Al sinds februari wil ik een kortverhaal schrijven. Toen had ik de intentie om mijn geluk neer te schrijven. Ik wilde verder gaan op mijn vorige verhaal en tonen dat 'life really happens when you least expect it'. Twee maanden later en van dat geluk is er geen sprake meer. Het is door mijn vingers geglipt, net als zand. En het enige wat ik kon doen, was schrijven. Ik schrijf het neer, maar ik schrijf het niet van me af. Ik moet ergens mee beginnen en laat dit het begin zijn. Mijn begin.

To love is to live and lose somehow - Ozark Henry



Geschreven tussen 9 april 2014 en 17 mei 2014.

Hoofdstukken

Titel Nieuwste eerst Woorden Gelezen Aangepast
Voorwoord 73 138 1 decennium geleden
Proloog 381 126 1 decennium geleden
01 - Zwijgende schreeuwen 1213 173 1 decennium geleden
02 - Onheldere mengsels 89 120 1 decennium geleden
03 - Zwijgende schreeuwen 1502 122 1 decennium geleden
04 - Onheldere mengsels 351 133 1 decennium geleden
05 - Onheldere mengsels 517 173 1 decennium geleden
06 - Man op het bankje 373 168 1 decennium geleden
07 - Onheldere mengsels 257 145 1 decennium geleden
08 - Zwijgende schreeuwen 164 113 1 decennium geleden
09 - Onheldere mengsels 142 135 1 decennium geleden
10 - Man op het bankje 587 148 1 decennium geleden
11 - Zwijgende schreeuwen 576 186 1 decennium geleden
12 - Onheldere mengsels 96 119 1 decennium geleden
13 - Onheldere mengsels 275 163 1 decennium geleden
14 - Zwijgende schreeuwen 171 107 1 decennium geleden
15 - Onheldere mengsels 609 161 1 decennium geleden
16 - Zwijgende schreeuwen 216 131 1 decennium geleden
17 - Man op het bankje 353 138 1 decennium geleden
18 - Onheldere mengsels 1515 200 1 decennium geleden
Epiloog 96 128 1 decennium geleden

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen