• Weet je, soms wordt ik een beetje gek van mijn moeder. Ik kan het op zich wel met haar vinden, maar meestal erger ik me wel. Mijn ouders zijn gescheiden en daar heb ik geen problemen mee. Mijn ouders kunnen het wel met elkaar vinden en zo dus daar is geen probleem. Ik ben minder bij mijn vader, wat ik best jammer vind want ik had de keuze om te kiezen bij wie ik wilde wonen, maar mijn moeder heeft dat op dat moment voor me verzwegen en daar kwam ik later pas achter. Nu woon ik dus bij mijn moeder, nog steeds voel ik me daar nogal verraden over. Nou ja, we hebben nogal eens ruzie en ik ben dan ook een soort van opgelucht als ik naar mijn vader ga. Mijn grootste probleem: Ik kan mijn moeder niet kwetsen. Als mijn moeder me vraagt: vind je dit leuk wat ik voor je heb gekocht?' dan kan ik geen nee zeggen. Dat is SUPER stom van mij, maar ik kan het gewoon niet. Ze zegt wel dat het haar niet uit maakt, maar bij de volgende ruzie (wat gewoon een 2 uur lange preek is van haar over iets wat ze al 2029424 x heeft gezegd) komt ze er weer op terug en dat ik ondankbaar ben en zo... Nu ben ik bij mijn vader, voor 2 dagen. Ze heeft me nog een hele week. En dan whatsappt ze me net of ik wat met haar wil gaan doen morgen/vandaag, terwijl ik daar TOTAAL geen zin in heb. Echt niet. Ik ben bij mijn vader, laat me lekker hier zitten. Haar zie ik nog de rest van de vakantie, mijn vader niet. En ik wil gewoon überhaupt niet met haar naar het dorp of zo, want ze denkt dat ik van 'shoppen' en 'gezellig doen' houd, nou niet dus. maar ik kan geen nee zeggen! Zucht, ik word echt moe van mezelf. Ik wil helemaal niet met haar 'gezellig' wat gaan drinken want dat loopt toch uit op een ruzie of op facebook (waar ik door haar ook niet op zit) berichten van: 'Heb lekker gezellig met mijn dochtertje wat gedronken.' Jup, ze is in staat om zo iets neer te zetten. AAAAARG.
    Iemand idee hoe ik haar subtiel kan uitleggen dat ik liever niet iets ga doen..?
    En hebben jullie ook soms genoeg van je moeder/vader, terwijl je ze toch ook niet kwijt wil?


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Hé, het is je moeder. Daar kun je toch wel de waarheid tegen spreken? Als je er geen zin hebt om met haar op pad te gaan, moet je gewoon zeggen dat je liever iets anders doet. En als ze daar boos om wordt, mag je best zeggen dat ze zich kinderachtig gedraagt.


    If you wanna fly, you got to give up the shit that weighs you down.

    Well. Je leert dan of A) nee te zeggen en zeggen wat je op 't hart ligt of B) er vrede mee hebben dat ze zo is. Personally zou ik er juist heel blij mee zijn als m'n moeder graag dingen met me onderneemt. Trust me, it ain't fun either als je met kerst doodgezwegen wordt door je eigen fucking ouder en ze jou vervolgens verwijt niet van haar te houden. It's been fucking ages dat m'n moeder wat voor mij haalde of met plezier met mij naar de stad ging. No, in plaats daarvan every goddamn minute zeuren over medicatie en etenstijden and other goddamn trivial matters. During fucking christmas.
    Okay I'm done.


    No growth of the heart is ever a waste

    Hoe lullig het ook is; zeg ook een keertje nee. Je zal 't moeten leren. Ik ken 't probleem overigens hoor. Ik was ook altijd bang om 'nee' tegen iemand te zegge. Of het nou mijn moeder, vader of een vriendin was; ik zei gewoonweg geen nee. Maar het breekt je na een tijdje op als je alleen maar ja zegt aangezien je dingen gaat doen tegen je zin in.


    To infinity and beyond •

    Ludacris schreef:
    Hoe lullig het ook is; zeg ook een keertje nee. Je zal 't moeten leren. Ik ken 't probleem overigens hoor. Ik was ook altijd bang om 'nee' tegen iemand te zegge. Of het nou mijn moeder, vader of een vriendin was; ik zei gewoonweg geen nee. Maar het breekt je na een tijdje op als je alleen maar ja zegt aangezien je dingen gaat doen tegen je zin in.


    26 - 02 - '16

    Ludacris schreef:
    Hoe lullig het ook is; zeg ook een keertje nee. Je zal 't moeten leren. Ik ken 't probleem overigens hoor. Ik was ook altijd bang om 'nee' tegen iemand te zegge. Of het nou mijn moeder, vader of een vriendin was; ik zei gewoonweg geen nee. Maar het breekt je na een tijdje op als je alleen maar ja zegt aangezien je dingen gaat doen tegen je zin in.


    Bad decisions make good stories.

    Uchiha schreef:
    Well. Je leert dan of A) nee te zeggen en zeggen wat je op 't hart ligt of B) er vrede mee hebben dat ze zo is. Personally zou ik er juist heel blij mee zijn als m'n moeder graag dingen met me onderneemt. Trust me, it ain't fun either als je met kerst doodgezwegen wordt door je eigen fucking ouder en ze jou vervolgens verwijt niet van haar te houden. It's been fucking ages dat m'n moeder wat voor mij haalde of met plezier met mij naar de stad ging. No, in plaats daarvan every goddamn minute zeuren over medicatie en etenstijden and other goddamn trivial matters. During fucking christmas.
    Okay I'm done.


    Woow, dat is echt sneu. Eigenlijk is mijn moeder zo, ons negeren en als we weg zijn ons terug willen, en als ze wil dat ik mee ga om boodschappen is het omdat ik dan de tassen moet dragen.
    maar ik vind het echt sneu voor je dat je moeder zo rot tegen je doet O.o
    Nou ik heb gewoon gezegd van 'Nou ik wil liever niet naar de winkels want ik ben niet echt een shopper of zo.' Nou toen kwam dus de riedel van dat is alleen omdat ik het ben en ik dacht aardig voor je te zijn nou niet dus echt ondankbaar.
    Toen heb ik dus gezegd vind ik nogal kinderachtig dat je het zo opneemt (yeah dank jullie voor de tip), omdat ze had gezegd dat het niet 'hoefde', en als ze dan kwaad wordt als ik dat dan niet wil en zich zielig gaat gedragen, dan moet ze niet vragen of ik het wil dat moet ze me gewoon dwingen, wat ze eigenlijk doet.
    En toen kwam het wonder: ze zei dat ik eigenlijk wel gelijk had en dat ze zich aanstelde. En toen was ik echt blij! Het is echt lang geleden dat ze zich verontschuldigde.
    Ach joh, ik mag eigenlijk wel blij zijn dat ze iets met me wil doen zoals Uchiha zegt, maar dat kan ze ook vragen als ik thuis ben, want dan negeert ze me... Miss moet ik er mee leren leven. @Uchiha, ik voel me slecht omdat ik heb lopen zeuren terwijl het bij jou zo te horen erger is O.o...

    [ bericht aangepast op 29 dec 2012 - 13:01 ]


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Kun je niet gewoon vriendelijk zeggen dat het nu 'Vader-dochter' ritje is?
    Volgens mij is het ook gewoon toegestaan om te wisselen van ouder hoor.(:


    everything, in time

    Mijn moeder zet ook op facebook neer dat ik langs ben geweest of wat dan ook, wat is daar zo erg aan?


    -

    Genius schreef:
    Mijn moeder zet ook op facebook neer dat ik langs ben geweest of wat dan ook, wat is daar zo erg aan?


    Nou het is niet zo heel erg, maar ik vind het nogal irritant als ze echt om alles wat ik doe 'mijn dochtertje, mijn kindje, mijn Bloempje' of zo, 1 x oké moeders moeten verkleinwoordjes gebruiken of zo, maar echt ELKE dag wordt nogal vervelend...

    @Anguish, Dat ga ik niet kunnen. Echt niet. Dan flipt mijn moeder totaal O.o


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel

    Dit klinkt hard, maar dat is dan jammer voor je moeder. Zij en je vader hebben deze regeling (van wanneer jij waar bent) samen afgesproken, dus ze weet heel goed dat jij nu je tijd bij je vader doorbrengt en dat moet ze maar accepteren. Je bent meerendeel bij haar, dan moet zij jou je tijd bij je vader ook gunnen.

    Anders zou ik het er met je vader over hebben, misschien kan hij je helpen of kan hij met je moeder praten.


    everything, in time

    Ludacris schreef:
    Hoe lullig het ook is; zeg ook een keertje nee. Je zal 't moeten leren. Ik ken 't probleem overigens hoor. Ik was ook altijd bang om 'nee' tegen iemand te zegge. Of het nou mijn moeder, vader of een vriendin was; ik zei gewoonweg geen nee. Maar het breekt je na een tijdje op als je alleen maar ja zegt aangezien je dingen gaat doen tegen je zin in.

    Anguish schreef:
    Dit klinkt hard, maar dat is dan jammer voor je moeder. Zij en je vader hebben deze regeling (van wanneer jij waar bent) samen afgesproken, dus ze weet heel goed dat jij nu je tijd bij je vader doorbrengt en dat moet ze maar accepteren. Je bent meerendeel bij haar, dan moet zij jou je tijd bij je vader ook gunnen.

    Anders zou ik het er met je vader over hebben, misschien kan hij je helpen of kan hij met je moeder praten.


    Dank je, mijn vader weet het wel denk ik... Ik zal eens een poging wagen.


    "It's funnier in Enochian." ~ Castiel