De zee

Je ziet jezelf in een weerspiegeling van de zee
Je kijkt naar jezelf en vraagt waarom ben ik zo, ik ben zo anders dan de rest.
Je ouders zeggen je bent mooi, maar jij zegt van niet.
Je bekijkt jezelf keer op keer in de zee en je hebt de neiging om erin te gaan en niet meer boven water te komen, maar als je dat zou doen? Dan zouden de omstanders verdriet om jouw hebben en dat wil je niet. Want zelf ben je niet bang om te sterven, maar je bent bang om je geliefden achter te laten.
Dus je zou voor eeuwig jezelf bekijken in de zee, maar je zou nooit een einde aan je leven gaan maken.

Reageer (2)

  • bollenhans1

    Mooi gedichtje

    1 decennium geleden
  • JayDick

    Wat een supermooi gedicht (:

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen