Square

Gastenboek (4931)

• Leodh

  Hahaha np ^^
  Gehhehe, ik leef voor lange reacties
  
  Trekken van het licht
  Ik begreep je wel, maar de zin kwam een beetje moeilijker op me over. Zo'n zin die je twee keer moet lezen voordat je hem snapt, en dat is minder fijn als je de tekst achter elkaar wil lezen, vandaar die opmerking ^^
  
  Choco geur
  Ah kijk, dat maakt inderdaad iets uit. Dan is het misschien beter om eerder te vermelden dat het onder plastic staat, omdat nu de waarde van de zin een beetje verloren gaat.
  
  Eva
  Ik begreep je beeldspraak, maar het liep niet zo lekker, vond ik.

  Hij had opeens een stuk meer begrip voor Eva’s fout in de Hof van Eden. Hij kon zelf niet eens het excuus gebruiken dat een slang hem had verteld dat het een goed plan was.

  Ik vind het duidelijker als je meer benadrukt dat hij dus geen slang heeft, want het struikelt een beetje.
  
  Eén
  Hahahaha, ik wist het Ik deed het eerder ook gewoon met twee streepjes, maar ben uiteindelijk er toch maar één (haha) gaan gebruiken.
  
  

  “Nee,” herhaalde Chris. “Nope.”

  
  Hier wil je zeggen dat hij zichzelf ervan overtuigt dat het geen goed idee is om de taart te eten, maar met alle mooie Nederlandse woorden die je gebruikt, heeft de ''Nope'' voor mij echt een knalgele KIJK IK BEN ANDERS- kleur. Het kan natuurlijk, maar ik vind dat het de kracht een beetje weghaalt. Misschien meer in de trant van: ''Ik ga de taart niet eten. (Denk ik er nog evt. bij ofzo)''
  
  

  “Ik weet niet waar deze taart vandaan komt of voor is bedoeld,” ging Chris door. Het was fijn om een hond te hebben, want zo kon hij doen alsof hij tegen zijn huisdier sprak, in plaats van de leegte van het appartement. Mensen die tegen huisdieren spraken waren sympathiek; mensen die tegen tafels en banken spraken waren gek. “Ik kan hem niet eten.”

  
  De redenatie is mooi, maar de ''het was fijn om een hond te hebben'' zou (dit klinkt echt gemeen) zomaar van mijn zusje kunnen komen. Ik vind het een beetje kinderlijksimpel een beetje ''het was fijn, dacht Nijn'' ''het was fijn om een muis te zijn'' achtig overkomen. Minder sterk dan de rest van je tekst, zoals de vergelijking met mensen die tegen banken praten. Prachtig die zin, trouwens ^^
  
  

  God wist dat hij dat soort dingen nooit bijhield, maar Susan wel.

  
  Deze zin is qua structuur (?) ook weer anders dan de rest van je tekst, waardoor hij minder sterk overkomt. ''God, hij hield die dingen nooit bij. Susan wel.'' is alweer iets beter, is mijn mening.
  
  En zo zijn er van die stukjes die net niet bij de andere tekst passen, die net iets minder zijn en afdoen aan de rest. Dat bedoel ik een beetje ^^
  
  (Ik ben altijd heel rechtdoorzee ronduit gemeen bij schrijffeedback, ik bedoel het echt om te helpen. Ik heb heel harde leermeesters gehad, dus ik ben soms een béétje, kritisch/gemeen in mijn uitleg. Sorry)

  9 jaar geleden
• Leodh

  Heb je er trouwens nog wat aan?

  9 jaar geleden
• Leodh

  Yesh, I am.
  Maar het geeft serieus zoveel weer, in één zin. Je krijgt meteen al een beeld van de situatie, zijn manier van denken, en je weet meteen al waar het over gaat, zodat je in alle rust verder kan lezen zonder honderd vraagtekens te krijgen bij de desbetreffende situatie, omdat je nog helemaal in het verhaal moet komen. Je weet eigenlijk het hele verhaal al, behalve de afloop, maar je kan wel heerlijk genieten van de mooie schrijfstijl. ^^
  En dat alles, met díe ene zin
  (Je bent daar echt zoo goed in, serieus :'D Ik verblubber het x) )

  9 jaar geleden
• Babygirlvo

  Hehe, sorry voor de verwarring Inge.:c

  9 jaar geleden
• BlueJays

  Ik vind wugs zo leuk, haha ^^
  Oh, wauw, phonemenon :') die is ook wel echt prachtig ^^
  Ik heb op het moment even geen goede puns om met je te delen (vergeef me, mijn puns zijn niet zo pun-ctual), maar ik ga komende week op reis (naar Polen!) met alleen maar taalwetenschapsstudenten, dus daar moeten vast wel weer goede woordgrappen vandaan komen ^^
  
  Ik vond het proefpersonen zoeken ook echt een ramp, ik hou helemaal niet van dat soort dingen. Ik had nog het geluk dat mijn moeder aanbood om mijn onderzoekje even bij een aantal van haar collega's af te nemen en dat er toevallig een tijdje terug een meeloopdag taalwetenschap was bij mij op de universiteit, waarbij ze toch gevraagd hadden of er studenten naar de lunch wilden komen om dan met de meelopers te praten. Ik dacht dat dat vast wel mensen zouden zijn die het leuk vinden om met zo'n onderzoekje mee te doen, dus ik kon daar gewoon acht mensen vragen (: (ik moest er in totaal twintig hebben).
  Was dat waarvoor jij die meerdere mensen voor moest hebben dan toevallig dat met dat dictee, wat ik toen voor jou via skype heb gedaan?
  Het test afnemen zelf is dan inderdaad wel weer leuk, omdat je dan ook wat meer praktisch met het vak bezig bent. Dat vond ik ook wel het leuke aan dat sociolinguïstiekvak wat ik nu heb gehad, omdat we daarbij naast dit onderzoek ook nog zelf een ander onderzoek moesten doen. Ik was blij dat dat andere onderzoek wel in groepjes mocht, want daarbij moesten we mensen op straat aanspreken (vragen hoe laat het was, om te luisteren naar hun uitspraak van de r).
  
  Dat is inderdaad het leuke, elke keer als ik iemand vertel dat mijn onderzoek over 'dat' en 'wat' gaat, krijg ik van hen te horen dat ze daar ook niet precies de regels van weten, of dat ze het zelf ook weleens 'fout' doen enz. en dat maakt het eigenlijk ook wel erg interessant. Bij onderzoek was er echt zowat niemand die het echt overal helemaal de standaardvariant gebruikte.
  Ik heb zeg maar steeds sets van twee zinnen gemaakt en dan aan de proefpersonen gevraagd daar steeds één zin van te maken, zonder een voegwoord te gebruiken. (En ik gaf daarbij dan als voorbeeld steeds: 'Daar loopt een man. Hij heeft een hoed op.' wordt: 'Daar loopt een man die een hoed op heeft.') Ik had inderdaad ook aan een gatentekst zitten denken, maar ik wilde het onderzoek liever mondeling afnemen, omdat ik dacht dat je zo het beste een idee kon krijgen van wat mensen in een normale spreeksituatie doen (:
  
  Taalverandering en Taalcontact klinken inderdaad wel als vakken die met sociolinguïstiek te maken hebben. Oh, wauw, is het dan niet verwarrend dat al die vakken psycholinguïstiek heten? :'D Lekker vaag op die manier ^^ Ik heb tot nu toe één psycholinguïstiekvak gehad, maar dat heette juist geen psycholinguïstiek, maar 'psychologie van taal', haha.
  
  Het vak waarbij wij moesten programmeren heet 'Taal en computer' en daarbij kregen we echt computerpractica waarbij we de beginselen van programmeren met de programmeertaal Python moesten leren. Ik weet nu hoe je een programma schrijft dat telt hoe vaak een bepaald woord in een bepaald corpus voorkomt en dat soort dingen.
  En daarnaast hadden we een theoriedeel in de hoorcolleges wat behoorlijk abstract was. (Het ging over recursie en over reguliere en contextvrije grammatica's, zegt dat je iets?) Het heeft inderdaad ook wel wat aansluiting op logica en semantiek.
  Lambda calculus ken ik dan weer niet :'D

  9 jaar geleden