Dubbel ontsnappen

Schrijf over een herinnering zeggen ze,
En dat is wat ik probeer,
Maar mijn hoofd blijft telkens leeg,
En de woorden ontglippen me keer op keer,

Want hoe kan ik schrijven over jouw bruine ogen,
Waarmee je onbevangen de wereld zag?
Hoe kan ik vertellen over jouw zwarte krullen,
Je tedere handen en je iets geforceerde lach?

Het lijkt een eeuwigheid geleden,
Sinds ik je voor het laatst heb gekust,
Ik mis je elke dag een beetje meer,
Mijn liefde is nog lang niet uitgeblust,

Begrijpen doe ik het nog niet,
Jouw keuze voor het ongewis,
Misschien wilden we allebei ontsnappen,
Jij aan de pijn en ik aan het gemis.

Reageer (2)

  • Negenduust

    Mooi! Heel mooi!

    6 jaar geleden
  • Rubin

    Mooi gedicht!

    6 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen