Mijn masker.
Mijn masker.
Ik sta nu voor de spiegel en ik werk mijn masker af.
Sommige mensen die daarna naar mij kijken staan negatief gezien paf.
Mijn bedoeling is dat niet, maar ik ben op die manier gewoon zoals ik ben.
Ik weet ook niet of ik anders wil zijn als de persoon die ik als mijzelf ken.
Een dikke laag lippenstift, om te verzwijgen dat ik heb gelogen.
Niet zuinig zijn met de oog make-up, om te verbergen wat ik heb gezien.
Mijn huid bedekt met foundation, om te verstoppen wat ik voel.
Wanneer ik mezelf gerespecteerd heb zal ik het de anderen laten doen.
Nu ben ik nog dat rare kind, die vreselijke oen.
Ooit zal dat veranderen, daar ben ik zeker van.
Maar eerst mezelf leren kennen, dat ben ik van plan.
Reageer (6)
Echt mega gaaf geschreven!
6 jaar geledenIk ben blij dat het in de smaak valt!
7 jaar geledenWauw, mooi geschreven!
7 jaar geledenJammer dat je net te laat was om mee te doen aan poem of the month, het thema was net maskers!
heel erg doordacht en mooi! ik bn erg onder de indruk van je talent, ooit gedacht om mee te doen met een wedstrijd?
7 jaar geledenMoooii
7 jaar geledenVooral dit vind ik mooi geschreven ^^