• Ergens in de bergen van Zweden staat een school. Een school speciaal voor jongeren van 10 t/m 18met een speciale gave: het beheersen van Magie. De school gaat onder de naam 'Oxford Academy'
    De jongeren die hier naar school gaan leren hoe ze deze magie moeten gebruiken.
    De school is opgericht 46 jaar na Wizarding War II omdat de wizarding populatie alsmaar groter werd en de drie andere europese scholen voor jonge magiërs de hoeveelheid leerlingen niet meer konden aannemen en zo veel jonge Tovenaars en Heksen geen lessen zouden kunnen volgen.



    Rollen
    Vrouwen
    ×Phoebe Dana Jacksons - TheHorcrux 6
    ×Cassandra Adira Zabini - Falahee 5
    ×June Mercendes - Vivir 4
    ×America Gaia Lazar - CharmedPaige 6
    ×Lillith `Lills` Genevieve Malfoy - Gently 2
    ×Silena Zoë Paetrix - Piaffe 5
    ×Hunter Lake Sharrow - Oneira 4
    ×Carfelia Lydia Romanoff - Sangster 10
    ×Lily Amanda Hale - Verityy 12
    ×Hope Cailla Elaine Woodward - Walker 17
    ×Aiden Luca Millefois - Descent 18
    ×Jade Ira Phernon - TheHorcrux 20
    ×Rose Sophia Cole - Verityy 20

    Mannen
    ×Colton Lucifer DiRomano - Falahee 10
    ×Jackson Charles Vanderbilt - Forman 4
    ×Lewis Mercendes - Vivir 10
    ×Timothy "Tommy" Cleaver - Eloquentiae 8
    ×Nathaniel Dylan Phellon - Oneira 10
    ×Robin McAdair - xBooBear 15
    ×Max Veran Phubar - Rosea 15

    Leraren
    ×Cevelle Appoline Delacour - Charms - 4
    ×Ric Alexander Jones - Potions - Verityy 15
    ×Mary Shawna Woodsen - Divination - TheHorcrux 12
    ×Eva Katherine Adams - Transfiguration - Verityy 13
    ×Louise 'madam' hagrid -Care of Magical Creatures - Natuurix 16
    ×Pernilla Tyra Kjellberg -Muggle Studies - TheHorcrux 18
    ×Christian Andersson -Anciens Runes 19
    ×Christopher "Chris" Redfield - DADA 7
    ×Daniel Stephen Morrison -History Of Magic 18
    ×Amanda Sprouse -Herbology 19
    ×Andréas Eriksson -Flying Lessons 19
    ×Stefan Hägg -Astronomy 19
    ×Erik Olsson -Arithmancy 19


    Regels
    ×-OOC graag in het praattopic
    ×Minimaal 200 woorden per post
    ×Naamsverandering graag doorgeven in de topics
    ×Houd het realistisch, nieuwe leerlingen kunnen niet meteen vanaf dag 1 al verliefd zijn op iemand.
    ×18+ mag, maar hou het netjes en onder een spoiler of met waarschuwing voor degenen die dit niet graag lezen.
    ×Het Uniform voor de dames
    ×Het Uniform voor de heren.
    ×Kamerindeling


    Topics

    ×Speeltopic 1


    Maandag 29-09 8:15
    Het weekend is voorbij gevlogen, leerlingen die in het zevende of achtste jaar zitten mochten zondag het kasteel verlaten met toestemming van de professoren. Het was een rustig weekend geweest, de leraren zaten veel op hun kantoren waardoor de leerlingen veel vrij spel hadden sinds er geen gangbewaker meer is.
    Over een half uur is het ontbijt over en zullen de leerlingen nog een kwartier hebben om naar de lessen te gaan. De meesten zullen al een tijdje wakker zijn, sommigen hebben zich verslapen. Al met al: Het schooljaar is begonnen, er staat na vandaag veel huiswerk op je bureau en het word weer een druk jaar met veel dingen op de Planning.
    Het bestuur van Oxford acadamy is streng, niet zo streng als op Durmstrang, maar zeker niet zo losjes als op Hogwarts.


    [ bericht aangepast op 4 dec 2014 - 20:09 ]


    Little do you know

    Lily Amanda Hale
    "Silence is the most powerfull scream"


    "Ehme.." klinkt er uit June's mond en ik kan mezelf er niet van weerhouden om zacht te grinniken. Ze kijkt slaperig de kamer rond en lijkt vergeten te zijn wat ik nou eigenlijk vroeg.
    "Daar" ze wijst de grond bij de kast aan en ik zie dat mijn boek daar inderdaad opengevouwen en half onder ligt. Ik loop er heen en stop als laatste ook mijn Transfiguration boek in mijn tas. Ik zie dat June opstaat en haar kleren pakt.
    "Ik haat rokjes" klaagt ze meer tegen zichzelf dan tegen mij. Ik pak ook mijn uniform en trek het met tegenzin aan, zelf ben ik ook niet de grootste van van rokjes en loop ik het liefste de hele dag in een joggingbroek rond. Snel trek ik het rokje aan en doe ook de rest van mijn uniform aan.
    "Laten we maar gaan" ik hijs mijn boekentas over mijn schouder en doe de deur open.


    -


    America Gaia Lazar


    's Ochtends word ik veel te vroeg wakker. Mijn wekker geeft aan dat het nog maar vijf uur is, maar toch ga ik maar uit mijn bed.
    Ik stuntel naar de badkamer en plens wat water in mijn gezicht. Daarna trek ik mijn schooluniform aan.
    Snel pak ik een borstel, die ik snel door mijn haren haal. Daarna maak ik een losse knot in mijn haar.
    Ik pak mijn tas en prop de goede boeken er in. Dan pak ik nog een ander boek, Honger van Michael Grant, en ik ga in een stoel zitten in de common room.
    Na iets meer dan een uur te hebben gelezen, voel ik mijn oogleden weer zwaar worden en val ik weer in slaap.
    Na ik weet niet hoelang word ik weer wakker door een deur die geopend wordt. Nog steeds slaperig mompel ik iets wat op hoi moet lijken.


    be gay do crimes


    Timothy "Tommy" Cleaver


    Vermoeid sta ik voor de badkamerspiegel. Met trillende handen probeer ik mijn das te knopen, maar het lukt niet. Ergens midden in de nacht was ik wakker geschrokken uit een nachtmerrie en heb daarna niet meer kunnen slapen. Mijn wallen slaan bijna rood uit.
    "Fack it, Tommy. Gewoon normaal doen." Ik strik mijn das, zoals je een veter strikt en glimlach als een boer met kiespijn. Na het gesprek met Aiden heb ik me nogal afwezig gevoeld, maar het blijft zich afspelen in mijn hoofd. Heb ik er goed aan gedaan? Kan ik Aiden er überhaupt mee vertrouwen? Ik gaap.
    Na het late nablijven bij Jones en de beperkte nachtrust door de nachtmerrie, kan je mij nu opvegen. Ik kijk naar mijn belachelijk gestrikte das en loop dan de badkamer uit en de trap af. Daar staan Max en Lewis. Aangezien ik Lewis liever vermijd, glimlach ik slechts schamper naar Max.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2014 - 19:49 ]


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman

    Mary Shana Woodsen || Professor Woodsen


    Een glimlach siert mijn lippen terwijl ik door de gangen van het kasteel naar de grote hal loop. Onderweg begroet ik leerlingen die al wakker zijn en gewoon door het kasteel lopen, aangezien dit vanaf zeven uur mag zijn er al aardig wat leerlingen op.
    Dan loop ik door de grote deuren van de grote hal, een deur waar je wel met vijf naast elkaar doorheen zou kunnnen, geweldig. Ik zie al een groot aantal leraren zitten. Jammer genoeg is Pernilla er ook al... ik heb totaal geen goede ervaring met haar, ook niet met Ric trouwens.. Waarschijnlijk mogen ze me niet omdat ik zo openhartig ben tegenover de leraren. Als het aan hun lag dan was ik al lang ontslagen.
    Maar het is het waard, de leerlingen zijn het waard. Ik vind het nog altijd geweldig om les te geven, en zij die mij niet mogen zullen het niet voorelkaar krijgen mijn lach van mijn gezicht te vegen. Ik loop door naar de tafel voor de leraren terwijl ik vrolijk de leerlingen gedag zeg waar ik langs loop, eenmaal bij de tafel ga ik zitten en begin ik aan mijn ontbijt.


    Little do you know


    Silena Zoë Paetrix
    Met een zucht rol ik mijn bed uit en val ik op de grond. Mijn deken trek ik over me heen, maar het heeft al geen nut meer. De koude vloer en de impact van mijn val hebben me al wakker gemaakt. Ik geeuw en sta op, mijn deken op de grond achterlatend. Gisteren hebben we tot laat in de nacht bij Jones gezeten, strafregeltjes schrijven. Gister was ik ook nog eens weg om alles te halen, wat gelukkig gelukt is. Ik grijns. We hebben alles, behalve een haar van Kjellberg. Maar dat komt nog wel. Ik pak mijn uniform en kleed me snel om. Mijn rokjes had ik in de vakantie in laten kort tot op zo'n hoogte dat het nog net aan toegestaan word. De kousen draag ik niet, in plaats daarvan draag ik een lichte panty over mijn benen. Het bloesje laat ik losjes om mijn bovenlijf glijden, de knoopjes aan de bovenkant open, je moet iets. Een beetje secy is altijd goed. De mouwen stroop ik op. Mijn stropdas hang ik losjes om mijn nek. Ik heb een hekel aan die dingen. Het voelt altijd alsof je gewurgd wordt als je ze te strak doet. Ik rol nog een keer met mijn ogen en pak dan een paar hoge hakken. In principe kan ik net zo goed een stel converse dragen maar daar heb ik eigenlijk niet zo veel zin in. De hakken die ik nu draag zijn mijn favorieten. Ik draag die dingen eigenlijk best wel vaak. Ik zoek mijn spullen bij elkaar en gooi ze allemaal in mijn schooltas. Ik sla de tas over mijn schouder en kijk nog even naar Mer, naar wie ik vervolgens een kussen gooi. Als reactie merk ik dat ze zeker wakker is. "Ik zie je zo, Mer." Grijns ik en ik loop de deur uit. Als ik in de eetzaal kom zie ik dat ik een van de eerste ben. Ik ga op onze standaard plek zitten en wacht op de rest terwijl ik alvast begin te eten.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2014 - 19:43 ]


    take me back to the basics and the simple life


    Robin McAdair
    Langzaam word ik wakker. Een blik op de klok vertelt me dat ik me eindelijk een keer niet verslapen heb. Zacht sta ik op want ik wil Jackson en Colton niet storen. Ik pak mijn uniform en trek het aan. Daarna loop ik naar de common room. Dit gaat relatief zacht, afgezien het feit dat ik bijna struikel over een rondslingerend boek. In gedachte vervloek ik de eigenaar van het boek, om er vervolgens achter te komen dat het mijn eigen boek is.
    Ik loop verder naar de grote hal en slof naar binnen. Op mijn vaste plek pak ik wat te eten. Ik hoef me eindelijk niet te haasten met ontbijten. Tenzij ik extreem langzaam eet, zal mijn eten niet onder mijn neus verdwijnen. Terwijl ik eet, kijk ik om me heen. De eerstejaars zijn allemaal opgewonden over de lessen en zijn heel druk. Hoe kunnen ze toch zo actief zijn op dit tijdstip? Ik kan mijn ogen nauwelijks open houden! Ik zou het liefste mijn overgebleven tijd gebruiken om nog even te slapen als ik niet zeker zou weten dat ik dan niet meer op tijd wakker ga worden.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.


    June Mercendes


    "Laten we maar gaan." Hoor ik Lily zeggen als ze klaar is met haar uniform. Ik sta op en doe mijn tas over mijn schouder heen.
    "Alright." Zeg ik en ik loop samen met haar de deur uit. Gelukkig merk ik dat mijn tijd om wakker te worden ongeveer is afgelopen. Slaperig veranderd naar mijn gewone, vrolijke zelf. Half huppelend loop ik de trap af met mijn hand op de reling. Ik kan er maar beter voor zorgen dat ik niet val. In de Common Room zie ik Mer een beetje slaperig zitten. Ik lach, die is vast weer te vroeg opgestaan.
    "Hoi." Zegt ze een beetje moe.
    "Goodmorning." Zeg ik vrolijk tegen haar. "Je moet wel even wakker worden hoor." Glimlach ik naar haar. "Ga je mee wat eten? Misschien helpt dat iets. En heb jij misschien een idee van waar jouw kamergenootje uithangt?" Vervolg ik erachterna. Omdat ik niet kan wachten en omdat ik superveel honger heb trek ik haar overeind uit de stoel. Nu weet ik ongeveer best wel zeker dat ik echt wakker ben. Het is in de ochtend altijd hetzelfde bij mij. Eerst ben ik ongelofelijk moe en dan ben ik ineens super druk.


    She was always looking for more..


    Timothy "Tommy" Cleaver


    Ik loop zonder wat tegen Max te zeggen naar de eetzaal. Onderweg zie ik wat leraren en leerlingen lopen, naar die negeer ik. Je zou kunnen zeggen dat dit een van de weinige dagen is dat ik een ochtendhumeur heb. Maar ik moet me er maar overheen zetten. Nablijven en nachtmerries zijn dingen waar ik me zorgen over hoef te maken, wanneer het donker is. Sleep is for the weak.
    Ik zie in de eetzaal Silena zitten. Zwijgzaam ga ik naast haar zitten. Ik kijk even naar haar en zucht dan diep. "Zin in de nieuwe week?"


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    America Gaia Lazar


    June trekt me overeind en ik wankel even.
    "Ik ga inderdaad mee eten", lach ik naar June.
    "Volgens mij is Selien al naar de Great Hall toe, wacht heel even."
    Zo snel mogelijk ga ik naar de badkamer en ik doe mijn haar opnieuw.
    Dan loop ik terug naar June. "Nu kunnen we gaan"
    Ik pak snel mijn boek en loop langzaam richting de Great Hall.
    Mijn tas heb ik over een schouder hangen en na een tijdje valt hij half.
    "Auw", kreun ik, door de pijn die de tas veroorzaakt.
    Ik hijs de tas hoger en hang hem ook over mijn andere schouder.
    "Goed geslapen?", vraag ik June.


    be gay do crimes

    Phoebe Dana Jacksons


    De wekker gaat af, kwart over 7. Een diepe zucht rolt over mijn lippen. Nu is het schooljaar écht begonnen. Zet je schrap voor de bulten huiswerk die we de komende tijd gaan krijgen...
    Echter kijk ik wel uit naar alle andere dingen, zoals het jaarlijkse kerstbal.. ik heb nog nooit een date gehad naar het kerstbal maar dan nog, ik vond het altijd geweldig daar. Al zou een date het alleen maar leuker maken natuurlijk, maar alle leuke jongens zijn natuurlijk al bezet.
    Ik open mijn kledingkast en pak mijn uniform er uit waarna ik deze aan doe. Als ik alles aan heb en netjes heb zitten trek ik een stel simpele zwarte sneakers aan met een soort 'onzichtbare' hak erin verwerkt. De schoenen lopen erg fijn dus ik draag ze ook best vaak, je kan zeggen dat het mijn favoriete schoenen zijn.
    Dan loop ik de badkamer in om mijn haar en make-up te doen. Mijn haar doe ik in een knot en ik teken een cat-eye eyeliner op mijn ooglid -tenminste dat probeer ik, en het lukt me ook redelijk- waarna ik mascara aanbreng. Als alles dan klaar is doe ik mijn boeken in mijn schooltas en ga ik naar beneden, richting de grote zaal om te eten.
    Met een normaal tempo loop ik de trap af, eenmaal beneden loop ik de zaal binnen. Ik zie de rest daar al zitten en ik ga erbij zitten.
    "Goeiemorgen" zeg ik tegen iedereen in ons groepje terwijl ik ga zitten.


    Little do you know

    Max Veran Phubar


    'Goedemorgen.'
    Het is Lewis, die me op een formele toon begroet. Voor ik ook maar de kans heb om iets terug te zeggen, strompeld Tommy de trap af, en Lewis is alweer verdwenen. Maar goed ook, die kun je het best maar zo ver mogelijk uit elkaar houden.
    Samen met Tommy loop ik richting de eetzaal. Hij is erg stil, wat best raar is. Waarschijnlijk één van Tommy's ochtendhumeur dagen, die zo ongeveer één keer per jaar voorkomen.
    Bij de eetzaal aangekomen, vallen mijn ogen meteen op Silena, die al een heleboel eten naar binnen aan het schuiven is. Tommy en ik lopen erheen, en ik wil naast Silena gaan zitten maar Tommy is me voor.
    'Zin in de nieuwe week?' vraagt hij.

    (Edit: bedenk me nu pas dat Tommy zonder wat tegen Max te zeggen hem voorbij liep en naar de eetzaal ging, niet dat ze samen in stilte liepen... zo slim)

    [ bericht aangepast op 29 nov 2014 - 20:52 ]


    “A queen will always turn pain into power.”


    June Mercendes


    "Ik ga inderdaad mee eten." Zegt Mer als ik haar overeind getrokken heb. Gelukkig voor haar klinkt ze al iets wakkerder. "Volgens mij is Selien al naar de Great Hall toe, wacht heel even." Ik knik. Dan hoeven we niet ook nog op haar te wachten. Ik kijk toe hoe Mer weer terug naar boven loopt. "Wel snel hoor. Ik heb honger." Zeur ik een beeje nep en ik wacht samen met Lily. Gelukkig komt ze snel terug en zo te zie heeft ze haar haar gedaan.
    "Nu kunnen we gaan." Zegt ze. Daarna vertrekken we. Onderweg hoor ik Mer opeens auw roepen. Snel kijk ik om en zie ik haar klungelen met haar tas.
    "Goed geslapen?" Vraagt ze. Ik knik.
    "Heerlijk, tot het moment dat ik wakker werd." Zucht ik een beetje. "En gaat het wel met die tas? Echt gewoon veel te zwaar. Ze moeten ons echt minder vakken geven op een dag." Ondertussen lopen we de Great Hall in. Gelijk zoek ik naar bekende gezichten en al snel zie ik Selina, Phoebe, Max en Tommy zitten. Ik glimlach een beetje en loop enthausiast naar ze toe. Dan laat ik me naast Tommy neervallen.
    "Goedemorgen iedereen." Zeg ik een beetje overenthaustiast als begroeting. Ik glimlach en laat mijn blik over het eten heen glijden. S'ochtens neem ik altijd als eerste een ei, als een soort van traditie, dus ook deze keer.


    She was always looking for more..


    Timothy "Tommy" Cleaver

    "Goedemorgen iedereen." Ik kijk om naar June en glimlach even. Oke, dat maakt het ochtendhumeur al een stuk beter. Haar enthousiasme is bijna aandoenlijk op de maandagochtend. Ik kijk hoe ze begint te eten en kijk dan naar de tafel. Behalve de koffie lijkt niets aantrekkelijk, dus ik schenk mijn beker tot de rand vol met koffie. Met het lepeltje roer ik er een beetje doorheen om te wachten tot het wat kouder is.
    Dit is het probleem met de tweede week: het is niet meer speciaal om er te zijn, omdat je het al gewend bent, maar het vroegere opstaan is afschuwelijk. Ik klooi ondertussen nog wat met mijn stropdas.
    Helaas blijft het een hopeloze strijd.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman


    June Mercendes


    Het is verbijsterend stil aan tafel en daarom tik ik een beetje nerveus met mijn vingers op de tafel. Iedereen lijkt me een beetje chagerijnig, maar dat lijkt me ook logisch omdat het weekend is afgelopen en we vandaag waarschijnlijk bergen huiswerk opkrijgen. Momenteel maakt het mij eigenlijk niet echt uit. Ik heb tot nu toe nog geen huiswerk gezien en op een vage manier ben ik gewoon vrolijk, maar dat lijkt me juist een goed iets. Beter dan chagerijnig zijn toch. Ik stop het laatste stukje van mijn ei in mijn mond en slik hem door. Het was een goed ei, niet zo koud als ik ze meestal voorgeschoteld krijg. Ik pak een broodje en leg er wat kaas op. Ook schenk ik wat drinken voor mezelf in en breng ik het glas naar mijn mond. Ik zie in mijn ooghoeken hoe Tommy zit te prutsen met zijn stropdas. Ik lach er een beetje om en draai me naar hem om. Met mijn handen probeer ik zijn stropdas te fatsoeneren, wat me dan ook lukt. Vroeger deed ik de stropdas van Lewis ook altijd goed, in de eerste of zo, toen ik hem nog niet geheel haatte. June, niet aan hem denken, dwing ik mezelf.
    "Zo, nu lijkt het in elk geval ergens op" Glimlach ik een beetje.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2014 - 21:44 ]


    She was always looking for more..


    Timothy "Tommy" Cleaver


    In mijn gepruts met de stropdas onderbreekt June me, waardoor ik slechts kan grinikken. "Zo, nu lijkt het in elk geval ergens op." Ik glimlach naar haar en neem een grote slok koffie. De caffeïne lijkt meteen aan te slaan, maar waarschijnlijk komt dat gewoon omdat ik bij koffie denk aan wakker worden. Ik wrijf met mijn handen over mijn gezicht en kijk haar met een kleine glimlach aan. Ondanks dat alles een beetje wazig lijkt door de vermoeidheid, is June als een soort klein lichtje.
    "Een beetje kunnen slapen na de gezellige zondagavond met Jones?" Ik neem nog een grote slok koffie.
    Het vrolijk en nonchalant doen is makkelijk met veel energie. Al helemaal om over te komen zoals ik normaal ben.


    #dealwithit (cool) NecklessOfHope --> Trohman