pasfoto

bubbIes

Laatst online: -

Amber <3

bubbIes is offline

Groningen

19

Eating Cakes

MissFreedom, Sterrenregen, Carneliana, Spiegelbeeld, HarveySpecter, Windvlaag, caos, Novembermeisje, Changements, H0pe, CabeIlo, FaIIing, eventjesweg, Tefnut, Hightower, Denisovich, Vixella




''With all due respect, which is none...''

6 jaar geleden

1 maand geleden

1 weken 6 dagen

13268 [24 uur]

1

0

3

2

1

58

20

127

47

2420



Gastenboek (360)

  • Ken_

    Ooooh yes yeeess!

    1 jaar geleden
  • Ken_

    Ya like what i wrote??

    1 jaar geleden
  • Saureus

    Oehhh goeie!!

    Ik zou gwn kijken of t bij haar persoonlijkheid past. En anders kun je altijd “negeren” dat die tatoeages er zijn, dus bv foto’s gebruiken waarop ze niet/zo min mogelijk zichtbaar zijn (:

    Also sorry voor de late reactie had t niet gezien oep

    1 jaar geleden
  • Ken_

    Een duisternis die de jonge Ilyas rond zijn 8ste levensjaar pas opmerkte in zijn voorheen erg zonnige leventje. Dit op een zwoele lente avond aan het paleis van Agrabah. De wachters hadden het koningspaar opgeroepen met een noodgeval, eén die het volk van Agrabah in rep en roer had gebracht. Ilyas keek met grote ogen toe naar het joelende volk terwijl een klein meisje met harde hand op de trappen van het paleis gegooid werd. Niet de geprezen woorden die het volk anders uitjouwde als de royale familie vanop het balkon naar zijn mensen keek. Nee Ilyas hoorde verschrikkelijke woorden.
    Woorden die een 8 jarige prins- laat staan een bange 10 jarig straatmeisje toegewenst zou worden. Vastklampend aan zijn vader luisterde hoe de bewakers met trots het gevangenschap van ‘Jafars Dochter’ aankondigden en hierbij publiekelijk een staf eistten bij Jasmine en Alladin voor dit meisje.
    Een staatrat- net als Alladin- een meisje die niets te zeggen had- zoals de ooit jonge prinses Jasmine. Jafar was een ‘monster’ geweest in de ogen van Aghrabah, maar dit jonge meisje blaamde geen schuld. Hierdoor pleitte Jasmine voor genade en vergiffenis- dat dit jonge meisje- Qamar niet vast hoorde te hangen aan de fouten van haar vader. Jamine liep de trappen af van het paleis en bood haar huis aan bij de jonge Qamar en Ilyas kreeg er zo een zusje bij.
    Ilyas vond het wel fijn om niet alleen meer te zijn in de reusachtige hallen van het paleis en trok veel op met het eerst zo schuchtere meisje. Haar helpend met leren lezen en schijven, kleine avonturen begaan , kleine grapjes uithalen met de bewakers. Hij had haar al snel in zijn hart gesloten en hierbij komt ook een kleine onzekerheid hangen- waarom was het volk (waar hij eerder nooit wat slechts bij zag) zo negatief tegenover haar?
    Rond zijn 12de had Ilyas één van zijn eerste paniekmomenten- Qamar was verdwenen en hij wist haar nergens te vinden. Niet op haar kamers, niet op haar favoriete schuilplek en niet op de daken van het paleis waar ze vaak heen sneakten. Dus stuurde hij kleedje de stad in op zoek naar haar terwijl hij de hallen nogmaals doorliep- zorgend dat de bewakers zijn paniek niet doorkregen. Een halfuur later kwam Qamar bibberend op kleedje terug. Van dit moment af- toen de twee elkaar in de armen vlogen, wist Ilyas dat hij alles zou doen om zijn zusje in veiligheid te brengen. Dat de wereld ingewikkelder inelkaar zat dan wat ze binnen de paleismuren hem altijd geleerd hadden…
    Eens Ilyas wat ouder werd en het puberen (voor automatisch meer onzekerheden) zorgden werd de jongen ook steeds terughoudener tegenover onbekenden. Bij het volk durfde hij minder zijn mening uitten -want als hij iets verkeerd zei of deed, zouden ze zijn zus de schuld geven- en ook al de koninklijke taken zorgden voor extra prins want hij was de enige kroonprins- de oogappel van Agrabah. Bij meisjes begon hij al helemaal rood te lopen en zijn oude vriendschappen verwaterden erg- door zijn duties die hij moest behouden. En zijn Anxiety ging door het dolle heen- hoe zou hij ooit als zijn ouders kunnen worden? Wat als het volk zich tegen hem zou keren als de dezen zoals bij Qamar? Wat als hij zijn land niet kon helpen?
    Ondanks die vele onzekerheden heeft Ilyas ook wel zijn momenten van moed al zitten die diep verscholen. Eén van de weinigen die het al meegemaakt heeft is Qamar. De twee pubers sneakten wel graag eens de stad in zonder hun bewakers- in hood ronddolen, klauteren op de daken of kijken naar hun rijkdommen aan cultuur. Tijdens één van de uitstapjes stootte Qamar op tegen een bruut die de vrouw beschuldigde van al het kwaad. Voor de man ûberhaupt nog maar een vinger op haar kon leggen had de jonge Ilyas hem al bij de pols beet en geëist dat hij zijn excuses zou aanbieden aan de jonge prinses. Achterna stond hij wel de bibberen op zijn benen, bewerend dat hij alles behalve moedig is al weet zijn zus wel beter.

    Helaas voor Ilyas vertrok Qamar een jaar eerder dan hem naar universiteit- maar niet zonder een groot afscheid. De jongen had namelijk nog een kleine verassing voor haar- een kleine muis die zijn thuis gemaakt had in de vacht van Hassim. Zo had Qamar toch een beetje haar broertje bij zich toen ze naar Ira vertrok.

    1 jaar geleden
  • Mijita

    ja ik ben echt moe, vooral de laatste tijd. merk gewoon aan m'n lichaam dat ik minder zin heb in reageren en schrijven en al dat soort gedoe. weet zeker dat ik nog op een aantal anderen moet reageren and they be thinking im ignoring them, but im not. im just tired af. 🥲
    anyway. dankjewel voor je lieve gif!! how are you? hoe gaat het met school, je (mentale) gesteldheid e.d.?

    1 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen