<3



Volgens mij weet hij het.
Volgens mij weet hij dat ik verliefd op hem ben.
Dat ik zielsveel van hem houd.
Dat ik zielsveel hou van zijn lieve karakter en zijn leuke uiterlijk.
Van zijn rare opmerkingen en zijn spontane lach.
Van zijn grappige acties met z'n vrienden en van zijn bodemloze ogen.
En als hij in de buurt is, voelt alles zo natuurlijk.
Dan gaat alles vanzelf.
Maar als hij dan weg is denk ik;
'Waarom deed ik dat nou? Waarom deed ik zo raar en zei ik zo'n domme dingen?'
Het liefste wil ik dat als ik 's morgens op school kom,
na weer een nacht tranen,
dat hij me vastpakt en naar me kijkt.
Dat hij naar me luistert.
En als hij me dan kust, zal de wereld even stilstaan.
En dan zal ik weer weten dat ik samen met hem de hele wereld aankan.
Maar hij weet het.
Hij weet dat ik verliefd op hem ben.
Dat ik zielsveel van hem houd.
Maar het laat hem koud

Reageer (2)

  • IrishNialler

    Dhaaw

    5 jaar geleden
  • ProtonicPanda

    De laatste zin is zo zielig, maar het gedicht is zielsmooi. Je hebt echt een mooie manier van schrijven!:)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen