Masker
Masker
Woorden willen niet komen
Praten is wat niet lukt
Al lijk ik van binnen te schreeuwen
De stilte is toch daar
Er is niemand die het kan horen
Niemand die ziet, niemand die vraagt
En hoe je ook lijkt te roepen
Hulp is nog steeds niet onderweg
Het gevaar van een masker
Bleek en onbewogen
Zuigt je mee naar de diepte
Die niemand anders ziet
Dat masker
dat vrolijkheid en vrijheid vertoont
Verbergt ware gevoelens
die schreeuwen om hulp
Nooit zal iemand optreden
Zo lang dat masker blijft zitten
Nooit zal iemand zien
Hoe eenzaam je eigenlijk wel niet bent
Reageer (4)
Prachtig geschreven
5 jaar geledenWow! Mooi gedicht!
7 jaar geledenWow, ik heb net geen traantjes gelaten. Fantastisch mooi geschreven.
7 jaar geledenTrue
8 jaar geleden