Ik mis je tante...

Als ik had geweten dat je er gisteren niet meer zou zijn,
kon ik me voorbereiden op de pijn.
Maar nu komt het zo onverwacht,
ik had het nooit gedacht.
Ik had je een jaar niet meer gezien of gesproken,
er kwamen mensen ruzie stoken.
Tussen myn ouders en jou,
nu ben je weg en sta ik alleen ikn de kou.
Ik mis je tante...



Ik sluit me af,
af van alles en iedereen.
Het gaat bergaf,
ik wil even niemand om me heen.
Heb geen zin in eten,
ik kan het niet vergeten.
Dat ik je niet heb gezien,
wel 2 jaar misschien.
Dat ik je niet heb gezegd,
wat je voor me betekende.
Dat doet nu pijn,
Ik voel me zo aleen, zo klein.



Veel herriner ik me niet meer,
maar elke keer.
Stond jij met je armen open,
Jij moet niets voor me kopen.
Met een verjaardag of een feest,
jij was er altijd al voor me geweest.
Maar toch deed je het keer op keer,
en dan ineens ben je er niet meer...
Ik mis je...



Dit heb ik geschreven toen mijn tante die ik lang niet had gezien,
is overleden. Ze heeft altijd op me gepast. En ik had een speciale
band met haar. Maar er was een beetje ruzie in de familie. Waardoor
we niet meer bij hun langsgingen. Nonkel Swa, ookal leest ge dit waarschijnlijk nooit. Ik mis haar, net zoals gij doet. Iedere seconde. Het is nu al ff geleden, maar als ik er over schrijf of lees dan kan ik het niet tegenhouden, dan blijven de tranen komen. Tot ik stop met schrijven over haar, of met de gedichten te herlezen over haar...

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen