#. ' 1

#. ' 1


Ik open mijn ogen in de morgen, voel hoe mijn hoofd zich vult met negatieve gedachten.
Ik knel mijn haar in mijn handen, sluit de ogen en schreeuw zo luid ik kan.
Alweer zo’n dag waarop ik zou willen sterven, het leven heeft voor mij toch geen zin.
Mijn hartslag daalt eens ik de lakens van me afduw.

Hoe kan iemand zichzelf op dergelijke wijze verachten?
Is er dan ook maar iets aan mezelf dat ik verdragen kan?
Duisternis hangt in mijn kamer, de jaloezieën naar beneden.
Waarom blok ik het licht uit mijn leven?

Ik weet niet wat ik mis, maar wat het ook zijn mag,
het moet nog uitgevonden, daar ben ik me van bewust.
De lieve woorden die me toegesproken worden, laten me koud.
Ik weet niet wat ik mis, maar wat het ook zijn mag,
het moet nog ontdekt worden, dat is een gekend feit.
Die lieve strelingen waarvan jij me voorziet, maken geen verschil.

Een sigaret knel ik tussen mijn vingers, blik op de rommel gericht.
Mijn kamer weerspiegelt hoe ik me vanbinnen voel.
Alles ligt overhoop, maar opruimen zou het niet verhelpen.
Ik weet niet wat ik mis, ik weet niet wat ik mis.
Ik weet het niet, maar het is er niet.

Ochtenden verlopen immer zo, ik slaap alleen in een kil bed.
Liefde is iets waarnaar ik verlangde, maar eenmaal in de hand,
liet ik het terug los, een fout die ik blijf maken.
Ik vraag me af waarom.. waarom doe ik mezelf dit aan?

Ik weet niet wat ik mis, maar wat het ook zijn mag,
het moet nog uitgevonden, daar ben ik me van bewust.
De lieve woorden die me toegesproken worden, laten me koud.
Ik weet niet wat ik mis, maar wat het ook zijn mag,
het moet nog ontdekt worden, dat is een gekend feit.
Die lieve strelingen waarvan jij me voorziet, maken geen verschil.
Elke nieuwe dag verandert in een avontuur, welk gezicht probeert me vandaag te doorgronden?
Welke naam toont interesse in hetgeen ik geworden ben? Geen woord wordt er tegen me gesproken.
Ik snap niet wat ik met mijn leven wil, ik huil omdat ik me zo kan focussen op de tranen,
en niet langer op de steken die mijn tere hart verscheuren.
Vriendschap kan ik niet uitstaan, ik geloof niet in die leugen.
Ben te vaak gekwetst door een ziel die voorheen van me hield, die me voorheen zo goed kon laten voelen.

Rook die sigaret, spring in de douche en verzuip jezelf.
Waarom kan ik niet ontkennen dit aanbod er verleidelijk uit te doen zien?
Mijn hoofd draait, wie ben ik geworden?
Met welk gevoel ik ook aan de haal ga, de ochtenden verblijven hetzelfde.
Ik weet niet wat ik mis, maar wat het ook zijn mag, het is geen reëel verlangen.

(2x) Ik weet niet wat ik mis, maar wat het ook zijn mag,
het moet nog uitgevonden, daar ben ik me van bewust.
De lieve woorden die me toegesproken worden, laten me koud.
Ik weet niet wat ik mis, maar wat het ook zijn mag,
het moet nog ontdekt worden, dat is een gekend feit.
Die lieve strelingen waarvan jij me voorziet, maken geen verschil.

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen