Hersenspinsels

In het diepste uur van de nacht,
als zelf mijn schaduw me heeft verlaten,
is het de droom die op me wacht,
dan hoor ik hem zacht tegen me praten.

Hij vertelt over liefde en hoop,
schetst de illusie van geborgenheid
en als ik dan recht in zijn armen loop,
voel ik me kalm en bevrijd.

Ruw brengt de ochtend me terug op aarde,
ik keer naar de werkelijkheid weer.
En welke waarheid mijn droom ook bewaarde,
ik herinner het mij niet meer.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen