• Sorry voor de titel.

    Zoals sommigen nog wel weten heeft mijn vader een hersenbeschadiging opgelopen vorig jaar oktober. Het gaat nu goed, en hij mag bijna weer naar huis. Nou, van de mensen daar mag hij naar huis. Van mijn opa en oma niet.
    Mijn vader heeft het opgelopen door alcohol. De scheiding was moeilijk en hij bleef achter met mij. Ik was toen net 1 jaar oud. In het begin ging het goed, maar sinds ik naar school ga niet meer. Uit verveling is mijn vader begonnen met het nuttigen van alcohol.
    Als hij naar huis wil, moet hij naar dagbesteding. Dat weigert hij. Daarom willen mijn opa en oma hem niet terug (dat snap ik ook wel, want als hij niets te doen heeft gaat het sowieso weer fout).
    Vanochtend zei mijn vader dat hij volgend weekend in Zuidlaren (daar wordt hij behandeld, hij mag in het weekend naar huis) wil blijven, omdat hij daar niets te doen hoeft. Niet hoeft koken enz.
    Nou, dat heb ik mijn opa en oma net verteld. Ze zijn boos op mijn vader. Nu willen ze hem de komende tijd niet meer ophalen en als hij niet veranderd willen ze niet dat hij naar huis komt. Gevolg: ik moet tot mijn 18e bij mijn opa en oma wonen. Dat botst nogal.

    Ik voel me echt zo klote op dit moment.. =[


    'I would rather fight with you, than make love to anyone else.'

    Omg.
    Dat is echt rot ! =(
    Sterkte! <3


    Sometimes it's best not to care.