Laat me zien dat ik ertoe doe.
Laat me zien dat ik ertoe doe.
Mijn hoofd,
Het raakt langzaam aan leeg.
Mijn ziel sluipt stiekem uit mijn lichaam.
Ik raak op.
Gebroken, bedorven,
Opgebrand als een kaars.
Mijn knieën kunnen mij niet meer houden,
Breng me ergens heen.
Voor een laatste keer.
Tot ik mijn laatste adem uitblaas.
Tot ik mijn ogen sluit.
Tot het allemaal niets meer uitmaakt.
Hou van me.
Laat me zien dat ik ertoe doe.
Probeer me weer te laten leven.
Laat me iets doen.
Want op deze manier hoeft het niet.
Trek ik het niet.
Ga ik eraan onderdoor.
Mijn lampje knippert,
Gaat bijna uit.
De knop gaat bijna om.
De stekker is er bijna uit.
Het raakt langzaam aan leeg.
Mijn ziel sluipt stiekem uit mijn lichaam.
Ik raak op.
Gebroken, bedorven,
Opgebrand als een kaars.
Mijn knieën kunnen mij niet meer houden,
Breng me ergens heen.
Voor een laatste keer.
Tot ik mijn laatste adem uitblaas.
Tot ik mijn ogen sluit.
Tot het allemaal niets meer uitmaakt.
Hou van me.
Laat me zien dat ik ertoe doe.
Probeer me weer te laten leven.
Laat me iets doen.
Want op deze manier hoeft het niet.
Trek ik het niet.
Ga ik eraan onderdoor.
Mijn lampje knippert,
Gaat bijna uit.
De knop gaat bijna om.
De stekker is er bijna uit.
Reageer (2)
Wauw! Wat ontzettend mooi geschreven!
6 jaar geledenWat een toptalent ben je!
Xxx
Wow dit is echt mooi verwoord, wel een triestig gedicht maar mooi met die vergelijking met het knipperende lampje
6 jaar geleden