• De RPG in het algemeen (verhaallijn)
    Een groep jongeren tussen de 16 en 21 jaar zijn uit het kleine dorpje waar ze geboren zijn ontsnapt en zijn naar de grote stad gevlucht, of eigenlijk de grote, kleine stad, met de naam: New York. New York is een grote stad, de grootste stad van de VS, en het heeft 5 stadsdelen, maar New York is ook een kleine stad. Alle geheimen gaan snel rond, en soms weten mensen iets over jou voordat jij het weet. De groep jongeren is naar New York gekomen om daar een nieuw leven op te bouwen, misschien kennen ze elkaar al jaren, of juist van heel lang geleden of misschien lopen ze elkaar pas voor het eerst tegen het lijf in New York, op sollicitatie, op school of tijdens een hobby. Wat de jongeren sowieso gemeen hebben, is dat ze een beurs hebben gewonnen voor een van de beste scholen in New York, het is een kostschool, wat betekend, je slaapt en eet op school, alleen in de vakanties mag je naar huis. De kostschool is geen gewone school, naast dat je er gewone lessen krijgt, heb je ook nog vier uur in de week een les die je helpt met je talent te verbeteren, je talent kan van alles zijn, van rekenwonder tot danstalent. Een geweldige kans, een tweede leven, maar de grote vraag is natuurlijk: Hoe zal het ze vergaan in de grote stad?

    -Over New York.

    Er zijn 5 stadsdelen, The Bronx, Brooklyn, Manhattan, Queens en Staten Island. Het heeft een oppervlakte van 1214 km2 en een hoog toerisme gehalte. New York ligt tussen de steden Washington D.C. en Boston en ligt aan de monding van de Hudson River, de Hudson River komt uit in de Atlantische Oceaan. New York heeft 33 kilometer aan publieke stranden en 11.000 hectare aan gemeentelijke parken.
    De zomers zijn heet en vochtig, het is tussen de 21 en 25 graden. De winters zijn koud, maar meestal rond het vriespunt. Er kunnen soms zeer hevige sneeuwstormen zijn. In de lente en herfst kan het koel tot heet zijn. Ook de onweersbuiten kunnen heftig zijn. En soms komt er een orkaan voor. Honkbal, American Football, ijshockey en basketbal zijn bekende sporten in Amerika. Qua eten is er veel keuze, door de immigranten. Bagels, kwarktaart en pizza zijn onder andere bekend uit Europa. Er zijn veel verschillende eetgelegenheden, bekend is natuurlijk de Starbucks.

    The Bronx, is het noordelijkste gedeelte van NYC, hier kun je het Yankee Stadium vinden en de wijk Co-Op City. Het staat bekend als de geboorteplaats van de rap en de hiphopcultuur.
    Brooklyn, bekend om zijn culturele, sociale en etnische diversiteit, zijn specifieke kunststromingen, de wijken met een eigen karakter en de unieke architectuur. Het heeft een duidelijk centrum en er is een lange kustlijn met veel stranden en Coney Island.
    Manhattan, bekend vanwege zijn wolkenkrabbers en het Central Park. Het is het financiële centrum van NYC, ook zijn er veel hoofdkantoren van multinationals en internationale organisaties, zoals de VN. Ook zijn er belangrijke universiteiten en culturele bezienswaardigheden. Het is te verdelen in Lower, Midtown en Upper Manhattan. Upper Manhattan wordt weer verdeeld in Upper East Side en Upper West Side, gescheiden door Central Park. Het meest noordelijk gelegen gedeelte heet Harlem. Er zijn ook nog verschillende stadsdelen zoals Chinatown, Greenwich Village, Little Italy, SOHO (South Houston Street) en TriBeCa (Triangle below Canal street).
    Queens, hier zijn de meeste verschillende etnische eenheden te vinden. Het groeit hard. Van oorsprong is het een verzameling van dorpjes gesticht door Nederlanders. Er wonen vooral middenklasse Amerikanen, en het gemiddelde inkomen van een Afro-Amerikaan ligt hier hoger dan die van de blanke. Er zijn twee luchthavens, LaGuardia Airport en John F. Kennedy International Airport.
    Staten Island, verbonden met Brooklyn d.m.v. de Verrazano-Narrows Bridge en verbonden met Manhattan door de Staten Island Ferry, wat ook een populaire toeristische attractie is. De F.D.R. Boardwalk, van 2,5 km, is de op drie na langste boardwalk van de wereld.
    Central Park ligt in Manhattan en strekt zich uit van 59th tot 110th Street.
    Carnegie Hall, een van de belangrijkste concertzalen van de wereld, voornamelijk gebruikt voor klassieke muziek, er heerst een goede akoestiek.
    Lincoln Center, hier zitten verscheidene instellingen, zoals Metropolitian Opera, New ork Phillharmonic, New York City Ballet, Vivian Beaumont Theatre en de Julliard School.
    Broadway, deze loopt langs 42nd street, vernoemd nar de grote straat die dwars door de theaterwijk loopt. De meeste theaters zijn gevestigd in de buurt van Times Square in Manhattan.
    New York Public Library, de bibliotheek met de grootste collectie boeken van alle bibliotheken van het land. Queens en Brooklyn hebben eigen openbare bibliotheken.



    Over de school:
    De school ligt in het stadsdeel Manhattan, één straat van Broadway, dicht bij Sakura Park en niet ver weg van de kust. De school is een kleine, maar bekende school met goede kwaliteit. De klassen bestaan ongeveer uit 25 leerlingen per klas. Per jaar worden er 100 leerlingen toe gelaten, aangezien er ook 100 leerlingen examen doen. De leeftijd maakt niet zo zeer uit op de school, je moet minimaal 16 zijn en maximaal 21. Er zijn vier verschillende stamklassen, daarnaast volgt iedereen zijn eigen lessen nog om het talent verder te ontwikkelen. Het systeem ziet er als volgt uit:

    Klas 1A – de uitzonderlijke talenten (alle leeftijden)
    Klas 1B – 20, 21 jaar
    Klas 1C - 18, 19 jaar
    Klas 1D - 16, 17 jaar.

    Zodra je een jaar hebt afgemaakt en bent bevorderd naar het volgende leerjaar, wordt de 1 een 2, daarna een 3 en als laatste een 4. Je blijft gewoon constant in dezelfde klas zitten.
    De schooltijden zijn van 08.00 – 17.00. Alle lessen die op een middelbare school worden gegeven volg je, dus de “natuur” vakken en de “maatschappij” vakken. De normale lessen duren 45 minuten, je volgt ze alleen minder vaak in een week dan normaal, en de lessen die met je talent te maken hebben duren anderhalf uur.

    1e uur – 08.00 – 08.45
    2e uur – 08.45 – 09.30
    3e uur – 09.30 – 10.15
    4e uur – 10.15 – 11.00
    PAUZE 1 – 11.00 – 11.15
    5e uur – 11.15 – 12.00
    6e uur – 12.00 – 12.45
    EET PAUZE – 12.45 – 13.15
    7e uur – 13.15 – 14.00
    8e uur – 14.00 – 14.45
    9e uur – 14.45 – 15.30
    10e uur – 15.30 – 16.15
    11e uur – 16.15 – 17.00
    Ontbijt is tussen 07.00 en 09.00.
    Lunch is tussen 12.30 en 13.30 (op school tussen 12.45 – 13.15)
    Avondeten is tussen 17.00 en 19.00.

    Er is een fitnesszaal die vanaf 08.00 beschikbaar is. Het zwembad is van 07.00 – 08.00 en na 17.00 tot 20.00 beschikbaar, tenzij je er bent met school. De judo-/ gymzaal is beschikbaar voor leerlingen na 17.00 tot aan 20.00. Ook de tennishal, basketbal, voetbal en het hockeyveld zijn beschikbaar na 17.00 tot 20.00. Verder heb je naast de judo-/ gymzaal nog een kleine gymzaal die als danszaal wordt gebruikt. Er zijn ook 8 stallen, waarin overal een paard staat, en er is een bak. De stallen zijn 24 uur per dag bereikbaar. Verder is er nog een muzieklokaal met allerlei instrumenten. De aula is open tijdens schooltijden en de bibliotheek van 08.00 – 20.00. om 22.00 moet je in je kamer zijn en in je bed liggen. De school het het Mint Tulp College. De oorspronkelijke eigenaren, het echtpaar O’Malley heeft alles wat ze hadden geïnvesteerd in het oprichten van een goede school voor talentontwikkeling, dit trok veel aandacht, er zijn veel sponsors en de eigenaren van nu, ook uit de familie O’Malley, zijn ook zeer rijk. Er zijn een aantal feesten op de school, deze worden dan in de aula gegeven.

    Back To School
    Autumn Falls
    Thanks Giving
    Christmas Angel
    New Year's Night
    Valentines Eve
    Spring Break
    Summer Time

    Daarnaast worden er soms op het terrein nog feestjes gegeven door leerlingen zelf of zelf georganiseerde dingen in de aula. In de buurt is een bioscoop, openbaar zwembad en meer faciliteiten. Als je van het terrein af wilt, moet je toestemming vragen, je slaapt alleen thuis in bijzondere gevallen of in de vakanties. Het is mogelijk in de vakanties gewoon op school te blijven.
    Je slaapt in verschillende huizen. Er slapen ongeveer 30 mensen in één huis. Er zitten ongeveer 450 leerlingen op het Mint Tulp College, er zijn 15 huizen. Een huis bestaat uit een begane grond, twee verdiepingen en een zolder. De badkamer en dergelijke zijn op de begane grond, op de twee verdiepingen zijn wel wc’s. Er zijn 7 meiden huizen en 7 jongens huizen, er is één gemengd huis. Op één verdieping zitten 5 slaapkamers. Op de zolder is ruimte voor twee mensen. Per kamer kunnen er 3 slapen, meestal slapen er 2. De huizen staan bij elkaar.




    Meisjes:
    Jailynn Emily Brooks || 17 || xoChantay.


    Rose Melheyd || 17 || Mevalina
    Lindsay Lofred || 18 || Arianator
    Amy Scott || 17 || MoonEye
    Christien De Leur || 17 || GrowStronger

    Jongens: Nog ruimte voor 3 jongens!
    -MoonLights
    James Volser || 18 || Mevalina
    Matthew Levi Thompson || 18 || xoChantay

    Hier de link naar het RollenTopic.

    KAMERINDELING:
    Jailynn|| Christien|| Lindsay - 101
    Rose || Amy - 107
    James || Matthew - 204

    FOTO'S
    Dit is hoe het er ongeveer uit zit, de omgeving e.d. zijn natuurlijk anders.
    *Bibliotheek:




    *Fitnesszalen; muzieklokaal; washok:



    *Zwembad



    *Stallen + bak




    *Hockeyveld



    *Voetbalveld



    *Tennishal



    *Judo-/gymzaal (voor dans)



    *Basketbalveld



    *Gymzaal



    *Aula
    Aula A -


    Aula B (voor feesten, bij een komsten, maar ook voor pauze etc.) - Deze inrichting:


    In deze aula: (Foto is in zwart-wit, dit heeft meer kleur, alleen de vloer is zwart/wit)




    *Slaapkamers; woonkamer; badkamer; wc.



    *Eetzaal + keuken

    [ bericht aangepast op 22 juli 2014 - 12:51 ]

    [MT ik ga reageren na mijn paardrijles]


    A horse of course

    MoonEye schreef:
    [MT ik ga reageren na mijn paardrijles]



    Is goed! :)

    XoChantay
    Wil jij een stukje beginnen? Ik weet niet echt hoe :$


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Beginnen met aankomst is denk ik het slimste.
    Het is het begin van het schooljaar en zondagavond, morgen om 08.00 moet je in de aula zijn en is er een Welkomspraatje voor de nieuwe leerlingen en een introductie voor het nieuwe schooljaar, daarna begin je met je rooster.

    Jailynn
    De taxi begon vaar te minderen en ik klikte mijn gordel alvast los. Wat was het hier groot! De deur werd voor me opengehouden en ik stapte uit. Ik keek mijn ogen uit en kneep even in mijn arm om zeker te weten dat ik niet droomde. Dit was het dan, mijn nieuwe school, hier zou mijn nieuwe leven gaan beginnen. De taxi-chauffeur had ondertussen mijn twee koffers en weekendtas uit de kofferbak gehaald. Aangezien ik uit een klein plaatsje kwam, waar ik weinig spullen had, had ik ook niet veel om mee te nemen en dit waren haast al mijn bezittingen. Ik gaf de chauffeur het geld en nog 20 EUR extra als fooi, want hij had best snel gereden. Ik pakte mijn koffers en zette mijn weekendtas op de koffer neer, vervolgens liep ik het terrein op, op zoek naar de administratie, met mijn koffers achter me aan rollend.

    Matthew.
    Ongeduldig stond ik te wachten bij de administratie. Bijna was ik aan de beurt. Ik stond hier nu al een half uur en mijn arm begon ondertussen een beetje moe te worden van de hele tijd mijn zware koffer te moeten vasthouden. Er waren nog twee mensen voor mij. Natuurlijk had ik weer de pech dat er een nieuweling achter het bureau zou zitten die heel sloom was en overal hulp bij nodig had én ze had hier kennelijk ook op school gezeten en was daarom vaak ook nog lang aan het kletsen met degene die ze hielp. Een zucht rolde over mijn lippen en ik tikte ongeduldig met mijn voet op de vloer. Tel tot tien Matthew, tel tot tien schoot er door mijn hoofd heen. Ik keek om me heen en mijn ongeduldige bui begon weer iets te zakken. Het wachten was het wel waard om hier op school te komen.
    "Mint Tulp College... here I come..." mompelde ik zachtjes voor me uit.

    [ bericht aangepast op 21 juli 2014 - 17:40 ]

    Lindsay Lofred



    De bus was niet echt luxueus maar dat kon me op dit moment niet echt schelen. Ik begon zo meteen een heel ander leven! Geen idee of ik bang of blij moest zijn. Dus ik was het gewoon allebei. Ik stond al uren te praten met de mensen die rond me zaten. Maar mijn woorden leken hun niet te interesseren. Hier waren dus echt geen mensen met goede manieren. Ik werd er gek van. 'Heb je mij wel gehoord mevrouw? Mijn hond heette niet Glitter, hoor! Geloofde je me?', lachtte ik de mevrouw uit die naast me zat. Maar het leek haar weinig te doen. Niemand snapte me in dit wereldje. 'hebben jullie al gehoord over..', begin ik, maar iemand achterin verbrak mijn zin:'Kan je nu even je mond houden!'. Boos keek ik de man aan die net had gezegd dat ik stil moest blijven. 'Ik praat wanneer ik wil, hoor!', verdedigde ik mezelf. Hij wist dus niet tegen wie hij sprak hoor. Ik merkte nu pas dat we waren aangekomen. Met grote ogen keek ik naar ... 'New York'


    ~ I have found that if you love life, life will love you back.

    Jailynn Emily Brooks
    Ik was achteraan in de rij aangesloten bij de administratie, die tergend langzaam leek te gaan, en keek wat om me heen. Het was hier allemaal zo groot... veel groter dan in Jersey. Bijna helemaal vooraan in de rij zag ik een bekend kapsel en een bekende koffer staan, kon dat Matthew zijn? De rij schoof weer iets naar voren toe. Als dit zo langzaam zou blijven gaan, zou ik hier over twee uur nog staan. Ik hoorde de klok 7 keer luiden. Er was wat geroezemoes vooraan en ineens ging de rij wat sneller. Ik tikte het meisje voor me op de schouder. "Pardon, wat is er zo juist gebeurd waardoor het nu sneller gaat?" Vroeg ik beleefd. Ze keek me alleen een beetje verward aan en haalde daarna haar oortjes uit haar oren. "Sorry, nog een keer?" Zei ze met een onschuldige lach. "Waardoor gaat de rij nu ineens twee keer zo snel?" Herhaalde ik mijn vraag. Het meisje ging even op haar tenen staan en keek naar voren. "Omdat de stagaire nu niet meer achter de administratie zit, maar een van de docenten." Verklaarde ze, waarna ze zich weer omdraaide en verder naar haar muziek luisterde.

    Matthew Levi Thompson
    Nog maar één iemand. Achter de administratie werd van persoon gewisseld, en ineens was ik aan de beurt. "Naam en achternaam graag. Inschrijf brief en bevestigingsbrief?" Vroeg een chagrijnige dame van ongeveer eind 40. Ik noemde mijn naam en achternaam op terwijl ik zocht naar de brieven. "Jersey City, klopt dat?" Zei ze op een haast spottende toon. Ik knikte beledigd en pakte de papieren aan die ze inmiddels klaar had liggen voor me. Een plattegrond, kamernummer + sleutel, rooster, schema voor morgen en nog wat zakelijke dingen. Ik zuchtte en stopte ze snel in mijn broekzak, waarna ik uit de rij stapte en wegliep. In mijn ooghoek ving ik de glimp op van een bekende weekendtas, maar er zullen wel meer mensen zijn die zo'n wit-roze gestreepte weekendtas hadden met zebra print. Toch keek ik even om in die richting. Was dat nu Jailynn? Goh, die was verandert. Ik keek nog een keertje haar kant op en zij keek mij aan, ik meende een blik van herkenning te zien in haar ogen. Ja, dat was dus wél Jailynn. Ik zwaaide even en liep toen weg.

    [ bericht aangepast op 22 juli 2014 - 11:18 ]

    Ik maak straks twee stukjes ;)


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring


    Amy Scott

    Na 1 dag en 1 uur in de auto zitten ben ik in New York aangekomen het was groot hierbij stelt Austin niks voor de taxi remt ik maak mijn gordel los de deur word open gemaakt ik stap uit en loop naar de achterbak en doe hem open ik pak mijn tas en koffer eruit en doe de klep dicht ,dan loop richting de school naar de administratie ik sluit achteraan de rij was niet zo lang ik had hem veel langer verwacht ik sluit achteraan aan. Na een ongeveer een kwartiertje wachten was ik aan beurt "Naam en achternaam graag! En je inschrijfbrief en bevestigingsbrief ook." Vroeg een vrouw "Ik ben Amy Scott" zei ik terwijl ik mijn brieven in mijn tas zoek als ik ze heb geef ik ze aan de vrouw "Hier zijn je sleutels en dit is de plattegrond van de school, je rooster en nog wat andere spullen" zei ze ik liep weg richting mijn kamer.

    [ bericht aangepast op 22 juli 2014 - 12:17 ]


    A horse of course

    Rose Melheyd


    Eindelijk! New York ! Ik kon het nauwelijks geloven. Was ik echt in New York? Ik stapte uit mijn auto naar het gebouw toe. Ik was zo blij, ik ging me hier echt helemaal top voelen. Ik had mijn mooiste kleren aangedaan vandaag. Ook een dikke laag make-up. Al snel kwam ik aan de administratie. Brrr, voor me stond een vreselijk gekleedde vrouw. Het liefst zou ik nu gewoon doorgaan, maar ik moest wel tegen zo'n lelijk iemand praten. De vrouw sukkelde met enkele papieren. 'Duurt het nog lang? Ik sta dus wel te wachten hè?', zei ik een beetje onbeleefd aan de vrouw. Iedereen keek me vreemd aan. Ik snapte niet echt waarom... Je moest je niet laten doen in het leven! Ik vroeg heel wat spullen aan de vrouw, het nam even tijd maar ik geraakte er wel. De mensen die achter mij stonden zuchtten. Na een lange tijd ging ik met mijn duizenden zware valiezen naar boven maar er waren er zo veel. Ik struikelde en dacht dat ik ging vallen ...
    James Volser


    De rit naar New York was geen pretje geweest. Echt niet zelf! Ik heb vliegtuig en altijd gehaat! En er stond geen enkel leuk meisje naast mij. Alleen maar oude man die iets in de 100 leek en daarnaast een klein ambetant jongetje die heel de tijd schopte. Brrr... Ik had hem het liefst een dik pak slaaf gegeven, maar zijn moeder zat achter hem. Dus deed ik dat maar niet. Maar ik stond al even in de rij.. Wie liet ons daar toch uren wachten? Ik probeerder te kijken, maar er stonden te veel mensen voor mij. Ze staarde allemaal dezelfde kant op. Ik zag nog net een leuk blondje staan. Snel probeerde ik wat mensen voor te steken, en kwam al snel aan de beurt. 'James Volser', zei ik aan de vrouw. Ze gaf me enkele spullen mee. Ik zag het blondje struikelen en kwam al snel in actie. Vlug, liep ik naar de plaats waar ze zou vallen en hield haar opeens stevig vast. 'Ik ben James, wie ben jij ?', vroeg ik aan het meisje die in mijn armen zat. Geschrokken keek ze me aan:' Ik ben Rose'. Snel probeerde ze zich uit mijn green te lessen en ging ze verder met haar meerdere bagages.

