Zonnestraal

Verdwaald in de mist
probeerde ik mijn weg te vinden
Dwalend door sluimeringen
van een intens verdriet

Wolken bleven stapelen
Donker en verduisterend
Lieten me zoeken naar het licht
waarvan ik niet wist of het bestond

Een ongedurige wind
speelde met mijn haren
Wakkerde de onrust aan
van een allesomvattende paniek

En ineens, vanuit het zuidoosten
brak de eerste zonnestraal weer door de wolken heen
Verlichtte het pad vlak voor mijn voeten
Maakte plaats voor warmte en gloed

Die zonneschijn is sindsdien niet meer verdwenen
geeft mijn humeur elke keer een boost
En dat alles heb ik aan jou te danken
omdat alleen die herinnering het licht weer aandoet

En mochten wolken op de loer liggen
Met hun duisternis om zich heen
Dan hoef ik dit keer niet meer te zoeken
Want mijn licht draag ik weer bij mij.

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen