Vergeten
Vergeten
Je gezicht verscheen in de krant
Toen bleek dat je kanker had
Je had gevochten, zo hard je kon
Maar toch de strijd verloren
Ik huilde onophoudelijk
Ontelbaar veel tranen verspild
Maar ik herpakte me zo goed als kon
Want jij wilde dat ik gelukkig werd
Nu zijn we zes jaar verder
En nog steeds mis ik je even hard
Langzaamaan zet ik me erover
Maar je vergeten zal ik nooit
Reageer (1)
Heel mooi geschreven!
7 jaar geleden