Het gemis naar vrijheid. (Meer brief dan gedicht)

Wat is vrijheid voor mij? Een woord die onvergankelijk in mijn gedachtes blijft zweven.
Is de vrijheid die we in Nederland hebben goed voor ons? Je mag je mening uitroepen, zijn wie je wil zijn en doen wat je wilt doen. Klinkt prima toch?
Toch voel ik me er niet prettig bij, andere landen kennen onze gewende vrijheid niet.
Sommige leven in de oorlog, anderen hebben een dictatuur en vele andere omstandigheden die we ons feitelijk niet kunnen voorstellen.
Het geeft me een desolaat gevoel om te zien hoeveel pijn die mensen leiden om niet in vrijheid te kunnen leven.
Met het meeste plezier, zou ik het willen veranderen. Dat iedereen in vrijheid kan leven en eigen keuzes kan maken.
De mogelijkheid ervan, is een andere vraag. De wereld is een gevaarlijke plek geworden door de jaren heen. De mensheid is vooral bezig met de economie en macht. De oorzaken van oorlogen. Onze planeet gaat vaarwel zeggen als het zo door gaat.
Door de mensheid gaat alles averechts.
Ik wil om deze reden er ook niet bij horen, ik wil vrij zijn.
Vrij om te rennen in de bossen en niets te maken hebben met de monsters die dit allemaal voor elkaar hebben gekregen. Met in mijn achterhoofd de hoop dat het ooit weer goed komt. Dat alle bossen, bergen, gletsjers, zeeën blijven bestaan en de dieren -slachtoffers want ze hebben dit niet veroorzaakt - mogen blijven leven in hun wereld. Hun wereld, wij de mensen hebben het feitelijk al verknald.
Als ik een muziekinstrument bespeel, dan voel ik de vrijheid die ik nodig heb, geen verplichtingen. De geluiden die mijn gedachtes tot een grote fantasie brengen. Dat ik in een Chinees archaïsch kasteel leef, op de top van een berg. Met een bos op de bodem waar ik in de avonduren rondloop. De vrijheid waar ik uren over kan dromen.
Vrede, geen angst en verlicht zijn.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen