• Hallo iedereen!

    Loop je vast in je verhaal? Deel het hier!
    Of het nu gaat om een scène die maar niet wil werken, een personage dat zich anders gedraagt dan je had bedacht, of een zin die nét niet lekker loopt—dit is de plek om het te delen. Soms helpt het al om het even hardop te benoemen, en wie weet heeft iemand anders precies het inzicht dat je nodig hebt.

    Benieuwd naar feedback, frisse ideeën of gewoon even sparren met medeschrijvers? Gooi het in de groep!

    [ bericht aangepast op 11 april 2025 - 18:21 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Renna schreef:
    (...)
    Whahahahaha love dat soort vraagstukken. Ik zou zeggen, investeer in de wapenhandel want daar is echt grof geld aan te verdienen. Support met dat geld/die wapens beide kanten van dezelfde oorlog. Laat anderen het eerst uitvechten, zodat je toe kan slaan zodra die verzwakt zijn. Ondertussen bouw je met dat geld je eigen grootmacht op die zelfvoorzienend is, dan ben je niet afhankelijk van anderen om door te kunnen groeien. Gooi er een lekker sausje aan propaganda overheen van hoe goed jij zelf bent, een echte "peacemaker" met hart voor het volk, zodat je eigen bevolking zich blijft gedragen. Richt een geheime dienst op die mensen die zich tegen je willen keren kunnen kwijtmaken - maar doe dat niet te vaak, want heersen met angst redt het uiteindelijk nooit op de lange termijn (zodra iemand enger is dan jij, lees: die dreigt met ernstiger gevolgen als ze niet luisteren, dan ben je je volgelingen kwijt).
    Als je toch een geheime dienst hebt, probeer dan te infiltreren in de overheden van andere grootmachten, zodat je die van binnenuit kunt laten instorten, of je ze in een of andere oorlog stort om ze financieel en qua manschappen uit te putten, of zodat je toch ten minste staatsgeheimen kunt verzamelen om iedereen een stap voor te blijven. Ohja, en hoard natural resources. Want áls alles dan naar de hel gaat en mensen zijn wanhopig, dan ben jij die grootmacht met 1) het geld 2) de spullen 3) de krijgsmacht om veiligheid te garanderen. En als je je propaganda een beetje goed hebt ingezet, word je nog onthaald als de redder ook (:

    Oh Lord, ik had misschien wat duidelijker moeten zijn haha.

    Ik hou van je enthousiasme tho—je hebt het helemaal uitgewerkt als een moderne oorlogsdenker! Ik weet voor wie ik uit moet kijken, haha. Maar ik bedoelde het iets specifieker binnen de fantasywereld waar wij aan werken waarin een factie (De Raad) bezig is met wereldheerschappij. Dit is de map. Ze hebben al controle over een aantal regio’s (zoals Myria Fjord (uitvalsbasis), Elodanin, Oransfrey en Ylme Aethel).

    Vanuit puur strategisch oogpunt ben ik benieuwd: als jij in hun schoenen stond, hoe zou jij dan verder uitbreiden (tot wereldheerschappij)? Welke gebieden zou je als volgende innemen? Waar liggen volgens jou de logische knelpunten of strategische voordelen (geografie, volkeren, grondstoffen, etc)?

    [ bericht aangepast op 10 mei 2025 - 0:52 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Yamato schreef:
    (...)
    Oh Lord, ik had misschien wat duidelijker moeten zijn haha.

    Ik hou van je enthousiasme tho—je hebt het helemaal uitgewerkt als een moderne oorlogsdenker! Ik weet voor wie ik uit moet kijken, haha. Maar ik bedoelde het iets specifieker binnen de fantasywereld waar wij aan werken waarin een factie (De Raad) bezig is met wereldheerschappij. Dit is de map. Ze hebben al controle over een aantal regio’s (zoals Myria Fjord (uitvalsbasis), Elodanin, Oransfrey en Ylme Aethel).

    Vanuit puur strategisch oogpunt ben ik benieuwd: als jij in hun schoenen stond, hoe zou jij dan verder uitbreiden (tot wereldheerschappij)? Welke gebieden zou je als volgende innemen? Waar liggen volgens jou de logische knelpunten of strategische voordelen (geografie, volkeren, grondstoffen, etc)?

    Aahh ik ben geen lid van het blog dus ik kan de kaart niet zien, maar WHOAH jullie hebben een eigen website voor jullie project? Wat epic!!!
    & als je de kaart op een andere manier kunt delen dan kijk ik graag mee :33


    Dramatic

    Renna schreef:
    (...)
    Aahh ik ben geen lid van het blog dus ik kan de kaart niet zien, maar WHOAH jullie hebben een eigen website voor jullie project? Wat epic!!!
    & als je de kaart op een andere manier kunt delen dan kijk ik graag mee :33

    Wat? Je kan het niet zien? Dat is apart.

    [Wait a second.]

    Hopelijk is deze map wel te zien.

    [ bericht aangepast op 10 mei 2025 - 1:12 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Haha, en ja, dat klopt. Dat hebben we eigenlijk wel. We like 2 think big, haha—Thanks.

    [ bericht aangepast op 10 mei 2025 - 1:14 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Yamato schreef:
    (...)
    Wat? Je kan het niet zien? Dat is apart.

    [Wait a second.]

    Hopelijk is deze map wel te zien.

    Yeaahh die werkt! Bij die ander kreeg ik een melding "Access Denied". Also: whoaahh, pretty!! Zelf gemaakt neem ik aan?

    Okay but back to business. Ik hou van dit soort strategische puzzels dus je krijgt een heel boekwerk :'D *cracks knuckles*

    Ik mis natuurlijk best wat relevante kennis. Wat zijn belangrijke handelsroutes? Hoe ziet overgenomen gebied eruit, hoe wordt dat bestuurd? Waar heeft de Raad allemaal beschikking over? Hebben ze een echt leger? En natuurlijk de hamvraag: waar ligt het meningsverschil tussen jou en je co-writer?

    Eerste indruk
    Het is een grote wereld, met veel verschillende typen terrein. Dat maakt dat je verschillende tactieken moet gebruiken om gebieden over te nemen. Snel een vlakte oversteken zit er niet in in de bergen, bijvoorbeeld. Ik zag in de link naar je website dat het Hoist The Colours heet, en na je profiel te hebben gestalkt (sorry not sorry hahahahah) nam ik aan dat het over piraten zou gaan. Dat maakte de zee relevant, of in ieder geval, het bracht mijn focus naar schepen. Ik weet natuurlijk niet of de Raad ook piraten zijn (ik denk haast van niet), maar met een uitvalsbasis in Myria fjord en daarmee access to open sea leek het me toch aannemelijk dat ze iets van een navy zouden hebben.
    Myria fjord lijkt me trouwens een goede, strategische plek om een uitvalsbasis te hebben. Je controleert het verkeer dat de rivier op trekt, en zelf kun je vandaar gemakkelijk troepen en goederen transporteren. Ook het overige bezette gebied in Ylme Aethel, Oransfrey en Elodanin is fijn om te hebben. Veel bos, dus veel hout. Dat is goed te gebruiken voor alles, maar met name ook scheepsbouw (als dat relevant is voor de Raad). Daarnaast lijkt het me zorgen voor fijne beschutting? Zo kan je gemakkelijk een leger opbouwen en groot worden zonder erg veel op te vallen.
    Centraal ligt een grote woestijn die noord en zuid een soort van elkaar scheidt. Ardwen Oasis vind ik een interessante. Het lijkt me dat het daar of ontzettend druk is met handel, de spil die noord en zuid verbindt, of niemand heeft zin om de woestijn door te trekken en de oase is slechts een kleine nederzetting waar eigenlijk niet zo veel gebeurt. Geen idee welke van de twee het is, maar ik hou hem in m'n achterhoofd.
    Daarnaast heb je twee grote bosgebieden, één in het noorden, één in het zuiden. Op basis van de plaatsnamen vind ik die in het noordoosten niet heuul relevant. "Marsh", "Wilds", "Wastes". Ik verwacht daar weinig mensen en weinig resources. Het bosgebied in het zuiden heeft meer echte plaatsnamen, dus daar verwacht ik meer activiteit.

    Stap 1: A'le Thalore
    Wat je wil voorkomen is dat je bezette gebied te langgerekt en dun wordt. Dan ben je namelijk kwetsbaar voor aanvallen van opzij die door jouw linies heen breken en je afsnijden van je eigen supply chains. Je mensen aan het front zijn dan een beetje aan hun lot overgelaten. Daarom zou ik me focussen op A'le Thalore om mijn bezet gebied meer massa te geven, en meer bos is meer beter. Heel moeilijk lijkt het me niet: het ligt al vrij geïsoleerd, dus ik verwacht dat ze weinig kans op hulp hebben.

    Stap 2: Gaelon, Wodin, Nimrihm en Vro-Lagen
    Daarna zou ik de rest van het zuidelijke bosgebied proberen te pakken. Dan heb je één groot "veilig" stuk en hoef je niet bang te zijn voor een rugaanval terwijl je je focust op overname in het noorden. Zo schoot Hitler zichzelf namelijk in z'n voet in 1941, toen hij de Sovjet-Unie aanviel en zo twee fronten creëerde, waardoor hij uiteindelijk de oorlog niet kon volhouden.
    In dit geval dus de rivier op met snelle schepen voor efficiënte verplaatsing, en dan dus het hele woud in bezit nemen. Grom's Hammer zou ik even aankijken. Vechten in de bergen is namelijk echt ellende, al helemaal als je het terrein niet kent. Wat voor volk leeft hier? Ik zie maar één plaatsnaam staan, dus ik verwacht geen grote nederzettingen en eerder volk dat in kleinere stammen leeft. Niet echt een bedreiging, in dat geval. Als ze zich koest houden, kan je ze laten zitten. Zo niet, dan pak je ze hard aan (wellicht eerst verkenners sturen). Als je het woud al hebt, dan heb je ze helemaal geïsoleerd van trade routes. Zorg ervoor dat ze niks krijgen, en dan krijg je ze vanzelf op de knieën. Een capitulatie op die manier is fijn efficiënt en scheelt bloedvergieten.
    Mocht dat gebied helemaal vol liggen met belangrijke resources als goud enzo, dan is de zaak anders. Maar als dat zo is, zou ik meer plaatsnamen daar verwachten. Meer mensen willen dat goud hebben natuurlijk.

    Stap 3: spionnen naar Uru'Vaerk
    Zoals ik al zei: vechten in de bergen is ellende. Je kent het terrein niet, en als verdediger hoef je maar een paar strategische punten in te nemen en vanuit daar verdedigen, en een heel leger van de vijand maakt eigenlijk geen kans. Daarom zou ik spionnen het gebied in sturen die zich mengen met de lokale bevolking (en als ze heel goed zijn, de leiders daar), zodat je een beeld krijgt van de stragetische bergpassen, handelsroutes, en andere hide-outs.

    Stap 4: Songsteel Outpost
    Vanuit Lomera ben je zo bij the Hydra's Tongues. Daar kan je als een malle boten gaan bouwen met het hout dat je in de buurt hebt. Rivieren stromen altijd naar de zee, dus vanuit daar kan je heel snel doorstoten naar Songsteel Outpost. Ik heb geen idee wat er allemaal te vinden is bij die outpost, of het groot is of klein, of er veel handelsroutes langsgaan of niet, maar het woord 'outpost' klinkt als een verdedigbaar iets en een rivier controleren (met name een die door de woestijn gaat!) is altijd fijn.

    Stap 4b: Ardwen Oasis?
    Dit is wel het moment waarop je voor het eerst uit het bos komt, en dus de aandacht kan trekken van de rest van Orion (zo heet het land, maak ik op uit de kaartnaam?). Mocht Ardwen Oasis nu echt een bruisend punt van leven zijn, kan je overwegen om die over te nemen. Op die manier kan je ook een soort "the narrative" controleren, van welke informatie er richting het noorden trekt.

    Stap 5: Toransfell en Lok's Glen
    Deze move is een beetje risky, omdat je nu weer een lang uitgestrekt front creëert. Maar ik zou hem toch wagen, want de aanvoer van meer troepen en materiaal is snel via de Red RIver, en die locaties zijn kustgebieden, dus dat is strategisch interessant. Ik weet niet hoeveel weerstand je kan verwachten vanuit Norsgard en Siren's Shield (love that name btw).

    Stap 6: Bleeding Canyon en Apolis Valley
    Met je schepen ben je zo bij Bleeding Canyon, en als je die eenmaal hebt, snij je de Apolis Valley volledig af van trade via de rivier. Fijn! Niks erin, niks eruit zonder dat jij het weet. Die vallei is zo groen, ik verwacht daar veel resources of in ieder geval vruchtbare bodem. Goed om te hebben, want je krijgsmacht moet veel eten. Nu kan je langzaam de rivier op om steeds meer gebied in te nemen, totdat de hele vallei van jou is. (En dan eens zien of Uru'Vaerk stress begint te krijgen en denkt aan 'diplomatieke oplossingen'. Je spionnen hebben in de tussentijd vast gevoelige informatie te pakken weten te krijgen, dus dat is een fijne kaart om te hebben aan de onderhandelingstafel.)

    Hier moet ik het even bij laten want ik moet dingen gaan doen ahahahahahah, maar ben benieuwd wat jullie gedachten erover waren en of dat een beetje overeen komt! Liefde voor de wereld iig, het voelt heel echt <3


    Dramatic

    Renna schreef:
    (...)
    Yeaahh die werkt! Bij die ander kreeg ik een melding "Access Denied". Also: whoaahh, pretty!! Zelf gemaakt neem ik aan?

    Okay but back to business. Ik hou van dit soort strategische puzzels dus je krijgt een heel boekwerk :'D *cracks knuckles*

    Ik mis natuurlijk best wat relevante kennis. Wat zijn belangrijke handelsroutes? Hoe ziet overgenomen gebied eruit, hoe wordt dat bestuurd? Waar heeft de Raad allemaal beschikking over? Hebben ze een echt leger? En natuurlijk de hamvraag: waar ligt het meningsverschil tussen jou en je co-writer?

    Eerste indruk
    Het is een grote wereld, met veel verschillende typen terrein. Dat maakt dat je verschillende tactieken moet gebruiken om gebieden over te nemen. Snel een vlakte oversteken zit er niet in in de bergen, bijvoorbeeld. Ik zag in de link naar je website dat het Hoist The Colours heet, en na je profiel te hebben gestalkt (sorry not sorry hahahahah) nam ik aan dat het over piraten zou gaan. Dat maakte de zee relevant, of in ieder geval, het bracht mijn focus naar schepen. Ik weet natuurlijk niet of de Raad ook piraten zijn (ik denk haast van niet), maar met een uitvalsbasis in Myria fjord en daarmee access to open sea leek het me toch aannemelijk dat ze iets van een navy zouden hebben.
    Myria fjord lijkt me trouwens een goede, strategische plek om een uitvalsbasis te hebben. Je controleert het verkeer dat de rivier op trekt, en zelf kun je vandaar gemakkelijk troepen en goederen transporteren. Ook het overige bezette gebied in Ylme Aethel, Oransfrey en Elodanin is fijn om te hebben. Veel bos, dus veel hout. Dat is goed te gebruiken voor alles, maar met name ook scheepsbouw (als dat relevant is voor de Raad). Daarnaast lijkt het me zorgen voor fijne beschutting? Zo kan je gemakkelijk een leger opbouwen en groot worden zonder erg veel op te vallen.
    Centraal ligt een grote woestijn die noord en zuid een soort van elkaar scheidt. Ardwen Oasis vind ik een interessante. Het lijkt me dat het daar of ontzettend druk is met handel, de spil die noord en zuid verbindt, of niemand heeft zin om de woestijn door te trekken en de oase is slechts een kleine nederzetting waar eigenlijk niet zo veel gebeurt. Geen idee welke van de twee het is, maar ik hou hem in m'n achterhoofd.
    Daarnaast heb je twee grote bosgebieden, één in het noorden, één in het zuiden. Op basis van de plaatsnamen vind ik die in het noordoosten niet heuul relevant. "Marsh", "Wilds", "Wastes". Ik verwacht daar weinig mensen en weinig resources. Het bosgebied in het zuiden heeft meer echte plaatsnamen, dus daar verwacht ik meer activiteit.

    Stap 1: A'le Thalore
    Wat je wil voorkomen is dat je bezette gebied te langgerekt en dun wordt. Dan ben je namelijk kwetsbaar voor aanvallen van opzij die door jouw linies heen breken en je afsnijden van je eigen supply chains. Je mensen aan het front zijn dan een beetje aan hun lot overgelaten. Daarom zou ik me focussen op A'le Thalore om mijn bezet gebied meer massa te geven, en meer bos is meer beter. Heel moeilijk lijkt het me niet: het ligt al vrij geïsoleerd, dus ik verwacht dat ze weinig kans op hulp hebben.

    Stap 2: Gaelon, Wodin, Nimrihm en Vro-Lagen
    Daarna zou ik de rest van het zuidelijke bosgebied proberen te pakken. Dan heb je één groot "veilig" stuk en hoef je niet bang te zijn voor een rugaanval terwijl je je focust op overname in het noorden. Zo schoot Hitler zichzelf namelijk in z'n voet in 1941, toen hij de Sovjet-Unie aanviel en zo twee fronten creëerde, waardoor hij uiteindelijk de oorlog niet kon volhouden.
    In dit geval dus de rivier op met snelle schepen voor efficiënte verplaatsing, en dan dus het hele woud in bezit nemen. Grom's Hammer zou ik even aankijken. Vechten in de bergen is namelijk echt ellende, al helemaal als je het terrein niet kent. Wat voor volk leeft hier? Ik zie maar één plaatsnaam staan, dus ik verwacht geen grote nederzettingen en eerder volk dat in kleinere stammen leeft. Niet echt een bedreiging, in dat geval. Als ze zich koest houden, kan je ze laten zitten. Zo niet, dan pak je ze hard aan (wellicht eerst verkenners sturen). Als je het woud al hebt, dan heb je ze helemaal geïsoleerd van trade routes. Zorg ervoor dat ze niks krijgen, en dan krijg je ze vanzelf op de knieën. Een capitulatie op die manier is fijn efficiënt en scheelt bloedvergieten.
    Mocht dat gebied helemaal vol liggen met belangrijke resources als goud enzo, dan is de zaak anders. Maar als dat zo is, zou ik meer plaatsnamen daar verwachten. Meer mensen willen dat goud hebben natuurlijk.

    Stap 3: spionnen naar Uru'Vaerk
    Zoals ik al zei: vechten in de bergen is ellende. Je kent het terrein niet, en als verdediger hoef je maar een paar strategische punten in te nemen en vanuit daar verdedigen, en een heel leger van de vijand maakt eigenlijk geen kans. Daarom zou ik spionnen het gebied in sturen die zich mengen met de lokale bevolking (en als ze heel goed zijn, de leiders daar), zodat je een beeld krijgt van de stragetische bergpassen, handelsroutes, en andere hide-outs.

    Stap 4: Songsteel Outpost
    Vanuit Lomera ben je zo bij the Hydra's Tongues. Daar kan je als een malle boten gaan bouwen met het hout dat je in de buurt hebt. Rivieren stromen altijd naar de zee, dus vanuit daar kan je heel snel doorstoten naar Songsteel Outpost. Ik heb geen idee wat er allemaal te vinden is bij die outpost, of het groot is of klein, of er veel handelsroutes langsgaan of niet, maar het woord 'outpost' klinkt als een verdedigbaar iets en een rivier controleren (met name een die door de woestijn gaat!) is altijd fijn.

    Stap 4b: Ardwen Oasis?
    Dit is wel het moment waarop je voor het eerst uit het bos komt, en dus de aandacht kan trekken van de rest van Orion (zo heet het land, maak ik op uit de kaartnaam?). Mocht Ardwen Oasis nu echt een bruisend punt van leven zijn, kan je overwegen om die over te nemen. Op die manier kan je ook een soort "the narrative" controleren, van welke informatie er richting het noorden trekt.

    Stap 5: Toransfell en Lok's Glen
    Deze move is een beetje risky, omdat je nu weer een lang uitgestrekt front creëert. Maar ik zou hem toch wagen, want de aanvoer van meer troepen en materiaal is snel via de Red RIver, en die locaties zijn kustgebieden, dus dat is strategisch interessant. Ik weet niet hoeveel weerstand je kan verwachten vanuit Norsgard en Siren's Shield (love that name btw).

    Stap 6: Bleeding Canyon en Apolis Valley
    Met je schepen ben je zo bij Bleeding Canyon, en als je die eenmaal hebt, snij je de Apolis Valley volledig af van trade via de rivier. Fijn! Niks erin, niks eruit zonder dat jij het weet. Die vallei is zo groen, ik verwacht daar veel resources of in ieder geval vruchtbare bodem. Goed om te hebben, want je krijgsmacht moet veel eten. Nu kan je langzaam de rivier op om steeds meer gebied in te nemen, totdat de hele vallei van jou is. (En dan eens zien of Uru'Vaerk stress begint te krijgen en denkt aan 'diplomatieke oplossingen'. Je spionnen hebben in de tussentijd vast gevoelige informatie te pakken weten te krijgen, dus dat is een fijne kaart om te hebben aan de onderhandelingstafel.)

    Hier moet ik het even bij laten want ik moet dingen gaan doen ahahahahahah, maar ben benieuwd wat jullie gedachten erover waren en of dat een beetje overeen komt! Liefde voor de wereld iig, het voelt heel echt <3



    Ik heb absoluut niets relevant toe te voegen, maar ik wil wel gewoon meedelen dat ik dit ontzettend wholesome vind. Toedels


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Frisk schreef:
    (...)

    Ik heb absoluut niets relevant toe te voegen, maar ik wil wel gewoon meedelen dat ik dit ontzettend wholesome vind. Toedels

    🥰🥰

    Renna: komt met world domination plannen
    Frisk: awwhhh 🥹🥹


    Dramatic

    Renna schreef:
    (...)
    Yeaahh die werkt! Bij die ander kreeg ik een melding "Access Denied". Also: whoaahh, pretty!! Zelf gemaakt neem ik aan?

    Okay but back to business. Ik hou van dit soort strategische puzzels dus je krijgt een heel boekwerk :'D *cracks knuckles*

    Ik mis natuurlijk best wat relevante kennis. Wat zijn belangrijke handelsroutes? Hoe ziet overgenomen gebied eruit, hoe wordt dat bestuurd? Waar heeft de Raad allemaal beschikking over? Hebben ze een echt leger? En natuurlijk de hamvraag: waar ligt het meningsverschil tussen jou en je co-writer?

    Eerste indruk
    Het is een grote wereld, met veel verschillende typen terrein. Dat maakt dat je verschillende tactieken moet gebruiken om gebieden over te nemen. Snel een vlakte oversteken zit er niet in in de bergen, bijvoorbeeld. Ik zag in de link naar je website dat het Hoist The Colours heet, en na je profiel te hebben gestalkt (sorry not sorry hahahahah) nam ik aan dat het over piraten zou gaan. Dat maakte de zee relevant, of in ieder geval, het bracht mijn focus naar schepen. Ik weet natuurlijk niet of de Raad ook piraten zijn (ik denk haast van niet), maar met een uitvalsbasis in Myria fjord en daarmee access to open sea leek het me toch aannemelijk dat ze iets van een navy zouden hebben.
    Myria fjord lijkt me trouwens een goede, strategische plek om een uitvalsbasis te hebben. Je controleert het verkeer dat de rivier op trekt, en zelf kun je vandaar gemakkelijk troepen en goederen transporteren. Ook het overige bezette gebied in Ylme Aethel, Oransfrey en Elodanin is fijn om te hebben. Veel bos, dus veel hout. Dat is goed te gebruiken voor alles, maar met name ook scheepsbouw (als dat relevant is voor de Raad). Daarnaast lijkt het me zorgen voor fijne beschutting? Zo kan je gemakkelijk een leger opbouwen en groot worden zonder erg veel op te vallen.
    Centraal ligt een grote woestijn die noord en zuid een soort van elkaar scheidt. Ardwen Oasis vind ik een interessante. Het lijkt me dat het daar of ontzettend druk is met handel, de spil die noord en zuid verbindt, of niemand heeft zin om de woestijn door te trekken en de oase is slechts een kleine nederzetting waar eigenlijk niet zo veel gebeurt. Geen idee welke van de twee het is, maar ik hou hem in m'n achterhoofd.
    Daarnaast heb je twee grote bosgebieden, één in het noorden, één in het zuiden. Op basis van de plaatsnamen vind ik die in het noordoosten niet heuul relevant. "Marsh", "Wilds", "Wastes". Ik verwacht daar weinig mensen en weinig resources. Het bosgebied in het zuiden heeft meer echte plaatsnamen, dus daar verwacht ik meer activiteit.

    Stap 1: A'le Thalore
    Wat je wil voorkomen is dat je bezette gebied te langgerekt en dun wordt. Dan ben je namelijk kwetsbaar voor aanvallen van opzij die door jouw linies heen breken en je afsnijden van je eigen supply chains. Je mensen aan het front zijn dan een beetje aan hun lot overgelaten. Daarom zou ik me focussen op A'le Thalore om mijn bezet gebied meer massa te geven, en meer bos is meer beter. Heel moeilijk lijkt het me niet: het ligt al vrij geïsoleerd, dus ik verwacht dat ze weinig kans op hulp hebben.

    Stap 2: Gaelon, Wodin, Nimrihm en Vro-Lagen
    Daarna zou ik de rest van het zuidelijke bosgebied proberen te pakken. Dan heb je één groot "veilig" stuk en hoef je niet bang te zijn voor een rugaanval terwijl je je focust op overname in het noorden. Zo schoot Hitler zichzelf namelijk in z'n voet in 1941, toen hij de Sovjet-Unie aanviel en zo twee fronten creëerde, waardoor hij uiteindelijk de oorlog niet kon volhouden.
    In dit geval dus de rivier op met snelle schepen voor efficiënte verplaatsing, en dan dus het hele woud in bezit nemen. Grom's Hammer zou ik even aankijken. Vechten in de bergen is namelijk echt ellende, al helemaal als je het terrein niet kent. Wat voor volk leeft hier? Ik zie maar één plaatsnaam staan, dus ik verwacht geen grote nederzettingen en eerder volk dat in kleinere stammen leeft. Niet echt een bedreiging, in dat geval. Als ze zich koest houden, kan je ze laten zitten. Zo niet, dan pak je ze hard aan (wellicht eerst verkenners sturen). Als je het woud al hebt, dan heb je ze helemaal geïsoleerd van trade routes. Zorg ervoor dat ze niks krijgen, en dan krijg je ze vanzelf op de knieën. Een capitulatie op die manier is fijn efficiënt en scheelt bloedvergieten.
    Mocht dat gebied helemaal vol liggen met belangrijke resources als goud enzo, dan is de zaak anders. Maar als dat zo is, zou ik meer plaatsnamen daar verwachten. Meer mensen willen dat goud hebben natuurlijk.

    Stap 3: spionnen naar Uru'Vaerk
    Zoals ik al zei: vechten in de bergen is ellende. Je kent het terrein niet, en als verdediger hoef je maar een paar strategische punten in te nemen en vanuit daar verdedigen, en een heel leger van de vijand maakt eigenlijk geen kans. Daarom zou ik spionnen het gebied in sturen die zich mengen met de lokale bevolking (en als ze heel goed zijn, de leiders daar), zodat je een beeld krijgt van de stragetische bergpassen, handelsroutes, en andere hide-outs.

    Stap 4: Songsteel Outpost
    Vanuit Lomera ben je zo bij the Hydra's Tongues. Daar kan je als een malle boten gaan bouwen met het hout dat je in de buurt hebt. Rivieren stromen altijd naar de zee, dus vanuit daar kan je heel snel doorstoten naar Songsteel Outpost. Ik heb geen idee wat er allemaal te vinden is bij die outpost, of het groot is of klein, of er veel handelsroutes langsgaan of niet, maar het woord 'outpost' klinkt als een verdedigbaar iets en een rivier controleren (met name een die door de woestijn gaat!) is altijd fijn.

    Stap 4b: Ardwen Oasis?
    Dit is wel het moment waarop je voor het eerst uit het bos komt, en dus de aandacht kan trekken van de rest van Orion (zo heet het land, maak ik op uit de kaartnaam?). Mocht Ardwen Oasis nu echt een bruisend punt van leven zijn, kan je overwegen om die over te nemen. Op die manier kan je ook een soort "the narrative" controleren, van welke informatie er richting het noorden trekt.

    Stap 5: Toransfell en Lok's Glen
    Deze move is een beetje risky, omdat je nu weer een lang uitgestrekt front creëert. Maar ik zou hem toch wagen, want de aanvoer van meer troepen en materiaal is snel via de Red RIver, en die locaties zijn kustgebieden, dus dat is strategisch interessant. Ik weet niet hoeveel weerstand je kan verwachten vanuit Norsgard en Siren's Shield (love that name btw).

    Stap 6: Bleeding Canyon en Apolis Valley
    Met je schepen ben je zo bij Bleeding Canyon, en als je die eenmaal hebt, snij je de Apolis Valley volledig af van trade via de rivier. Fijn! Niks erin, niks eruit zonder dat jij het weet. Die vallei is zo groen, ik verwacht daar veel resources of in ieder geval vruchtbare bodem. Goed om te hebben, want je krijgsmacht moet veel eten. Nu kan je langzaam de rivier op om steeds meer gebied in te nemen, totdat de hele vallei van jou is. (En dan eens zien of Uru'Vaerk stress begint te krijgen en denkt aan 'diplomatieke oplossingen'. Je spionnen hebben in de tussentijd vast gevoelige informatie te pakken weten te krijgen, dus dat is een fijne kaart om te hebben aan de onderhandelingstafel.)

    Hier moet ik het even bij laten want ik moet dingen gaan doen ahahahahahah, maar ben benieuwd wat jullie gedachten erover waren en of dat een beetje overeen komt! Liefde voor de wereld iig, het voelt heel echt <3

    Jeetje, je hebt echt ontzettend veel moeite gestoken in je antwoord — dat waardeer ik echt enorm. Je strategische inzicht, het meedenken met de kaart en je onderbouwing zijn zó sterk, ik heb het met veel plezier gelezen!

    Je had het goed gezien: ‘Hoist the Colours’ is inderdaad ons piratenverhaal, maar de kaart die je hier ziet is onderdeel van een ander project — een high fantasy verhaal waar we tegelijk aan werken. De Raad waar ik over sprak, is een elitaire factie van High Elves die vanuit de zuidelijke elfenrijken langzaam hun invloed uitbreiden over het continent.
    Het zuidelijke bosrijke gebied op de kaart is Elodanin: dus verschillende elfenrijken, waar De Raad deels uit afkomstig is. Hun machtsuitbreiding gebeurt vooral via manipulatie, infiltratie, propaganda en politieke deals. Hun invloed reikt ver via spionage, lokale beïnvloeding en controle van kennis en middelen.

    Wat betreft het strategische discussiepunt: zij stelde voor om The Hydra’s Tongues te gebruiken als uitvalsbasis richting Toransfell, maar volgens de huidige worldbuilding zijn die waterwegen extreem gevaarlijk: verraderlijke stromingen en amper begaanbare scheepvaart.
          Ik stelde daarom Ardwen Oasis voor als kernpositie: het is centraal gelegen, relatief bereikbaar vanuit het zuiden, en vormt een natuurlijke toegangspoort naar zowel het oosten, noorden als westen. Bovendien, in een wereld waarin reizen door de woestijn een uitdaging is, maakt controle over de enige grote waterbron De Raad onmisbaar voor handel en doorgang.
    Door Ardwen Oasis te beheersen, kunnen ze verkeer en informatie reguleren, invloed uitoefenen zonder direct geweld, en hun greep uitbreiden op subtiele wijze.

    Jouw suggestie om eerst het zuiden te versterken (Elodanin) vond ik raak — dat sluit perfect aan bij de gedachte dat ze eerst hun machtsbasis afgrendelen voor ze risico nemen. Ook je opmerkingen over het gebruik van propaganda, bosrijk gebied voor scheepsbouw/grondstoffen, en het belang van controle over informatie waren super. Je denkt echt strategisch na — ik hou daarvan.

    Nogmaals: dankjewel voor je inzet, scherpzinnigheid en enthousiasme. Echt een pareltje van een antwoord! Ik had het totaal niet verwacht.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ik ben veel te hard aan het nadenken over deze stomme schunnige conversatie (waar ik ook echt mee gestruggled heb toen ik het voor het eerst schreef want ik ben geen schunnige 20-jarige man) en heb nu 7 opties waarvan ik geen een de beste vind so please pick the best micdrop for me thank u

    Context:

    “Jij vuile jongen toch,” grinnikt Jovan. Hij klikt met zijn tong. “Hé, Jari, vind je het eigenlijk niet erg dat Maxim zo op je verloofde geilt?”
    Jari, die net de doucheruimte in wilt stappen, houdt zijn pas in. Hij werpt een achteloze blik over zijn schouder. Een glimlach trekt aan zijn ene mondhoek. “Maakt het wel spannend,” zegt hij, op zo’n kwallerig toontje dat Kais handen ervan beginnen te jeuken. “Doet me een beetje voelen alsof ik koning ben.” Jari’s gezichtsuitdrukking wordt serieuzer, zijn ene wenkbrauw opgetrokken. “Ik maak me alleen meer zorgen over het feit dat die nieuwe je blijkbaar meteen al bij de ballen vastheeft. Zou het vreselijk vinden als je die meteen aan haar kwijtspeelt.”
    Jovan en Maxim lachen luid en Jari verdwijnt om de hoek van de douches, weg uit Kais gezichtsveld. Misschien maar beter. Het geluid van stromend water vult de kleedkamer en Kai ontspant zijn vingers.
    “Die adelmannen toch,” zucht Jovan. “Laten nooit iets voor de arme burger over, hé?” Zijn stem klinkt bijna triest. Maxim grinnikt.
    Kai, die net van plan is zijn broek uit te spelen en op te bergen, pauzeert met zijn handen net boven de knoop. Hij voelt Maxims en Jovans ogen op zijn schouderbladen branden.
    “Als er iemand is die die nieuwe bij zijn ballen heeft, dan ben jij het wel, hé, Kai,” Jovans glimlach is hoorbaar. Het zorgt er meteen weer voor dat de spieren in Kais handen zich weer opspannen. Hij schudt zichzelf wakker en trekt geïrriteerd zijn broek uit; een slechte poging om zich om te draaien en Jovan een mep te verkopen.
    “Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken, Jovan,” reageert Maxim quasimedelijdend. Kai zet zijn tanden hard in zijn onderlip. “Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden.”


    Opties:
    1. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Ach, Maxim. Als je me graag wat vaker op mijn rug wilde zien liggen, mocht je het ook gewoon vragen."

    2. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Ach, Maxim. Je hoeft je fantasieën niet op mij te projecteren. Als jij graag platgaat, dan is dat niets om je voor te schamen."

    3. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ach, Maxim. Ik wist niet dat mijn ballen je zo fascineerden."

    4. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Als ik écht van verliezen zou genieten, zou ik vaker met jou praten."

    5. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Je zou bijna denken dat je ergens voor probeert te compenseren."

    6. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ik wist niet dat ik zo sterk deel uitmaakte van jullie fantasieën. Ik voel me bijna gevleid."

    7. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ach, Maxim. Je had het me ook gewoon kunnen vragen, maar helaas is 'wanhopig' niet echt mijn type."


    Enjoy the amount of balls, it's all my head's been thinking about in the last half hour xoxo


    help

    RSK schreef:
    Ik ben veel te hard aan het nadenken over deze stomme schunnige conversatie (waar ik ook echt mee gestruggled heb toen ik het voor het eerst schreef want ik ben geen schunnige 20-jarige man) en heb nu 7 opties waarvan ik geen een de beste vind so please pick the best micdrop for me thank u

    Context:
    “Jij vuile jongen toch,” grinnikt Jovan. Hij klikt met zijn tong. “Hé, Jari, vind je het eigenlijk niet erg dat Maxim zo op je verloofde geilt?”
    Jari, die net de doucheruimte in wilt stappen, houdt zijn pas in. Hij werpt een achteloze blik over zijn schouder. Een glimlach trekt aan zijn ene mondhoek. “Maakt het wel spannend,” zegt hij, op zo’n kwallerig toontje dat Kais handen ervan beginnen te jeuken. “Doet me een beetje voelen alsof ik koning ben.” Jari’s gezichtsuitdrukking wordt serieuzer, zijn ene wenkbrauw opgetrokken. “Ik maak me alleen meer zorgen over het feit dat die nieuwe je blijkbaar meteen al bij de ballen vastheeft. Zou het vreselijk vinden als je die meteen aan haar kwijtspeelt.”
    Jovan en Maxim lachen luid en Jari verdwijnt om de hoek van de douches, weg uit Kais gezichtsveld. Misschien maar beter. Het geluid van stromend water vult de kleedkamer en Kai ontspant zijn vingers.
    “Die adelmannen toch,” zucht Jovan. “Laten nooit iets voor de arme burger over, hé?” Zijn stem klinkt bijna triest. Maxim grinnikt.
    Kai, die net van plan is zijn broek uit te spelen en op te bergen, pauzeert met zijn handen net boven de knoop. Hij voelt Maxims en Jovans ogen op zijn schouderbladen branden.
    “Als er iemand is die die nieuwe bij zijn ballen heeft, dan ben jij het wel, hé, Kai,” Jovans glimlach is hoorbaar. Het zorgt er meteen weer voor dat de spieren in Kais handen zich weer opspannen. Hij schudt zichzelf wakker en trekt geïrriteerd zijn broek uit; een slechte poging om zich om te draaien en Jovan een mep te verkopen.
    “Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken, Jovan,” reageert Maxim quasimedelijdend. Kai zet zijn tanden hard in zijn onderlip. “Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden.”


    Opties:
    1. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Ach, Maxim. Als je me graag wat vaker op mijn rug wilde zien liggen, mocht je het ook gewoon vragen."

    2. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Ach, Maxim. Je hoeft je fantasieën niet op mij te projecteren. Als jij graag platgaat, dan is dat niets om je voor te schamen."

    3. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ach, Maxim. Ik wist niet dat mijn ballen je zo fascineerden."

    4. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Als ik écht van verliezen zou genieten, zou ik vaker met jou praten."

    5. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Je zou bijna denken dat je ergens voor probeert te compenseren."

    6. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ik wist niet dat ik zo sterk deel uitmaakte van jullie fantasieën. Ik voel me bijna gevleid."

    7. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ach, Maxim. Je had het me ook gewoon kunnen vragen, maar helaas is 'wanhopig' niet echt mijn type."


    Enjoy the amount of balls, it's all my head's been thinking about in the last half hour xoxo




    Ook ik ben géén schunnige, 20-jarige man, maar voor mij sprong weerwoord zes er wél uit c:


    “Find what you love and do it for the rest of your life” - Matthew Gubler

    RSK schreef:
    Ik ben veel te hard aan het nadenken over deze stomme schunnige conversatie (waar ik ook echt mee gestruggled heb toen ik het voor het eerst schreef want ik ben geen schunnige 20-jarige man) en heb nu 7 opties waarvan ik geen een de beste vind so please pick the best micdrop for me thank u

    Context:
    “Jij vuile jongen toch,” grinnikt Jovan. Hij klikt met zijn tong. “Hé, Jari, vind je het eigenlijk niet erg dat Maxim zo op je verloofde geilt?”
    Jari, die net de doucheruimte in wilt stappen, houdt zijn pas in. Hij werpt een achteloze blik over zijn schouder. Een glimlach trekt aan zijn ene mondhoek. “Maakt het wel spannend,” zegt hij, op zo’n kwallerig toontje dat Kais handen ervan beginnen te jeuken. “Doet me een beetje voelen alsof ik koning ben.” Jari’s gezichtsuitdrukking wordt serieuzer, zijn ene wenkbrauw opgetrokken. “Ik maak me alleen meer zorgen over het feit dat die nieuwe je blijkbaar meteen al bij de ballen vastheeft. Zou het vreselijk vinden als je die meteen aan haar kwijtspeelt.”
    Jovan en Maxim lachen luid en Jari verdwijnt om de hoek van de douches, weg uit Kais gezichtsveld. Misschien maar beter. Het geluid van stromend water vult de kleedkamer en Kai ontspant zijn vingers.
    “Die adelmannen toch,” zucht Jovan. “Laten nooit iets voor de arme burger over, hé?” Zijn stem klinkt bijna triest. Maxim grinnikt.
    Kai, die net van plan is zijn broek uit te spelen en op te bergen, pauzeert met zijn handen net boven de knoop. Hij voelt Maxims en Jovans ogen op zijn schouderbladen branden.
    “Als er iemand is die die nieuwe bij zijn ballen heeft, dan ben jij het wel, hé, Kai,” Jovans glimlach is hoorbaar. Het zorgt er meteen weer voor dat de spieren in Kais handen zich weer opspannen. Hij schudt zichzelf wakker en trekt geïrriteerd zijn broek uit; een slechte poging om zich om te draaien en Jovan een mep te verkopen.
    “Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken, Jovan,” reageert Maxim quasimedelijdend. Kai zet zijn tanden hard in zijn onderlip. “Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden.”


    Opties:
    1. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Ach, Maxim. Als je me graag wat vaker op mijn rug wilde zien liggen, mocht je het ook gewoon vragen."

    2. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Ach, Maxim. Je hoeft je fantasieën niet op mij te projecteren. Als jij graag platgaat, dan is dat niets om je voor te schamen."

    3. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ach, Maxim. Ik wist niet dat mijn ballen je zo fascineerden."

    4. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden."
    "Als ik écht van verliezen zou genieten, zou ik vaker met jou praten."

    5. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Je zou bijna denken dat je ergens voor probeert te compenseren."

    6. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ik wist niet dat ik zo sterk deel uitmaakte van jullie fantasieën. Ik voel me bijna gevleid."

    7. "Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken. Ik denk dat hij er stiekem van geniet om bij zijn ballen vastgenomen te worden."
    "Ach, Maxim. Je had het me ook gewoon kunnen vragen, maar helaas is 'wanhopig' niet echt mijn type."


    Enjoy the amount of balls, it's all my head's been thinking about in the last half hour xoxo

    Heel eerlijk begrijp ik de verbanden niet tussen hen en waar ze zich op het moment bevinden. Voor mij is dat belangrijk voor ik een besluit neem over de reactie, haha. Zijn allemaal gozers met èèn dame in een badkamer (van een kamer, sportzaal?) Vrienden? Kennissen? En over wie hebben ze het? Ik neem aan niet iemand in dezelfde ruimte.

    [ bericht aangepast op 13 mei 2025 - 15:38 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Yamato schreef:
    (...)
    Heel eerlijk begrijp ik de verbanden niet tussen hen en waar ze zich op het moment bevinden. Voor mij is dat belangrijk voor ik een besluit neem over de reactie, haha. Zijn allemaal gozers met èèn dame in een badkamer (van een kamer, sportzaal?) Vrienden? Kennissen? En over wie hebben ze het? Ik neem aan niet iemand in dezelfde ruimte.


    I don't really get why that's important for a silly comeback since I included the entire conversation before it, maar anyway: er was een nieuw meisje (Mara) bij het zwaardvechten, nu zitten ze in de kleedkamer na het schermen. Ze hebben het over dat meisje. Ze zijn allemaal medestudenten/oppervlakkige vrienden (Kai ziet ze niet echt als vrienden). Kai is boos over Jovan en Maxims seksistische opmerkingen ten opzichte van Mara maar heeft geen zin om de holier than thou te gaan preken om geen vieze praat over meisjes te doen.

    Hier is het hele hoofdstuk daarvoor in case u need that:

    Het geluid van staal tegen staal wordt een seconde later aangevuld met Kais gevloek wanneer een vlammende steek in zijn dij hem bijna op zijn knieën dwingt. De tranen schieten hem ongewild in de ogen, terwijl zijn vrije hand instinctief naar de pijnlijke plek boven zijn linkerknie grijpt, waar de knie van zijn tegenstander hem geraakt heeft. Hij vermoedt dat haar zwaard hem ook ergens geraakt heeft, maar kan niet zo meteen voelen waar. Het had zijn schouder kunnen zijn, of zijn zij, of misschien zelfs zijn borst, maar haar knie die zich bijna (zo voelde het toch) in zijn quadriceps heeft geramd, doet alle andere prikkels volledig wekwijnen. Even voelt het alsof Kais zintuigen ophouden met werken.
    In plaats van als een hopeloze pudding in elkaar te storten, trekt Kai zijn zwaard terug. Hij doet twee stappen achteruit en zijn tegenstander laat haar zwaardarm vallen.
    Ze trekt snel haar helm achteruit. “Shit, sorry!” roept ze nog, maar verrassing, of schuld, ontbreekt in de klank van haar stem. De manier waarop ze het zegt en de glans in haar ogen doen Kai vermoeden dat ze eigenlijk iets hoger en iets meer naar rechts gemikt had.
    “Tweede ronde voor Valente,” klinkt er langs de zijlijn terwijl Kai gefrustreerd zijn helm achteruittrekt en zich klaarmaakt om te protesteren. “Kai, let alsjeblieft op je taalgebruik. De volgende keer krijg je minpunten.”
    Kai perst zijn lippen op elkaar. Het maakt toch niet meer uit. Hij staat min twee; twee keer verloren. Mara staat op vier punten; twee keer gewonnen. Als Kai de volgende wint, eindigt hij op een mooie nul punten en verliest hij als nog, maar blijkbaar vindt coach Leandro het gewoon leuk om Kai even belachelijk te maken door hem tegenover zijn nieuwe trots van dit semester te plaatsen: tweevoudig Pamartaans kampioen Mara Valente.
    Kai geeft de coach-en-scheidsrechter aan de zijlijn een zuur gezicht, maar houdt een boze opmerking toch voor zich. Er klinkt gegiechel achter hem; hij hoeft zich niet om te draaien om te weten dat het van Aria en haar vriendinnen afkomstig is. Wanneer Kai en Mara hun posities opnieuw innemen en voordat ze hun helmen weer naar beneden trekken, glimlacht Mara Kai toe. Kai stuurt haar een boze blik terug. Eigenlijk moest ze minpunten krijgen voor die aanraken, maakte niet uit of ze hem in principe eerst met haar espada raakte. Helaas is het woord van de scheidsrechter wet en maakt het niet uit dat deze specifieke scheidsrechter Kai niet mag. Met zijn mooie achterstand is het ook gewoon de moeite niet om er nog wat van te zeggen.
    Kai vraagt zich voor de zoveelste keer dit jaar af waarom hij zijn lidmaatschap bij de Universitaire Schermgilde nog niet heeft ingetrokken. Hij raakt er meer gefrustreerd dan gelukkig door en alle andere leden zijn elitaire kwallen (al kun je dat in principe ook van Kai zeggen) die er plezier uit halen om om ter meest onsubtiele beledigingen achter elkaars rug te maken.
    “Ik dacht dat hij alleen in magie onbegaafd was,” hoort Kai iemand achter zich gniffelen terwijl hij en Mara elkaar groeten voor de laatste ronde. Hij klemt zijn kiezen op elkaar en verstevigt zijn grip op zijn espada. Na de afgelopen rotweek begint het moeilijker te worden om zich in te houden.
    “Had je er liever zelf gestaan, Petra?” reageert Aria, die net nog stond te giechelen. “Mara Valente werd de afgelopen twee jaar op rij kampioen van Pamarta gekroond. Het is een wonder dat Kai het de vorige twee rondes zo lang heeft uitgehouden.”
    Kai is niet zeker of het een compliment of een sneer is, of dat Aria het gewoon zegt om zichzelf te dekken, aangezien ze daarnet iets te vastberaden tegenover Mara stond en het vervolgens nog minder lang dan Kai wist uit te houden. Hij vergeet bijna om Mara’s eerste uithaal te pareren terwijl hij erover nadenkt. Het lemmet van haar zwaard ketst af tegen het zijne en ze neemt snel een stap terug wanneer Kai instinctief van de kleine ruimte tussen hen in gebruikmaakt en uithaalt. Zonder resultaat. Mara is te snel, anticipeert zijn bewegingen te goed, lijkt hem na twee rondes al helemaal door te hebben. Haar triomfantelijkheid is bijna voelbaar in de lucht rond hem wanneer Kais frustratie hem steeds opnieuw dezelfde fouten laat maken.
    Ergens weet Kai het wel: hij speelt te agressief, is te ongeduldig, steunt te hard op de overtuiging dat hij fysiek sterker is dan zijn tegenstanders omdat hij de enige landmin in de gilde is. Hij verdoet er zijn energie aan, terwijl Mara nauwelijks inspanning moet leveren met de vlotte, bijna uitdagende manier waarop ze zichzelf verdedigt. Zij is ook landmin en vangt zijn uithalen met gemak op. Bovendien bezit ze een stuk meer finesse dan Kai, ondanks dat die zo’n beetje met een zwaard in zijn hand geboren is. Mara wacht af. Ze is berekend, weet precies waar hij steken laat vallen – en dat doet hij ten opzichte van haar té vaak.
    Kai ziet hoe Mara’s voeten zich gelijktijdig met de zijne verplaatsen, hoe ze zich schrap zet om de steek die zal volgen op te vangen en naar haar eigen voordeel om te buigen. Ze is geduldig en sierlijk en Kais focus is troebel door de irritatie die door zijn lijf giert. Hij moet het roer omgooien, maar de manier waarop ze haar zwaard losjes in haar hand houdt en haar houding opvallend open houdt, doet hem bijna automatisch op dezelfde manier als voordien reageren.
    Mara ontwijkt een volgende uithaal van Kais zwaard en maakt een schijnbeweging naar zijn benen voordat ze van richting verandert en naar zijn borst steekt.
    Kai zet twee snelle stappen achteruit, maakt zich instinctief klaar om opnieuw aan te vallen en forceert zichzelf om het niet te doen. Zijn intuïtie heeft hem in het verleden vaker laten winnen dan zijn verstand, maar Kai heeft nu ondertussen heel goed door dat dat precies is waar Mara gebruik van maakt. Hij vertrouwt er te veel op, is te zelfzeker. Hij moet geduldiger zijn, voorzichtiger.
    Wanneer Kais aanval uitblijft, ontspant Mara’s houding nog meer. Ze laat haar zwaardhand lichtelijk zakken, alsof ze Kai vraagt wat zijn plan is, alsof ze hem opnieuw uitnodigt om uit te halen. Hij doet het niet en zij zet een stap naar rechts, bijna voorzichtig. Afwachtend. Wanneer Kai haar trage beweging spiegelt, zet ze nog een stap, vastberadener.
    Het is stil in de zaal rond hen terwijl ze om elkaar heen cirkelen. Op het moment dat ze volledig van positie gewisseld zijn, lijkt Mara er genoeg van te hebben. Haar espada komt als een razendsnelle zweep op Kais borst af. Hij wijkt uit naar links en Mara’s zwaard volgt hem. Het raakt hem net niet tegen zijn schouder wanneer hij corrigeert en met zijn eigen zwaard het hare opvangt. Hij buigt de aanval af; zij verandert opnieuw van richting en Kai struikelt bijna wanneer hij ternauwernood achteruitspringt. Hij houdt zichzelf gelukkig nog net overeind.
    Mara’s aanvallen worden in een mum van tijd agressiever. Ze volgen elkaar steeds sneller en sneller op. Het vergt Kai al zijn focus om ze bij te houden. Hij heeft er ondertussen geen idee meer van hoe lang deze derde ronde al bezig is. Hij krijgt de kans niet meer om zelf nog aan te vallen, zijn handen te vol met het spervuur dat Mara nu op hem lanceert, alsof ze daarvoor gewoon even met zijn voeten aan het spelen was. Wanneer hij het toch waagt, is Mara sneller.
    Vlak voordat de punt van Kais espada Mara’s borstbeen raakt, voelt hij een harde slag in zijn zij, nauwelijks afgezwakt door het kevlar in de beschermingsvest die hij draagt. Hij slaagt er niet in een pijnlijke kreun te onderdrukken en trekt zijn zwaard terug. Toch voelt hij voldoening wanneer hij Mara met haar vrije hand over haar borstbeen ziet wrijven.
    Onder beleefd applaus van andere studenten zetten Kai en Mara hun helmen af en schudden ze elkaar de hand. Heel even flitst Kais blik naar Jari, die aan de zijkant op een van de banken zit. Met zijn ene wenkbrauw arrogant opgetrokken, lijkt hij te weigeren mee te klappen.
    “Ik dacht toch even dat je me had,” zegt Mara met een brede glimlach. Haar groene ogen glinsteren terwijl ze Kais gezicht bestuderen.
    “Aan de trots van Pamarta kan ik toch niet tippen,” antwoordt Kai gespeeld bescheiden. Zijn eigen glimlach is net iets te venijnig en hij buigt kort zijn hoofd. Mara doet haar mond open om iets te zeggen, maar wordt onderbroken door coach Leandro, die plots akelig dicht bij hen staat.
    “Goed,” zegt hij tegen de hele groep. “Ik denk dat het duidelijk is dat we veel van juffrouw Valente zullen kunnen leren.”
    “Ach,” wuift Mara het compliment weg.
    “We konden een mooie, al dan niet net-te-late strategieaanpassing van Kai aanschouwen,” gaat Leandro verder. “Al bij al een mooie demonstratie van het belang van balans tussen verdediging en aanval. Daar gaan we volgende week mee verder.”
    De coach knikt en Kai ziet het als een uitnodiging om zich naar de bankjes aan de zijkant te begeven en zijn zwaard op te bergen.
    “Ik denk dat ik de liefde van mijn leven gevonden heb,” klinkt een stem naast hem wanneer Kai de rits van zijn draagtas dichttrekt. Met een diepe frons kijkt hij op naar Elena, die dromerig (of misschien is ze high) in Mara’s richting kijkt. Hij trekt de riem van zijn zwaardtas over zijn schouder en keert Elena de rug toe om zich naar de kleedkamer te begeven.
    “Ach, Kai,” zucht Elena.
    Kai voelt hoe ze haar hand op zijn vrije schouder legt en dichterbij probeert te trekken. Hij draait zich tegen zijn zin om, de boze frons nog steeds op zijn gezicht. Wanneer hij haar aankijkt, is haar eigen gezichtsuitdrukking bijna medelijdend.
    “Kan mijn prinsje niet tegen zijn verlies?”
    Bij het koosnaampje maakt Kai een verstikt geluid. Iemand anders dan Elena zou een mep ontvangen en hij heeft eigenlijk geen idee waarom hij het van haar wel toelaat. Misschien is het omdat ze zijn trots toch al erg genoeg gekrenkt heeft toen ze vorig semester op een dronken avond seks hadden en ze hem daarna bedankte omdat het haar had doen beseffen dat ze eigenlijk op vrouwen valt.
    Kai zet een stap achteruit wanneer ze een poging doet om hem in een knuffel te trekken.
    Elena heft defensief haar armen en zet zelf ook een stapje achteruit. “Sorry, geen knuffels. Blijft moeilijk.”
    Met een flauwe glimlach schudt Kai zijn hoofd, zijn wenkbrauwen weer min of meer ontspannen. Elena uit haar affectie graag fysiek, iets dat al duidelijk is sinds ze elkaar vorig academiejaar leerden kennen. Het kostte Kai moeite om op te biechten dat omhelzingen hem de kriebels geven. De slechte soort kriebels. Hij is nooit echt een knuffelmens geweest, maar het laatste jaar kan hij er helemaal niet meer tegen.
    Behalve van Naia. Soms.
    “Anders moet je zelf eens vragen of Mara jou een les wil geven. Benieuwd hoe lang je het uithoudt,” antwoordt hij op Elena’s eerdere vraag.
    Elena trekt een sip gezicht. “Het zit diep, hé?” Ze propt haar handen in de zakken van haar jeansbroek. “Maar ik denk dat ik beslist heb dat schermen toch niets voor mij is. Misschien moet ik dat handwerkclubidee nog eens van onder het stof halen.”
    “Was je niet op zoek naar een sportclub omdat je bewuster in je lijf wil leven om zo innerlijke rust te vinden?” vraagt Kai spottend, haar woorden van afgelopen week herhalend.
    Ze was erover beginnen ratelen nadat ze op een avond plots aan zijn kamerdeur stond met een plant in een kartonnen doos en hem uitlegde hoe hij cannabis moest oogsten en drogen in een gazen kledingtas van IKEA. “Er zijn zes vakjes en je kan hem zo in je kledingkast hangen!” zei Elena enthousiast toen ze het ding met velcro vasthing aan de stang, naast een donkerblauw maatpak dat Kai nog nooit had aangetrokken. Ze gaf hem ook meteen een pak vloeitjes en filters cadeau.
    “Jaaaaa…” antwoordt Elena, “… maar ik heb beseft dat ik dit toch net iets te agressief vind.” Heel even tuit ze haar lippen, alsof ze twijfelt of ze het volgende wel met Kai wil delen. “Te veel risico op negatieve karma.”
    Kai staart haar spottend aan. “Met een zwaard op mensen slaan is nochtans erg therapeutisch,” zegt hij.
    Elena zuigt op haar tanden. “Zolang je je agressie maar onder controle houdt, Kai,” zegt ze kritisch. Ze kijkt achter zich, waar coach Leandro met Mara staat te praten. “Misschien wordt het toch gewoon pilates.” Ze zucht, laat haar ogen even over de zaal gaan en buigt zich dan samenzweerderig naar Kai toe. “Marius organiseert trouwens een underground kick-off voor het tweede semester in die oude loods aan de rand van het Universiteitsbos, trouwens. Vanavond. Elf uur,” fluistert ze, bruusk van onderwerp wisselend.
    “Zei je niet net iets over risico’s? En negatieve karma?” vraagt Kai op dezelfde toon. Marius’ underground feestjes zijn meestal niet bepaald… legaal. Kai wil er niet eens aan denken welke gevolgen het zou kunnen hebben als hij daar gezien wordt. “Want het risico om daar heen te gaan lijkt me vrij substantieel.”
    “O, onder die strobo-hoe-heet-het lichten ziet toch niemand nog helder. Daarbij, niemand verwacht jou op zo’n plek. Je hebt ontspanning nodig. Ideale plek om de bezemsteel die in je achterste zit eens kwijt te raken.” Elena heft haar armen, alsof ze haar handen op zijn schouders wil leggen. Ze bedenkt zich en laat ze weer zakken.
    Kai kan alleen maar met zijn ogen knipperen.
    “Denk erover na,” zucht ze. “Ik stuur je de details.
    Daarmee is hun gesprek voorbij. Elena draait zich om en loopt in de richting van de coach, die net een gesprek met Mara afrondt, die op haar beurt in Kais richting kijkt en glimlachend met haar wenkbrauwen wiebelt.
    Kai reageert niet. Hij weerstaat de drang om diep te zuchten en keert haar de rug toe. Hij doet zijn best om zijn rothumeur niet mee te nemen naar de kleedkamer, maar Jari’s spottende glimlach wanneer Kai zijn kleren uit zijn kluisje haalt, helpt niet. Jovan en Maxims geklets achter hem ook niet.
    “Wanneer mogen wij eens met de meisjes sparren?” klinkt Jovans zeurderige stem. “Heb je Valente’s kont gezien? Volgens mij draagt ze haar broek met opzet een maat te klein. Ik kon bijna alles zien. En laat ons zeggen…”
    “Ben je verliefd, Jovan?” kapt Maxim Jovan spottend af.
    Kai propt zijn helm in de hoes en legt hem in zijn kluisje.
    “Ha-ha,” reageert Jovan droog. “Alsof jouw ogen niet aan Aria’s reet gelijmd zijn. Ik zeg alleen dat Mara’s uitnodiging duidelijk was.”
    Kai bijt op zijn tong om een sarcastische opmerking voor zich te houden. Hij is niet in dit gesprek betrokken. Vanuit zijn ooghoek ziet hij hoe Jari met een handdoek om zijn middel in de richting van de douches om de hoek van de kleedkamer loopt.
    “Kan ik er wat aan doen dat die twee per se met elkaar wilden rollebollen waar wij op stonden te kijken.” Maxim pauzeert even en vervolgt dan op stillere toon: “Misschien een geluk dat we kruisbeschermers moeten dragen.”
    Kai trekt de rits van zijn vest naar beneden en hangt hem op de kapstok. Hij kan het niet laten stil te zuchten en met zijn ogen te rollen.
    “Stoute jongen,” grinnikt Jovan. Hij klikt met zijn tong. “Hé, Jari, vind je het eigenlijk niet erg dat Maxim zo op je verloofde geilt?”
    Jari, die net de doucheruimte in wil stappen, houdt zijn pas in. Hij werpt een achteloze blik over zijn schouder en humt. Een glimlach trekt aan zijn ene mondhoek. “Maakt het wel spannend,” zegt hij, op zo’n arrogant toontje dat Kais handen ervan beginnen te jeuken. “Doet me meteen een koning voelen.” Jari’s gezichtsuitdrukking wordt serieuzer. “Ik maak me alleen meer zorgen over het feit dat die nieuwe je blijkbaar meteen al bij je ballen vastheeft. Zou het vreselijk vinden als je die al zo snel kwijtraakt.”
    Jovan en Maxim lachen luid – juichen bijna – en Jari verdwijnt om de hoek van de douches, weg uit Kais gezichtsveld.
    Het is pas wanneer het geluid van stromend water de kleedkamer vult dat Kai zijn vingers ontspant.
    “O, de adel,” lamenteert Jovan met een zucht. “Ze laten nooit iets over voor ons, arme burgers.” Zijn stem klinkt bijna triest.
    Maxim grinnikt.
    “Als iemand zijn ballen aan die nieuwe verliest, dan ben jij het wel, hé, Kai?” Jovans glimlach is hoorbaar in de woorden.
    Kai, die net zijn broek wilde uitspelen, pauzeert met zijn handen net boven de knoop. De spanning kruipt opnieuw in zijn spieren; hij voelt de hitte van Maxim en Jovans blikken op zijn schouders. Maar hij schudt zichzelf meteen weer wakker en trekt dan toch geïrriteerd zijn broek uit; een slechte poging om de drang te onderdrukken om zich om te draaien en Jovan een mep te verkopen.
    “Ach, laat ons prinsje toch zijn testritje maken, Jo,” reageert Maxim quasimedelijdend. “Ik denk dat hij er stiekem van geniet om gevloerd te worden.”

    [ bericht aangepast op 13 mei 2025 - 15:55 ]


    help

    AMuppetOfAWoman schreef:
    (...)



    Ook ik ben géén schunnige, 20-jarige man, maar voor mij sprong weerwoord zes er wél uit c:


    In ons diepste zelf zijn we altijd ergens wel een schunnige 20-jarige man denk ik. (H)


    help

    AMuppetOfAWoman schreef:
    (...)



    Ook ik ben géén schunnige, 20-jarige man, maar voor mij sprong weerwoord zes er wél uit c:

    Hier sluit ik me bij aan! Optie 6 vind ik het beste passen als reactie op de zin ervoor, én is heerlijk stekend heheh


    Dramatic

    Yamato schreef:
    (...)
    Jeetje, je hebt echt ontzettend veel moeite gestoken in je antwoord — dat waardeer ik echt enorm. Je strategische inzicht, het meedenken met de kaart en je onderbouwing zijn zó sterk, ik heb het met veel plezier gelezen!

    Je had het goed gezien: ‘Hoist the Colours’ is inderdaad ons piratenverhaal, maar de kaart die je hier ziet is onderdeel van een ander project — een high fantasy verhaal waar we tegelijk aan werken. De Raad waar ik over sprak, is een elitaire factie van High Elves die vanuit de zuidelijke elfenrijken langzaam hun invloed uitbreiden over het continent.
    Het zuidelijke bosrijke gebied op de kaart is Elodanin: dus verschillende elfenrijken, waar De Raad deels uit afkomstig is. Hun machtsuitbreiding gebeurt vooral via manipulatie, infiltratie, propaganda en politieke deals. Hun invloed reikt ver via spionage, lokale beïnvloeding en controle van kennis en middelen.

    Wat betreft het strategische discussiepunt: zij stelde voor om The Hydra’s Tongues te gebruiken als uitvalsbasis richting Toransfell, maar volgens de huidige worldbuilding zijn die waterwegen extreem gevaarlijk: verraderlijke stromingen en amper begaanbare scheepvaart.
          Ik stelde daarom Ardwen Oasis voor als kernpositie: het is centraal gelegen, relatief bereikbaar vanuit het zuiden, en vormt een natuurlijke toegangspoort naar zowel het oosten, noorden als westen. Bovendien, in een wereld waarin reizen door de woestijn een uitdaging is, maakt controle over de enige grote waterbron De Raad onmisbaar voor handel en doorgang.
    Door Ardwen Oasis te beheersen, kunnen ze verkeer en informatie reguleren, invloed uitoefenen zonder direct geweld, en hun greep uitbreiden op subtiele wijze.

    Jouw suggestie om eerst het zuiden te versterken (Elodanin) vond ik raak — dat sluit perfect aan bij de gedachte dat ze eerst hun machtsbasis afgrendelen voor ze risico nemen. Ook je opmerkingen over het gebruik van propaganda, bosrijk gebied voor scheepsbouw/grondstoffen, en het belang van controle over informatie waren super. Je denkt echt strategisch na — ik hou daarvan.

    Nogmaals: dankjewel voor je inzet, scherpzinnigheid en enthousiasme. Echt een pareltje van een antwoord! Ik had het totaal niet verwacht.

    Sorry voor de late reactie, hectische week met de bruiloft van m'n broertje, maar: (1) heel erg graag gedaan! Ik hou van dit soort tactische puzzels en vond het leuk een kijkje te krijgen in jullie wereld hehe (2) Oeehh elves, liefde!! Het klinkt alsof jullie ontzettend veel details in jullie wereld hebben zitten, heel nice. Met rapids en stroomversnellingen worden de Hydra's Tongues wel een stuk ingewikkelder om te gebruiken. Zijn jullie er al uit wat het gaat worden?


    Dramatic