Wind
Wind
Maar niemand die de luiken sluit.
Bladeren stuiven over het gras.
Hoog en overwoekerd.
Wind laat de ramen klapperen.
Maar niemand die ze sluit.
De gordijnen waaien op.
De stoffige kamer in.
Wind laat het stof opwaaien.
Maar niemand die het tegenhoudt.
Een spin zoekt zijn toevlucht.
In een gaat in de muur.
Wind rukt zijn web uiteen.
MAar niemand die er nog om geeft.
Donke're wolken pakken samen.
En huilen in het donker.
Wind huilt rondom het huis.
Waar nioemand meer zal zijn.
Verlaten staan de stoelen rondom de tafel.
Borden al gedekt.
Wind jaagt door de tuin.
En zwiept de schommel.
Heen en weer.
Maar geen kind die er nog naar kijkt.
Wind laat de kamers verstillen.
Maar niemand die er nog om geeft.
De teddybeer mist zijn oog.
Een rat ging ermee vandoor.
Wind huilt klagend over zee.
Maar niemand die zijn woorden hoort.
Geen zeeman die zijn verdriet begrijpt.
Geen visser die nog naar het landhuis kijkt.
Er zijn nog geen reacties.