    [ bericht aangepast op 22 juli 2014 - 11:28 ]


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Mevalina schreef:
    Rose Melheyd


    Eindelijk! New York ! Ik kon het nauwelijks geloven. Was ik echt in New York? Ik stapte uit mijn limousine, fier, omdat iedereen naar me keek, stapte ik naar het gebouw toe. Waarschijnlijk dachten ze dat ik een beroemde ster was. Dat snapte ik wel, want ik was niet echt zo lelijk. Al snel kwam ik aan de administratie. Gelukkig moest ik niks zeggen aan die vreselijk gekleedde vrouw die voor mij zat. Dat deed mijn lijfwacht wel. Iedereen keek me vreemd aan. Ik snapte niet echt waarom... Of toch wel! Ze waren gewoon jaloers op mij ! Mijn lijfwacht bleef uren praten met de vrouw. Ik gaf hem een duw in zijn rug
    'Marc! Ga je me nog lang laten wachten!?', vraag ik toch wel wat boos. Ik hield niet van wachten! Echt niet ! Marc, mijn lijfwacht ging met mijn duizenden valiezen naar boven. Ik wou meekomen maar ik struikelde...
    James Volser


    De rit naar New York was geen pretje geweest. Echt niet zelf! Ik heb vliegtuig en altijd gehaat! En er stond geen enkel leuk meisje naast mij. Alleen maar oude man die iets in de 100 leek en daarnaast een klein ambetant jongetje die heel de tijd schopte. Brrr... Ik had hem het liefst een dik pak slaaf gegeven, maar zijn moeder zat achter hem. Dus deed ik dat maar niet. Maar ik stond al even in de rij.. Wie liet ons daar toch uren wachten? Ik probeerder te kijken, maar er stonden te veel mensen voor mij. Ze staarde allemaal dezelfde kant op. Ik zag nog net een leuk blondje staan. Snel probeerde ik wat mensen voor te steken, en kwam al snel aan de beurt. 'James Volser', zei ik aan de vrouw. Ze gaf me enkele spullen mee. Ik zag het blondje struikelen en kwam al snel in actie. Vlug, liep ik naar de plaats waar ze zou vallen en hield haar opeens stevig vast. 'Ik ben James, wie ben jij ?', vroeg ik aan het meisje die in mijn armen zat. Geschrokken keek ze me aan:' Ik ben Rose'. Snel probeerde ze zich uit mijn green te lessen en ging ze naar een oude man...



    Klein detail: Limousine en lijfwacht als je uit een klein dorpje komt? ;) Of heeft ze zich nu al uitgeleefd en is ze al gestart met haar tweede leven (Zo groot mogelijk te leven) ?

    xoChantay schreef:
    (...)


    Klein detail: Limousine en lijfwacht als je uit een klein dorpje komt? ;) Of heeft ze zich nu al uitgeleefd en is ze al gestart met haar tweede leven (Zo groot mogelijk te leven) ?


    Owww... Kweet niet echt :/ kzal het veranderne


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Mevalina schreef:
    (...)

    Owww... Kweet niet echt :/ kzal het veranderne



    Haha geeft verder niet hoor, maar het viel me op ;)

    Jailynn Emily Brooks
    Nadat ik aan de beurt geweest was, bij een verschrikkelijke oude vrouw met absoluut geen kledingstijl, keek ik naar het nummer op de sleutel van mijn kamer. 101. Oké, dat zou nog leuk worden. Ik stopte ze in mijn weekendtas en liep naar het huis / gebouw toe waar mijn kamer zou moeten zijn. 101.... 1e verdieping, de 1e kamer, vanaf links in de hoek gezien dan. Ik sleurde mijn spullen één voor één de trap op en liep naar kamer 101. Mijn nieuwe kamer. Ik draaide de sleutel in het slot, leeg. Een stapelbed links en een hoogslaper rechts, met daaronder een bureau. Aangezien ik toch de eerste was, eiste ik de hoogslaper op. Ik begon mijn spullen uit te pakken en neer te leggen in de kast aan de kant van de hoogslaper. (Plattegrond van de kamer staat zo meteen in het 1e bericht! Iedere kamer ziet er zo uit).

    Matthew Levi Thompson
    Hoe kon het dat ik niet wist dat Jailynn hier was? Jersey City is nu niet echt bepaald het grootste dorp wat er is... en zulke verhalen gaan meestal redelijk snel rond. Ik zuchtte, dat zou nog leuk gaan worden. Ik had Jailynn niet meer gesproken sinds we een jaar of 7 waren, daarna heb ik haar nog wel een aantal keren gezien en op een gegeven moment facebook, twitter, instagram en alle andere social media, die houden je wel op de hoogte waar ze is, wat ze doet, hoe ze eruit ziet. Zou ze toch mogen dansen van haar ouders? Ik keek over het terrein en zag een zwembad, tennishal, basketbalveld, voetbalveld, hockeyveld, gymzaal, fitnesszaal en nog andere voorzieningen. Hier zou ik me wel gaan vermaken. Al was ik wel erg nieuwsgierig naar het muziek lokaal. Waar was het muziek lokaal? Nu had ik natuurlijk wel mijn eigen gitaar en spullen meegenomen. Maar een piano is toch te groot om mee te nemen. Ik moest de piano maar snel gaan zoeken. In de verte hoorde ik wat gehinnik.

    [ bericht aangepast op 22 juli 2014 - 11:34 ]

    Christien de Leur


    Een beetje onhandig duw ik de grote en vooral zware deuren open. Daarna valt meteen mijn mond open. Waarom? Omdat dit alles zo groot is. Hier past mijn oude huis wel tien keer in. De meeste anderen mensen doen alsof ze dit al jaren gewend zijn en ik probeer daar zo goed mogelijk aan mee te doen en in de rij te gaan staan. Daar kijk ik naar de velen hoofden voor me en ik zucht. Dat gaat nog wel even duren. Eenmaal daarachter gekomen ga ik iets gemakkelijker staan en doe ik mijn oortjes in mijn oren zodat ik muziek kan luisteren. Ik communiceer verder met niemand. Dat zie ik ook niemand doen, dus ik zie er geen reden voor. Muziek vind ik trouwens toch wel leuker dan praten met vreemden. Gelukkig schiet de rij al op. Boven verwachtig dus. Dat is al iets goeds in deze nieuwe en naar mijn mening veel te grote stad. Chris, rustig blijven. Tuurlijk wil je liever thuis zijn, maar dan kan je niet verderkomen met zwemmen. Dat is toch wat je echt wilt? Ja, dat is zo. Maar toch heb ik het soms, zoals nu, liever anders. Op dat moment ben ik de eerste in de rij. Ik geef de vrouw mijn naam en de papieren die ze nodig heeft. Daarvoor in de plaats krijg ik de spullen die ik nodig heb. Ik kijk er even vlug na voordat ik het meeneem en ik zie al een plattegrond liggen. Die zal ik wel nodig hebben, want anders durf ik erop te wedden dat ik al binnen 3 minuten verdwaal.

    Jailynn Emily Brooks
    Nadat ik al mijn spullen had uitgepakt, wat ik vrij snel kon, net als mijn bed opmaken, besloot ik met de plattegrond op zoek te gaan naar de danszalen. Zouden ze nu beschikbaar zijn? Ik pakte mijn sleutel, hing hem aan een ketting en deed de ketting bij mezelf om. Ik keek even naar mijn kleding, kon ik hier in dansen als de danszalen beschikbaar waren? Een skinnyjeans en een croptop, die te groot was, ja, dat leek me prima. Ik sloot de deur achter me en liep de trap af naar beneden, er liepen ook wat andere meiden rond, maar veel behoefte aan praten had ik nu niet. Ik wierp een snelle blik op de plattegrond en zag dat de danszalen dichtbij dit huis zaten. Automatisch kroop er een glimlach op mijn gezicht. Onderweg naar de danszaal zag ik een aardig uitziend meisje met een mooie kleur bruin haar, ik liep op haar af. "Hoi, alles goed?" Vroeg ik. (@Christien)

    Matthew Levi Thompson
    Na een poosje ronddwalen sleepte ik mijn spullen in mijn nieuwe kamer. Ik was benieuwd naar mijn kamergenoot, ik nam het onderste bed van het stapelbed. Ik zette mijn spullen neer en keek op mijn mobiel. Zou ik Jailynn een sms sturen? Uiteindelijk was ze wel een goede vriendin van me geweest toen we klein waren. Ik zuchtte en gooide mijn telefoon op het bed. Nee, nog niet, misschien was het Jailynn toch niet geweest. Ik haalde mijn gitaar uit zijn koffer en begon hem te stemmen. Terwijl ik wat riedeltjes speelde en wat melodieën neuriede, ging mijn mobiel. Ik keek snel wie het was, mijn vader, niet belangrijk nu, en ik ging weer verder met spelen op mijn gitaar.