De Dood

Ik ben de Dood,
Die 's nachts een hand
Op je been legt,
En zich als een sluier van duisternis
Over je heen strekt.

Ik ben de Dood.
Met een pen,
Zwart als de nacht,
Heb ik je ziel gekleurd.
Hoe verdacht.

Ik ben de Dood.
Ik kijk je aan.
Ik raak je aan.
Ik lach je uit.
Ik sta naast je,
Kijk uit!

Ik ben de Dood,
Vergeet dat niet.
De volgende keer
Dat je zwarte vlekken ziet,
Valt het misschien niet te wijten
Aan die stomme migraine.

Reageer (1)

  • Rubin

    Dat einde, though. :p Leuk gedicht!

    8 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen