Odi et Amo [Prose Poem]
Odi et Amo [Prose Poem]
Een prozagedicht of gedicht in proza is een gedicht dat niet in versvorm is geschreven. Het heeft dus het uiterlijk van een "gewone" tekst. In de jaren negentig van de negentiende eeuw wordt het prozagedicht door de Limburgse schrijver Frans Erens in de Nederlandse literatuur geïntroduceerd.
Dit is een prozagedicht gebaseerd op Odi et Amo van Catullus:
Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris?
Nescio, sed fieri sentio et excrucior.
Liefste Lesbia,
Ik haat je, ik veracht je, ik spuw op je, ik verafschuw je! En toch hou ik zo van jou, ik zie je doodgraag, ik bemin je met hart en ziel!
Zeg me waarom, waarom ik je niet kan laten gaan. Waarom draait mijn leven om jouw bestaan?
Ik ben radeloos. Elke dag verwens ik je duizend maal, maar toch is deze liefde niet banaal.
Telkens weer voel ik de pijn van onze liefde. De pijn van dit verhaal.
Ik verwens de pijn. Ik verwens de nacht, want de nacht geeft onze liefde nieuwe kracht.
Ik weet niet wat me bezielt.
Ga weg, weg uit mijn bestaan! Ga zo ver mogelijk hiervandaan!
Je bent het vergif dat mijn hart inpalmt, de ziekte die mijn leven verlamt. Je bent diegene die het licht uit mijn leven bant.
Ik haat je, ik bemin je. Ik mis je, je verzint me.
Ga weg, verdwijn! Neem me vast, wees mijn levensrefrein.
Ik zou je zo de Tarpeïsche Rots afduwen, je laten verdwijnen in de vergetelheid.
Maar vergeet nooit, mijn liefste, mijn liefde voor jou, die raak ik nooit kwijt.
Je geliefde,
Catullus
Reageer (1)
Wow
5 jaar geleden