Bomenopstand

Trost en sterk sta je in het midden
Als woordvoerder van het woud
Tegen de vijandigheid van de wezens
Die ze eerst zo hadden vertrouwd

Hardhandig hebben wij ons vastgeketend
Stevig met onze wortels in de aarde
Ons binnenste begint te zweten
Ze laten ons niet in ons waarde

Met fel gloeiende fakkels in de nacht
Zwaaien ze ermee in het rond
Angst, mijn bladeren staan te huilen
Maar ik sta steen vast in de grond

Geruis,getier, gekraak
Nu komen we in opstand
Verpletter ze, vermorzel ze
We nemen het heft in eigen hand

Ik kijk uit over het slachtveld
Dit had ik tot nu toe nooit gesnapt
Mijn vrienden lagen op de grond
Het noodlot had ze gekapt.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen