My little brother

Soms kan ik hem wel slaan,
word ik gek van zijn gezeur.
"Hij kan er niks aan doen"
Dat is wat ik te horen krijg.
Ik kan het wel begrijpen,
maar er iets mee doen lukt niet.
Het is frustrerend hoe dingen gaan,
gaan zoals jij het niet wilt.

De dingen gaan oneerlijk,
en de ene wordt voorgetrokken.
In discussie gaan wil niet helpen,
ookal heb je écht gelijk.
Ruzie's zijn de gevolgen,
van alle drama thuis.
Soms denk ik wel eens,
als hij er niet was, is alles beter.

Met hem moet ik rekening houden,
maar ze zien niet wat het met mij doet.
Diep van binnen doet het me pijn,
als er weer eens ruzie is.
Ik weet dat het niet aan mij ligt,
maar aan mijn broertjes bepering.
Ik ben de enige die dat ziet,
en dat maakt me kapot.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen