Catmint schreef:
(...)
Een maand is ook wel heftig, maar ik wilde ook niet wachten met herstarten van de pil tot het weer beetje op gang gekomen was uit zichzelf. Wie weet hoe lang dat duurt en alle gekke reacties van mijn lichaam vond ik niet leuk genoeg om daar mee te dealen.
@Caverna Het staafje klinkt leuk, maar ik ben wel erg gehecht aan mijn optie om zelf te kunnen kiezen wanneer ik ongesteld word inmiddels eigenlijk. Ben niet zo'n fan van op vakantie zijn in Italië en dan niet kunnen zwemmen ineens, omdat je geen productjes mee hebt genomen
@Nagaa Soms hoop ik dat ze ineens met een doorbraak komen zodat je niet meer aan menstruatie vast zit als je geen kinderen wil, zonder alle andere negatieve effecten daarvan, maar gezien de uitspraken van politici tegenwoordig heb ik überhaupt weinig hoop dat er nog nieuwe anticonceptiemiddelen gaan komen die beter zijn voor je lichaam.
Mijn libido was altijd redelijk hoog, minder dan mijn partner, maar dat is mogelijk gewoon man-vrouw verschil. Waarschijnlijk ook een heel groot aandeel in de vermindering kwam door stress bij mij, door werk en leven en zo. Ik ben zelf net 2 weken ergens anders aan het werk, geswitcht nadat Caverna me voor een burnout waarschuwde, maar heb het idee dat ik daar nog steeds wel beetje rondhang. Ik weet niet wat ik met mijn leven wil, maar heb het idee dat engineering niet mijn roeping is. Wat het wel is, geen idee, ik heb alleen een diploma voor engineering :') Dus die stress van dat snap ik heel goed. Ik heb zelf ongeveer alle mogelijke routes waar ik van weet nu open staan, psycholoog - job coach - loopbaanbegeleider, maar dat begint ook allemaal wat veel te worden eigenlijk om "even" naast je leven te doen. Ja tuurlijk is het een investering die je doet, maar het vreet je vrije tijd op waardoor ik weer stress om het huishouden en m'n hobby's :') Vicieus cirkeltje
Ooooh maar pas op want te veel tegelijk moeten levert ook stress op! Het is echt beter om eerst op één ding te concentreren.
Ter illustratie: ik ben een paar weken geleden bij een sportarts geweest voor mijn burn-out/post-covid. Zij gaf mij allemaal instructies mee om aan te houden voor mijn herstel. Ik dacht dat ik dat fijn vond, eindelijk handvaten. Maar de weken daarna nam mijn stressniveau alleen maar toe. En dat kwam doordat ik alleen nog maar bezig was met mijn ziekte. En wat je aandacht geeft, groeit. En dan kwam er ook nog de stress bij dat alles wat ik deed, niet werkte.
Het moeilijke aan stress is dat hoe harder je ertegen vecht, hoe sterker het terugkomt. Want als jij je stress als een gevaar ziet, iets wat je weg moet werken, dan gaat je lichaam het ook als een gevaar zien. En wat doet je lichaam als hij denkt dat ie in gevaar is? Juist, stresshormonen aanmaken.
Ik zou echt kijken of je één ding tegelijk kunt aanpakken. De psycholoog lijkt me een fijne start, omdat je met hem/haar dit ook kunt bespreken. Want je start ook nog eens met een nieuwe baan, wat intensief is.
Je libido neemt wel weer toe als je stressniveau afneemt. Dat moet en kan nu helaas niet je prioriteit zijn. En weet ook dat stress heel veel invloed heeft op je cyclus. Ik ben een paar maanden niet ongesteld geweest in het begin van mijn burn-out, terwijl ik altijd best wel regelmatig was.
If you want the rainbow, you gotta put up with the rain
Frodo
