Mijn lieve vreemdeling

Je liet het toe
Je genoot ervan
Je liet me verliefd worden
En je lachte erom
Het streelde je ego

Al die liefkozende woorden
Je bent mooi
Je bent lief
Je bent zacht
Lokaas
Een grote grap

Je zag het gebeuren
Je zei het zelfs tegen me
Je durft me niet aan te kijken he
Omdat je bang bent dat ik iets zie

Je wist dat ik voelde
Wat ik voelde
Zelfs toen ik het zelf niet wist
En je genoot ervan
Je nam het met beide handen aan
Totdat ik te dichtbij kwam

En zo zonder gevoel nam je afscheid
Daar stopte het
Voor jou tenminste
Niet voor mij
Jij ging verder
Opzoek naar de volgende
Die je ook vond
Ik bleef achter
Ik bleef voelen

En jij wist het
Jij wist het al die tijd
En nog steeds doet het je niets
Je kijkt me aan alsof ik mijn woorden nooit heb uitgesproken
Alsof mijn ziel nooit is blootgesteld aan de duivel

Kijk me aan
Kijk me recht in mijn ogen aan
Nu mag het
Nu mag je kijken
Nu kan ik kijken
Kijk maar

Zie je het
Al die kleine stukjes
Zie je mijn gevoel
En mijn hoop en mijn pijn
Zie je mij
Zie je jezelf
Want je zit er nog hoor

Ik herken je
Maar ook weer niet
Je bent anders
Of misschien kijk ik gewoon anders
Misschien kunnen mijn ogen je niet meer zien
Misschien willen ze niet

Vreemd
Maar niet vreemd genoeg
Soms wens ik dat je weer die vreemdeling wordt die je ooit voor me bent geweest
Die vreemdeling
Geen herinneringen
Geen gevoel
Gewoon een vreemdeling

Maar ja
Nu zijn we vreemde die elkaar ooit hebben gekend
Vreemd

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen