Zelfmoord
Zelfmoord
Zo dicht bij, maar tegenlijk zo ver weg.
Slechts een hoop aarde en een grafsteen zit tussen ons in.
Je sprong voor de trein, zonder enige uitleg.
Je was zo een goede vriendin.
Ik heb net als jou geen zin meer in het leven.
Ik zou het liefst gewoon sterven, niemand die het uitmaakt.
Wat heeft het nog voor een zin om verder te gaan, als jij al hebt opgegeven?
En het was jij, die als enige mij met je liefde hebt geraakt.
Het einde komt nabij, en ik sluit mijn ogen.
Ik proef nog een keer van de kille winterlucht, en pak dan een mes uit mijn zak. Het is een jammerend geluid wat ik uitstoot.
Ik voel me best wel voorgelogen.
Ik zet het tegen mijn keel, en met één fikse beweging ben ik dood.
Reageer (4)
Mooii en zielig gedicht, is dit van iemand waarvan je weet dat die het meegemaakt heeft, of wat je zelf hebt meegemaakt en wilt doen?
9 jaar geledenWaarschijnlijk lees je dit nooit meer, want je bent al 1 jaar niet meer online geweest, maar ik hoop dat je dit nog een keer leest
Je hebt trouwens talent, je zou daar echt wat mee moeten doen! <3
Mooi gedicht hoor(Y)
1 decennium geleden@Darknes: Ik vind het ook awesome als iemand doodgaat
Nee grapje. Bedankt voor je reactie!
1 decennium geledenawesome
1 decennium geleden