Story: story 1: go to college!

‘Verdorie, Anke, die trein komt niet!’ zei ik. ‘Hij komt wel, Robin, geduld.’ antwoordde ze rustig. Hoe kan ze nu zo rustig blijven? We wachten al 5 uur! Wat vooral mijn schuld is, ik moest natuurlijk al 2 uur op voorhand klaar zijn. Van morgen om 4 uur stond ik al voor Anke’s deur. Ik had vannacht geen oog dichtgedaan. En had dan niets anders gevonden dan al naar Anke’s huis te gaan. Anke lag natuurlijk nog in bed. Met Vienne en Chaïma naast haar. Vandaag was dé grote dag! Vandaag vertrokken we naar Londen om te gaan studeren. Hier heb ik al jaren van gedroomd! En vandaag wordt ze werkelijkheid. Tenminste, als die trein nog van plan was om te komen. Maar goed zoals ik al zei, we wachten al 5 uur. Onze trein vertrok normaal om 6 u 13 maar ondertussen is het al 9 u 34. De trein had vertraging! Ja, net wat ik nodig had. Nog meer zenuwen!