Alleen

Er was eens een meisje in de klas,
die altijd alleen was.
Iedereen vond haar stom en dom,
maar niemand zei tegen haar kom.
Woorden doen geen pijn,
maar het maakt je wel klein.
Niemand die op haar afrent,
wanhopige gevoel dat je niks waard bent.
Maar ik was de enige die naar haar toe ging,
en een glimlach van haar opving.
Je bent helemaal niet zo vreemd net als iedereen dacht,
dat zei ik dus heel zacht.
Ze was nu niet meer alleen,
en niemand deed meer gemeen.

Reageer (1)

  • LittleButterfly

    Ik vind het een zielige gedicht. Maar het begin zit vol emotie

    9 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen