Oude wonden
Oude wonden
Oude wonden
Ik ben gewond door gevechten,
Gevechten van lang geleden.
Er is niemand die deze pijn kan verzachten,
Ik zit nu bij de zee rustig te wachten.
Ik wacht op het moment om te gaan,
Ik kijk en aan schouw de maan.
Hij is vol en toont me een visioen,
Het lot weet wat hij met me wil doen.
Het lot weet van mijn wonden,
Hij weet hoe diep ze zijn.
Maar anderen weten niet
Wat mijn plannen zijn.
Ze denken dat mijn wonden zullen helen,
Maar ik weet wel beter.
Ik zal ze missen,
Maar ik weet dat ik zo niet verder kan leven.
Het water ruist, de maan is nu vol,
Het is nu middernacht.
Mijn lot wacht.
Voor mij drijft een boot,
Klaar om me weg te voeren.
Ik kan het niet maar ik moet gaan,
Ik draai me nog even en om en zie,
Mijn familie laat me gaan.
Mijn reis begint,
Het lot zorgt er wel voor dat ik mijn bestemming vind.
Op die plek zal ik mijn wonden vergeten,
En zal ik de naam van mijn familie altijd weten.
Reageer (5)
Mooi(dance)
:D(baby)
(
(flower)
:|
(Y)
(puh)
(hoera)
(yeah)
(huil)
1 decennium geledenMooi
1 decennium geledenmisschien vreemd, maar ik heb erover gedroomd, vraag me niet hoe of waarom, maar door dit gedicht krijg ik gewoon een déjavu. ik weet het, ongelooflijk vaag. maar ik dacht dat ik dit moest schrijven
1 decennium geledenxx
Ik vind het net heel mooi, niet geforceerd, gewoon mooi
1 decennium geledenDeze is ook wel mooi, maar soms klinkt het een beetje geforseerd door de rijm.
1 decennium geleden