Regen

De regen,
ze tikt tegen het raam.
Ze waarschuwt en ze vertelt,
ze klinkt zo zorgzaam.

Ik sta erin,
ze raakt me aan.
Ze is koud,
maar ze voelt aangenaam.

Ik voel me geliefd,
door de kilte.
Door het geluid,
want er is geen stilte.

Ze vallen samen,
allemaal gelijk.
Ze zijn vrienden,
geen een van hun is onbelangrijk.

En toen keek ik naar mezelf,
toch was ik nog anders.
Ik ben geen regendruppel,
de druppels zijn mijn tegenstanders.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen