Donker
Donker
Het is donker buiten
Maar mijn hoofd is licht
Sneeën in mijn kuiten
Maar lachen is verplicht
Niemand weet wat ik voel
En dat nemen ze voor lief
Want ik voel een heleboel
Maar niet veel is positief
Ze willen me wel helpen
Maar ze weten niet goed hoe
Ze kunnen mijn wonden niet stelpen
Het blijft donker, wat ik ook doe
Het is donker buiten
Maar mijn hoofd is licht
Bloed spat op de ruiten
Maar de gordijnen zijn dicht
Reageer (2)
Jeetje, meis. Wat een diep gedicht, ik lees zoveel verdriet. Maar wat ontzettend dapper dat je dit online durft te zetten, dat je dit zo goed hebt verwoord. Misschien geloof je dit niet, maar ik weet hoe jij je voelt. En wát je voelt ..
1 decennium geledenMijn inbox staat voor je open.
Is dit wat ik denk wat het is?
1 decennium geleden'bloed spat op de ruiten' ?
AM?
phoef ... weet even niet wat zeggen ...
Wel mooi je gevoelens verwoord
Mooi geschreven
Groetjes Raissa