Niemand Om Me Heen

Ik moet altijd het gesprek beginnen.
Niemand wil wat van míj weten.
Ik moet vaak maar wat van anderen willen.
Mensen zijn me altijd eventjes vergeten.
Kiezen mij als laatst.
Terwijl ze niet weten wat ik in me heb.
Ze kennen me niet goed genoeg.
Ze geloven me nooit als ik iets zeg.
Mijn uiterlijk maakt me gewoon gelijk al raar.
'Ze ziet er niet populair uit dus we gaan niet met haar om'.
Zelfs bij mijn beste vrienden moet ik altijd even helpen herinneren.
Dat ik óók nog naar school kom.
Dat ik niet onzichtbaar ben!
Want ik ben er gewoon!
Ik zit er ook, in deze klas..!
Ik voel me gewoon zo alone.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen