• Gevangenen:
    Fayan
    Saph
    Ferron (M.I.A.)
    Cassie
    Dario
    Aurora
    Yentl
    Primrose
    Reina
    Adelynn

    Other:
    Nathaniel Snow
    Jem Fairsky





    Let's face it, these people are a danger to our safe community.
    We have to lock them up, together.
    Forever, so we can all live in peace.

    [ bericht aangepast op 31 maart 2012 - 12:20 ]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Escritura schreef:
    (...)

    Missing in action, omdat snow hem heeft. ._. Stoute Nathaniel being all sexy and evil and shit...

    If I'm right, Snow kidnapped him, but we all think he's dead. (Exept for Cassie, because she has seen enough people die to know there's something wrong :W)


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Adelynn Jae Daesha
    Ik hoorde opeens nog meer stemmen, mijn blik schoot onwillekeurig even weg naar beneden.
    Meer mensen. Verdomme, hoeveel waren het er? Was het de bedoeling dat ik me hierbij aansloot? Nee, natuurlijk niet. Alsof ze daar geïnteresseerd in waren. De groep was waarschijnlijk al langer bij elkaar dan dat ik in opstand kwam tegen Nathaniel Snow.
    De neiging om iemand's nek te breken kwam omhoog borrelen bij die naam. Nathaniel. Ik had hem die nacht meteen moeten vermoorden, ik had niet met hem willen spelen. Zoals hij met mij speelde. Ik had moeten weten hoeveel bewaking er om zijn kamer stond, maar ik wilde hem laten lijden. Die gedachte betaalde ik met mijn gevangenschap.
    Wat was zijn plan überhaupt? Waarom had hij me bij deze mensen gezet?
    Misschien hoopte hij dat mijn ingespoten DNA zou winnen, en ik het grootste deel uiteindelijk zou omleggen. Maar dat ging niet zo makkelijk. Er waren situatie's waarin ik mezelf verloor, maar die waren zeldzaam.

    [ bericht aangepast op 31 maart 2012 - 12:42 ]


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Saph Amero
    'Ja hoor, absoluut geweldig!' Hevig fucking sarcasme. Ik sprong op een nieuw platform en donderde bijna naar beneden. ikwas al bijna bij aurora, die eindelijk stil hing. Fayan begon al naar me toe te klimmen, super voorzichtig. Eindelijk wist ik aurora op te pakken.

    Jem Fairsky
    er werdt wat heen en weer geroepen maar ik luisterde niet. De vrouw verderop irriteerde me mateloos gewoon om het feit dat ik niet wist wie ze was. hoeveel geheimen had die man?
    'We moeten of daar boven zien te komen, of naar het land.' zeg ik. ik zeg geen woord over de vrouw en kijk naar Cassie en Dario.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Cassie
    'Kan je toevallig vliegen?' vroeg ik hoopvol. Ik vroeg me af wat de rest had meegemaakt ondertussen, Aurora leek wel onder de eerstegraads brandwonden te zitten en Saph ook, maar die van hem leken ernstiger. Niet veel, maar wel een beetje.

    Aurora
    'Sorry, meneer,' zei ik met een schuldig gezicht toen Saph me optilde. Ik nam me voor om maar bi hem in de buurt te blijven dit keer, want het was wel duidelijk dat ik nogal dom bezig was.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Adelynn Jae Daesha
    Mijn blik schoot weer de andere kant op toen ik de man zag bewegen. 'Ja hoor, absoluut geweldig!' antwoordde zijn stem sarcastisch. Achter hem verscheen een man met roze haar.
    Ik draaide me weer om, wierp een geërgerde blik op de andere man.
    Hoeveel mensen waren hier überhaupt? Waarom wás ik hier?
    Mijn nagels krasten onbewust over de stof die mijn bovenbenen omsloot, irritatie borrelde zich op. Ik wist verdomme niet wat ik hiermee aan moest. De neiging om ze gewoon iets aan te doen en dan van ze af te zijn was er, werd groter. Maar ik wist Nathaniel's bedoelingen niet, en als ik hem daarmee alleen maar zijn zin gaf weigerde ik.
    Daarbij waren het rebellen. Dus verdienden ze het niet om te sterven. Maar hoeveel rebellen had ik al vermoord?
    Onbewust gleed een zacht, angstaanjagend gesis over mijn lippen.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Helleu(kitty)
    Wat heb ik gemist?(bloos)


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Saph Amero
    Ik werp een tweede blik naar beneden. We waren heel wat platformen omlaag, maar het was nog steeds een sprong van minstens honderd meter, met donkere en bewegende schaduwen in het water. Nee, dat wordt het hem niet.
    'Het is goed, blijf nu maar gewoon bij mij en Fayan ind e buurt,' vertel ik Aurora in een poging om rustig te worden.
    'zijn jij en Dario okay?' roep ik naar beneden. Dan pas valt me een vierde persoon op, die iets verder van hun af staat. 'En wie is dat?'

    Jem Fairsky
    Saph had inmiddels de jonge vrouw ook al opgemerkt. Het probleem was dat ze me niet echt... normaal leek. Ze was anders.
    'Doede vraag,' antwoord ik Saph terwijl mijn groene ogen weer naar de vrouw flitsen. 'En wie ben jij dan wel?' Haar haren leken net draden van gesponnen zilver, ze was atletisch gebouwd... Misschien was ze een nieuw tribuut in deze spelen, één van de vele rebellen. Maar ik betwijfelde het.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Peacekeeper schreef:
    Helleu(kitty)
    Wat heb ik gemist?(bloos)


    Saph, Fayan, Primrose, aurora, Yentl en Reina staan nog op de platformen, daaronder zien ze nu water (want sommige platformen gingen naar beneden, hoewel ze nog 100 meter boven eht oppervlak zitten)
    bij dat water zijn een paar rotsen waat Jem, Cassie, Dario en Adelynn op staan. ^^


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Cassie
    'Nu wel weer, we kregen tegengif,' zei ik met een duistere ondertoon in mijn stem. 'Hoe zit het bij jullie?' Pas toen Saph een opmerking over de vrouw maakte zag ik haar. 'Waarom vraag je dat haar zelf niet?'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Adelynn Jae Daesha
    Mijn ijzige blik gleed weer naar de man, toen hij me aansprak. Hij wist wel dat er iets aan mij niet klopte. Maar dat merkte iedere mens met een gemiddeld verstand.
    'Adelynn,' antwoordde ik kortaf. Ook mijn stem leek niet geheel menselijk. Er was die ijzige, heldere toon. Sommigen zagen me gewoon als niet meer dan een mutilant, en ergens was ik dat ook. Maar ik was geboren als mens, tot mijn twaalfde opgegroeid als mens.
    'En jullie zijn?' Bij die vraag schoot mijn blik ook even naar de zwartharige man die boven ons op een platform stond. Het ging me niet alleen om hem en de twee waar hij mee op het rotseiland was. Het waren waarschijnlijk rebellen, maar met Nathaniel wist je het nooit zeker.


    "Do you believe monsters are born or made?"

    Primrose
    "Hoe komen we hier weg?" vroeg ik.
    Niet of in ieder geval, ik weet het niet.
    Zouden we hier wel uitkomen?


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Cassie
    'Cassie,' stelde ik mezelf voor. 'Dat is mijn broertje, Dario, en het meisje boven is mijn zusje Aurora.' Er was iets met haar, en ik wist niet zeker of ze wel of niet te vertrouwen was, maar ik had het gevoel dat ik haar maar beter niet tegen me in het harnas kon jagen.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Jem Fairsky
    'Jem.' Haar stem was ijzig en ik vertrouwde het voor geen cent. mijn oog schoot naar een klein puntig rotsje waar een kamera in zat. Waar ben je in godsnaam mee bezig, Nathaniel?
    'Kunnen jullie niet zo'n ding naar beneden sturen ofzo?' riep ik naar boven. Ik kreeg een geïrriteerde blik van Saph, maar ik was het gewend dat hij me niet mocht. de man was paranoide en Nathaniel was het langzaam en bewust erger aan het maken.
    'Ik zal kijken,' antwoord hij, maar meer tegen Cassie dan tegen mij. Het blijft even stil maar dan hoor ik de echo van een stamp en komt er inderdaad een gammel maar groot platform naar beneden zweven. Het ding blijft een halve meter boven het water zweven, tussen ons en 'Adelynn' in.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Yentl

    'Yentl,' mompel ik, niet zeker wetend of ze het verstaat.
    Ik schop nutteloos tegen een platform, maar dat blijft stil hangen. Het trilt alleen een beetje na van mijn trap. Ik zucht. Joost mag weten hoe we dít nu weer gaan oplossen.


    Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

    Adelynn Jae Daesha
    Ik wist niet wat ik hiermee moest. Ookal zouden ze het idee hebben dat ik te vertrouwen was, zou het niet lang duren. Cassie leek het aan te willen zien, maar die Jem moest niks van me hebben.
    Een vijand.
    Onwillekeurig gleed mijn blik even over hem heen, op zoek naar zwakke plekken. Hij leek te sterk om gewoon onder water te duwen, te slim om niet te kunnen zwemmen. Het leek in ieder geval de enige waar ik een kans bij zou kunnen maken. Een kans om mezelf zover te krijgen dat ik eens een poging zou doen om hem te vermoorden. Maar ik was die tijd voorbij. Tenminste, dat probeerde ik mezelf te leren
    Achterdochtig keek ik naar het platform dat naar beneden kwam zweven. De onrust in mijn lichaam keerde weer terug.
    Waarom kon de klootzak van een Nathaniel niet een beetje rekening met me houden en me een mes geven? Hij hoefde niet groot te zijn. Alleen maar scherp en goed in de hand liggend.


    "Do you believe monsters are born or made?"