Schoolgedicht 3: Met mijn hoofd in de wolken
Schoolgedicht 3: Met mijn hoofd in de wolken
Als je de vorige drie hebt gelezen, you know the drill, we moesten twee uitdrukkingen nemen en vanaf daar een gedicht schrijven, en ik besloot toen om te proberen de sfeer te creëren die het omgekeerde was van de eerste uitdrukking.
Ik loop met mijn hoofd in de wolken,
maar de wolken zijn grauw.
Het voelt alsof er gewichten aan mijn voeten hangen.
Zo zwaar dreunen ze, dat de aardkorst wel zal opensplijten.
Weer iets wat mijn schuld zal zijn.
Ik heb er de buik vol van,
alles is mijn schuld.
Schuld.
Er zijn nog geen reacties.