Weet iemand wat ik hieraan kan doen ? - Stamcafé

Ik haat het om zo'n dingen te gaan vertellen, maar ik ben een beetje wanhopig aan het worden. De laatste 7 maanden -sinds ik naar Munchen verhuist ben en al een tijdje ervoor- heb ik het gevoel dat ik aan het verdwijnen ben. Ik begrijp het absoluut niet want ik ben normaal gezien een heel positief ingestelde persoon die heel erg vaak vrolijk is en enorm veel praat. De laatste tijd praat ik steeds minder, ik lach steeds minder en ik heb veel minder zin in contact met de buitenwereld. Ik voel me leeg en heb het gevoel alsof ik hier niet eens meer ben, alsof het geen nut heeft. 'S ochtends raak ik ook nauwelijks uit mijn bed en slapen lukt al zeker niet meer. Ik weet echt niet meer wat ik moet doen, ik heb het gevoel dat ik gek aan het worden ben en ik dacht, misschien moet ik jullie hulp maar eens vragen. Ik wil echt niet overdrijven of zielig doen,ik hoop dat jullie dat weten.

---

We're hiding behind skin that's too tough

Het klinkt niet alsof je zielig wil doen, hoor. Maar ik weet niet wat je er aan kunt doen als je niet waaraan het ligt. Sorry, ik hoop dat er iemand komt met een beter idee. ):

---

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Misschien je gedachten verzetten naar andere dingen? Of dingen doen die je daarvoor altijd deed of iets nieuws probere? Misschien is er een rede waarom je zo ' geworden' bent, misschien iets wat daarvoor gebeurt is? Ik weet het niet zoo goed, hopelijk weet iemand anders het wel en kan ze je helpen.

mss toch met vrienden eens iets doen ofzo, dat kan je goed doen en zo weet jij dat zij er ook zijn voor je^^

---

Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

Reducto schreef:
mss toch met vrienden eens iets doen ofzo, dat kan je goed doen en zo weet jij dat zij er ook zijn voor je^^

Maar mijn vrienden zitten in Belgie -niet dat ik in duitsland geen vrienden heb- en als ik bij hen ben gaat het tijdelijk beter, maar dat is dan ook maar even en als ik dan weer weg ga is het gevoel nog erger dan het ervoor was.

---

We're hiding behind skin that's too tough

Ohmygaskarth schreef:
(...)
Maar mijn vrienden zitten in Belgie -niet dat ik in duitsland geen vrienden heb- en als ik bij hen ben gaat het tijdelijk beter, maar dat is dan ook maar even en als ik dan weer weg ga is het gevoel nog erger dan het ervoor was.

Mss ben je de verandering in je leven gewoon nog niet gewoon. Je liet uiteindelijk alles achter hier in België. doe je met je ouders ook nog voldoende dingen? mss ligt het daar dan mss ook aan.

---

Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

Ik denk toch dat je last van heimwee hebt.

---

Be here, be alive, and be the means to a worthwhile end. Head down, chin up, eyes on the horizon. Don’t blow it.

Veel sterkte..

---

The sun will rise and we will try again.

Aach, arme Lauren Nee, ik heb echt geen idee. Ik denk dat je gewoon eens iets écht leuks moet doen, op vakantie of naar All Time Low ofzo? mss dat dat je helpt? sterkte meid, ik ben er voor je he!

---

Hope goes lost but never dies.

Ik denk dat het gewoon wat natuurlijks is. Gebeurd heel vaak dat - vooral - meiden tussen de 10 en 17 jaar een periode hebben waarin ze zich heel erg terug trekken. Zeker nadat er iets gebeurd is in je leven wat best wel ingrijpend was. In jouw geval misschien de verhuizing? In dat geval, is het gewoon een periode en gaat die vanzelf weer over. Een goede vriendin van me heeft hier ook heel erg last van gehad toen ze verhuisde van het zuiden naar het noorden van NL.

Je kunt natuurlijk ook ff langs de dokter wippen om te zien wat die erover zegt.. In ieder geval veel sterkte ermee!