Dans

Vreemd is het niet?
Zoals onze voeten de lijnen volgen.
Maakt het je niet duizelig?
Ja, ik zie het in je ogen.
Doet het je niet denken aan verloren tijden?
Een zachte golf van nostalgie.
Teder en warm.
Hoe vloeiend de bewegingen zijn.
Doet het je niet denken aan de zee?
Of de rafelige wolken in de late avond?
Ik zie je, maar ik zie je ook niet.
En ik weet dat ik je handen voel.
Verloren in deze eeuwige dans.
Met het gezang van een nachtegaal.
En het zachte geruis van bladeren.
Verloren in het zonlicht van de heldere middag.
Dit moment, nu, voor altijd.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen