Doorbrekend morgenrood


Op de uitgestrekte vlakte van de eeuwige eindeloosheid,
vlucht ze stil en angstig, in het doorbrekend morgenrood.

Met kloppend hart vlucht ze,
als prooi van de leeuwen,
wiens honger nooit gestild is,
wiens dorst nooit is gelest.

Daar rent ze harder,
dan haar benen kunnen dragen;
dan haar ogen kunnen zien,
waar haar reis naar toe zal gaan.

Op de uitgestrekte vlakte van de eeuwige eindeloosheid.
Vlucht ze zonder echt te weten, waar ze heen zal gaan.

Reageer (2)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen