het maar door en door. Ik wist niet van mezelf dat ik zo kritisch was. Een paar keer swipe ik naar rechts, om vrijwel meteen een match te vormen. Mijn telefoon trilt, de jongen in kwestie stuurt me een openingszin. Onmiddellijk en in pure paniek, verstop ik mijn telefoon onder mijn kussen. Ik geloof werkelijk dat mensen hun ware liefde op het internet kunnen ontmoeten en zo heel gelukkig kunnen worden, maar voor mij is dit niet weggelegd. De angst om real life tegen te vallen is toch iets te groot.
Bovendien; wat is er mis met ouderwetse romantiek?

ps: mocht iemand ergens mijn droomprins op het witte paard tegen komen, stuur hem dan even deze richting op. Die arme stakker heeft vast de verkeerde afslag genomen.

Reacties (12)

  • Koffie

    Wat een geweldige column haha! Ik zit niet op tinder omdat ik het nog te eng vind of zo (:

    5 jaar geleden
  • Blackbeack

    Heel herlenbaar! Ik gebruikte Tinder voornamelijk als tijdsverdrijf en spelletje. Ook vooral om met vrienden te doen als we ons verveelden. Altijd wel iets vinden om een profiel af te kraken, heb er ook nooit in geloofd dat er werkelijk iets uit zou komen rollen.

    Maar toch heb ik mijn vriend ontmoet op... jawel, Tinder.

    5 jaar geleden
  • Spiral

    Ik heb ook echt een haat/liefderelatie met Tinder. ik ben bovendien ook echt super picky en ik lees absoluut de bio, want idunno, ik heb wel wat meer nodig dan enkel foto's. Als ze geen bio hebben, dan swipe ik ze gegarandeerd naar links. Maar zoals een vriendin van me zei: op die manier vang ik eenhoorns.
    Ik heb al eerder een Tinderrelatie gehad. Ik was daar op zich echt gelukkig in, maar toen deed hij irl iets wat niet deugde, long story. Al ben ik wel nog vrienden met de kerel in kwestie.
    Maar nu sta ik weer aan de start van een nieuwe tinderrelatie en honestly: ik heb weer een eenhoorn gevangen naar mijn gevoel en dat vind ik helemaal ok :Y)
    Anyways: lees je bio's girl, misschien kom je dan jouw droomprins alsnog tegen ^^

    5 jaar geleden
  • Lente2

    Aha ik had echt the same met Tinder, niets voor mij :P

    5 jaar geleden
  • Zoldyck

    Volgens mij zijn onze droomprinsen er samen vandoor gegaan ofzo :') Maar neh, Tinder is ook niets voor mij. Geloof ook nog steeds dat ik de ware daarbuiten ergens tegenkom. Misschien moet ik gwn wat meer naar buiten gaan tho :W

    5 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen